Och Ela

Adapted from K. 285, 285b, and 298.

Lista utworów:
Sonata Per Arpeggione (Schubert Franz)

Fin de siecle. I refer to ours, that of the 20th century, which promises to come to a pectacular conclusion within the space of three lustra; a word, this, still to be found in the opera librettos, in the songs and verses of the last century, the 19th century. A renewed interst in the music of a not-too-distant past tends to characterize, as it caught up in a vast tidal movement, the final stage of every epoch. We are witnessing, today, a large scale return to the manners of the past, and often the spectator has the peculiar sensation of encountering aural or visual echoes of that past, which he has not lived through yet which he recognizes as something familiar, accessible; a sort of enchantment. (...)
Sylvano Bussotti.

Lista utworów:
La Traviata, Fantasia op. 248 (Verdi Giuseppe)

Gabriel Fauré (1845 - 1924) to organista i kompozytor francuski, uczeń m. in. Kamila Saint-Saënsa. Razem z Cezarem Franckiem reprezentuje on narodową muzykę francuską. Fauré miał ogromną inwencję melodyczną oraz niezwykłą wrażliwość harmoniczną. Jego utwory cechują się klasyczną prostotą i klarownością. Szczególnym zamiłowaniem kompozytor darzył małe formy (miniatury). "Pavane" to kompozycja skomponowana latem 1887 roku. Pierwotnie przeznaczona była na orkiestrę. Fauré pisał ją z myślą o koncertach paryskiego dyrygenta - Julesa Danbé. Ten jednak nie wykonał dzieła. "Pawana" stała się bardzo popularną kompozycją. Istnieje wiele jej opracowań, m. in. na fortepian solo oraz na fortepian z orkiestrą. Prezentowane wydanie dzieła jest opracowaniem "Pawany" na sopran lub alt, tenor lub baryton, flet i fortepian. Tekst wykorzystany w partiach głosów wokalnych pochodzi z twórczości Roberta de Montesquiou-Fezensac. W niniejszej publikacji zamieszczono również angielskie tłumaczenie tej poezji dokonane przez edytora - Roya Howata, oraz francuską wersję Gundhilda Lenz-Mulligan.