Max Reger (1873 - 1916) był niemieckim kompozytorem, dyrygentem, pianistą, organistą i nauczycielem. W zakresie muzyki organowej jego twórczość charakteryzuje się formami właściwymi dawnej muzyce organowej, jak: preludium i fuga, wariacje, kanon, toccata, passacaglia, przygrywka chorałowa. Wśród utworów zawartych w niniejszej publikacji z op. 65 znajdziesz tego typu formy muzyki organowej. Dzieła Regera posiadają monumentalne proporcje architektoniczne, oraz mistrzowską konstrukcję formalną.

Max Reger (1873 - 1916) był niemieckim kompozytorem, dyrygentem, pianistą, organistą i nauczycielem. W zakresie muzyki organowej jego twórczość charakteryzuje się formami właściwymi dawnej muzyce organowej, jak: preludium i fuga, wariacje, kanon, toccata, passacaglia, przygrywka chorałowa. Wśród utworów zawartych w niniejszej publikacji z op. 65 (część druga) znajdziesz tego typu formy muzyki organowej. Dzieła Regera posiadają monumentalne proporcje architektoniczne, oraz mistrzowską konstrukcję formalną.

Publikacja jest pierwszą częścią cyklu dwunastu utworów organowych z op. 80 Maxa Regera. Zawiera m. in. "Ave Maria", "Fughettę" i "Canzonettę". Reger był niemieckim kompozytorem, pianistą, organistą, dyrygentem i nauczycielem (profesor kompozycji w Konserwatorium w Lipsku) na przełomie XIX i XX wieku. W jego dorobku czołową pozycję zajmują dzieła organowe.

Johann Baptist Joseph Maximilian Reger był niemieckim kompozytorem, muzykiem, dyrygentem i nauczycielem przełomu XIX i XX wieku. Grał na fortepianie i organach. Jego kompozycje były uznawane przez mu współczesnych za anachroniczne, gdyż wykorzystywał formy klasyczne i barokowe, jednak teraz dzieła te postrzegane są jako wyjątkowo niekonwencjonalne i refleksyjne.
W publikacji znajduje się Duet nr 2 z kolekcji trzech duetów skrzypcowych Regera.

Max Reger (1873 - 1916) był niemieckim kompozytorem, dyrygentem, pianistą, organistą i nauczycielem. W swojej twórczości często powracał do form typowych dla muzyki barokowej. Przykładem tego są zawarte w niniejszej publikacji Suity skrzypcowe. Suita nr 1 G-dur to utwór 3 - częściowy: I - Preludium, II - Adagio, III - Fuga; Suita nr 2 d-moll składa się z części: I - Preludium, Gawot, Largo, Gigue; Suita nr 3 a-moll zawiera 3 części: Preludium, Scherzo, Andante con variazioni. Przy każdej części określono dokładnie tempo według wskaźnika metronomu.

Max Reger (1873 - 1916) to niemiecki kompozytor i organista, autor licznych dzieł organowych, a także symfonicznych i kameralnych. Artysta ten jest także twórcą wielu pieśni. Prezentowana publikacja - "6 Burlesken" zawiera sześć miniatur na fortepian (cztery ręce) Regera. Utwory te kompozytor ukończył w 1901 roku w Monachium. Burleska jest to forma muzyczna o ludycznym, groteskowym charakterze. Burleski w ujęciu Regera cechują się m. in. rozszerzoną harmoniką dur-moll, oraz zmiennością nastrojów.

Instrumentacja: Vln

Lista utworów:
Präludium und Fuge d-Moll op. 131a Nr. 2 (Reger Max) Präludium und Fuge G-Dur op. 131a Nr. 3 (Reger Max) Präludium und Fuge g-Moll op. 131a Nr. 4 (Reger Max) Präludium und Fuge D-Dur op. 131a Nr. 5 (Reger Max) Präludium und Fuge e-Moll op. 131a Nr. 6 (Reger Max) Präludium und Fuge a-Moll op. 131a Nr. 1 (Reger Max)

