Harmonie

Duety op.2 Duranowskiego reprezentują styl wczesnoromantyczny. Mamy tu bogactwo melodyki z pięknymi, długimi i niebanalnymi kantylenami; zauważamy także bardzo zaawansowaną i interesującą harmonię. Fragmenty koncertujące i akompaniujące pojawiają się w partiach obojga skrzypiec. Kompozytor doskonale operuje idiomem instrumentalnym tworząc wirtuozowskie, a jednocześnie wdzięczne i satysfakcjonujące dla wykonawcy partie.

Polski skrzypek i kompozytor niemieckiego pochodzenia. W latach 1815 - 1825 występował wielokrotnie z Karolem Lipińskim w Kijowie podczas dorocznych jarmarków tzw. kontraktów. Od 1825 roku był kapelmistrzem orkiestry hrabiego Hańskiego w Żytomierzu. Przyjaźnił się m. in. z Andreasem Rombergiem - skrzypkiem i dyrygentem, któremu zadedykował Cinquieme duo concertant pour deux violons. Skomponował kilkadziesiąt utworów, w tym m. in. duety skrzypcowe, tria smyczkowe, utwory na skrzypce i orkiestrę, utwory na okiestrę dętą. Louis Spohr zadedykował Augustowi Gerke Quintet op. 22. Trio pour deux violons et basse op. 2 jest w zasadzie piękną, rozbudowaną sonatą na skrzypce solo z towarzyszeniem drugich skrzypiec i wiolonczeli. Tylko pierwsze skrzypce, z niewielkimi wyjątkami, są traktowane solistycznie, nierzadko w sposób wirtuozowski. Zgodnie ze stylem wykonawczym wczesnego romantyzmu partia drugich skrzypiec i wiolonczeli może być zaaranżowana na fortepian, gitarę czy nawet organy - fisharmonię. Pełen uroku utwór stanowi idealny przykład wczesnoromantycznej muzyki salonowej.

Duety op. 16 Joachima Kaczkowskiego reprezentują styl wczesnoromantyczny. Mamy tu bogactwo melodyki z pięknymi, długimi i niebanalnymi kantylenami; zauważamy także bardzo zaawansowaną i interesującą harmonię. Fragmenty koncertujące i akompaniujące pojawiają się w partiach obojga skrzypiec. Kompozytor doskonale operuje idiomem instrumentalnym tworząc wirtuozowskie, a jednocześnie wdzięczne i satysfakcjonujące dla wykonawcy partie.