Made For Me

We know almost nothing about the circumstances surrounding the composition of this attractive Serenade. Mozart's short life was not a smooth one - he was strained by foreign travel as a child prodigy, unappreciated by his employers and by the fickle public, short of money, and increasingly troubled by illnes.

Lista utworów:
Serenade for Two Guitars (Mozart W. A.)

Mozart, born in Salzburg in 1756, was a child prodigy. By the age of five he was playing complete, pieces on the harpsichord, and was experimenting with the violin and with compositions; while still a child he won acclaim in courts and capitals throughout Europe. He spent much of the rest of his short life trying to earn enough to make his mark in society, performing his own piano concertos to the fickle Vienna public, and composing prolifically in almost every genre.

Lista utworów:
Four Country Dances (Mozart W. A.)
Romance (Mozart W. A.)
Rondo (Mozart W. A.)

W trzecim zeszycie Ucznia i nauczyciela szczególną uwagę zwrócono na problemy artykulacyjne. W wielu utworach (m.in.: Słoń, Wesoły wieśniak, Musette, Walc Griega) pojawiają się szczegółowe oznaczenia, np.: staccato, portato, a także różnego rodzaju akcenty. Nowym elementem jest również zastosowana w kilku utworach technika legato (Romans, Musette, Walc Griega). Podczas pracy nad tymi utworami warto zwrócić uwagę na problem wybrzmiewania dźwięku na gitarze. Precyzyjna realizacja pauz oraz artykulacji staccato lub portato wymaga wykonania dodatkowego ruchu w celu stłumienia dźwięku (bądź poprzez zdjęcie palca lewej ręki ze struny, bądź przez stłumienie dźwięku palcami prawej ręki). Problem ten jest często zaniedbywany w nauczaniu gry na gitarze, co sprawia, że gra wielu uczniów jest pod względem artykulacyjnym mało klarowna i wyrazista. W trzecim zeszycie uczeń poznaje również nowe dźwięki w wysokim rejestrze oraz uczy się grać w wysokich pozycjach zarówno na strunach wiolinowych jak i basowych (np. Gawot, Gymnopédie, Romans, Walc Griega). Warto przy tej okazji uzmysławiać uczniom istotną rolę palcowania w grze na gitarze, które ma nie tylko uzasadnienie praktyczne (związane z wygodą gry), ale również kształtuje muzyczną stronę utworu: wpływa na barwę i wybrzmiewanie dźwięku, umożliwia płynne i logiczne frazowanie. W utworach podano również propozycję palcowania prawej ręki, zaznaczając jednak tylko, którym palcem najwygodniej jest rozpocząć frazę. Bardziej szczegółowe palcowanie pojawia się w kilku fragmentach, w których sugerowane jest wprowadzenie kciuka lub palca serdecznego. Ostatnie trzy zawarte w niniejszej publikacji utwory są już nieco trudniejsze – zarówno od strony technicznej, jak i muzycznej – pojawiają się w nich zmiany tonacji, ozdobniki, dwudźwięki, triole, a także bardziej skomplikowane grupy rytmiczne (Walc Griega, Walc Chopina, Humoreska).

Felix Mendelssohn Bartholdy (1809 - 1847) to wybitny przedstawiciel epoki romantyzmu. Pochodzący ze słynnej żydowskiej rodziny kompozytor został uznany za genialne dziecko pierwszy raz po Amadeuszu Mozarcie. Kompozytor zasłynął także z tego, iż po latach zapomnienia przypomniał światu twórczość Jana Sebastiana Bacha. Niniejsza publikacja zawiera 4 Pieśni bez słów, które w oryginale przeznaczone są na fortepian. W obecnym wydaniu Pieśni zostały zapisane na duet gitarowy. W Pieśniach bez słów Mendelssohn zapoczątkował romantyczną miniaturę instrumentalną. Zbiór zawiera utwory z op. 38, op. 53, op. 62 i op. 85. Notacja pod względem aplikatury została opracowana przez Jürgena Schöllmann.