Max Reger (1873 - 1916) to niemiecki kompozytor i organista, autor licznych dzieł organowych, symfonicznych i kameralnych (m. in. pieśni). "Fantazje chorałowe" op. 52 należą do jego najwybitniejszych oraz najbardziej znanych utworów na organy. Skomponowane zostały w latach 1898 - 1900. Pod względem formy i stylistyki łączą one w sobie elementy barokowej partity chorałowej z późnoromantyczną pieśnią. Prezentowana publikacja zawiera pierwsze trzy spośród siedmiu "Fantazji chorałowych" op. 52 Regera. Każda z fantazji jest samodzielnym, rozbudowanym utworem wirtuozowskim, skomponowanym w oparciu o melodie pochodzące z chorału protestanckiego. Fantazja nr 2 napisana została do chorału "Wachet uf! ruft uns die Stimme", opracowywanego również wielokrotnie przez Jana Sebastiana Bacha. W niniejszym wydaniu nad pięciolinią umieszczono fragmenty tekstu danego chorału w języku niemieckim.

Max Reger (1873 - 1916) to niemiecki kompozytor i organista, autor licznych dzieł organowych, a także symfonicznych i kameralnych. Artysta ten jest także twórcą wielu pieśni. W swoich wczesnych utworach wokalnych nawiązuje do Johannesa Brahmsa oraz Roberta Schumanna (przede wszystkim w akompaniamencie), w późniejszych pieśniach inspiruje się dziełami Hugo Wolfa (uproszczenie faktury). Pieśń "Wiegenlied" na głos i fortepian Reger skomponował w Lipsku w 1909 roku, na podstawie austriackiej melodii ludowej. Prezentowane wydanie tego utworu zawiera tekst słowny w języku niemieckim oraz angielskie tłumaczenie dokonane przez Johna Bernohoffa.

Znany przede wszystkim z twórczości organowej Max Reger, miał również w swoim dorobku wiele utworów na fortepian. Późna twórczość Regera na ten instrument uznawana jest za kontynuację dorobku fortepianowego samego Johannesa Brahmsa. "Träume am Kamin" to kompozycja powstała w 1915 roku. Składa się ona z dwunastu krótkich części, utrzymanych w różnych, kontrastujących tempach i tonacjach.

Publikacja jest trzecią częścią cyklu "Trzech Duetów" na dwoje skrzypiec Maxa Regera (1873 - 1916). Zawiera utwór Kanon i Fuga A-dur z op. 131b. Kompozycje te są przykładem tego, że Reger w swoich kompozycjach często wracał do barokowych, klasycznych form, takich jak np. fugi.

Instrumentacja: Org

Max Reger był niemieckim kompozytorem romantycznym, żyjącym w latach 1873 - 1916. Muzykę studiował w Monachium z Hugo Riemannem. Od 1908 roku do końca swego życia był profesorem kompozycji w konserwatorium w Lipsku. W świecie zasłynął zarówno jako kompozytor, jak i dyrygent oraz pianista. Prezentowane dzieło - Fantazja i Fuga d-moll - zostało napisane pod sam koniec jego życia i dedykowane Ryszardowi Straussowi.

Max Reger (1873 - 1916) był niemieckim kompozytorem, dyrygentem, pianistą, organistą i nauczycielem. Fantazja i fuga c-moll op. 29 Regera to dwie interesujące kompozycje o dość skomplikowanej fakturze. Podobnie jak większość utworów kompozytora, fantazja i fuga c-moll to kompozycje uważane za jedne z trudniejszych i wymagających w całej literaturze organowej. Kompozycje te są również przykładem tego, iż Reger - żyjąc w czasach nam współczesnych - często wracał do barokowych, klasycznych form, takich jak np. fugi.

Max Reger (1873 - 1916) to niemiecki kompozytor i organista, autor licznych dzieł organowych, a także symfonicznych i kameralnych. "Sonatę na wiolonczelę i fortepian" op. 116 skomponował w 1910 roku. Utwór ten składa się z czterech części: cz. I - Allegro moderato, cz. II - Presto, cz. III - Largo, cz. IV - Allegretto con grazia. Utrzymany jest w nowoczesnej harmonice. Partia wiolonczeli charakteryzuje się m. in. wykorzystaniem całej skali instrumentu.

Wariacje i Fuga Maxa Regera, na temat z kantaty Bacha Nr. 128 "Auf Christi Himmelfahrt allein". Reger był niemieckim kompozytorem, pianistą, organistą, dyrygentem i nauczycielem (profesor kompozycji w Konserwatorium w Lipsku) na przełomie XIX i XX wieku. W jego dorobku czołową pozycję zajmują dzieła organowe, a także kameralne i symfoniczne