Villanesca

Diego Pisador (ok.1509–1557) to hiszpański muzyk grający na vihueli. Początkowo vihuela była cztero lub pięciostrunową gitarą. W ostatecznej wersji była to gitara z sześcioma podwójnymi strunami z jelit. Była ona ok. 4 cale dłuższa od dzisiejszej gitary. Na gryfie było dwanaście progów. Ostatnia znana vihuela pochodzi z roku 1700 i reprezentuje końcowy etap rozwoju tego instrumentu. Utwór Diego Pisadora w transkrypcji na współczesną gitarę, której dokonał Emilio Pujol Villarubi (1886 - 1980), hiszpański gitarzysta, ojciec XX wiecznej dydaktyki gitarowej.

12 tańców hiszpańskich Enrique Granadosa (1867-1916). Granados to hiszpański pianista i kompozytor, współtwórca narodowego stylu w muzyce hiszpańskiej. Naukę gry na fortepianie pobierał u Joana Pujola, a także u Felipe Pedrella i Isaaca Albeniza. W 1887 przeniósł się do Paryża, gdzie studiował u Charlesa de Beriot oraz wszedł w kontakt z wieloma wybitnymi kompozytorami francuskimi, między innymi z Camillem Saint-Saënsem. W 1889 powrócił do Barcelony i rozpoczął karierę jako pianista - wirtuoz i kompozytor, a już 1901 roku założył w Barcelonie szkołę pianistyczną swojego imienia, która po jego śmierci prowadzona była przez jego ucznia Franka Marshala pod nazwą Academia Marshall. Enrique Granados wraz z żoną zginęli 24 marca 1916 roku, wracając statkiem "The Sussex" z premiery opery "Goyescas" w Nowym Jorku. Statek został storpedowany przez Niemców podczas walk I wojny światowej.

Lista utworów:
Lis Alain (Villanelles M. E.)
Sokół (Villanelles M. E.)
Piosenka biesiadna (Villanelles M. E.)
Żona krzyżowca (Villanelles M. E.)
Trzej czerwoni mnisi (Villanelles M. E.)
Powrót z Anglii (Villanelles M. E.)
Niebiescy (Villanelles M. E.)
Łabędź (Villanelles M. E.)
Legenda św. Romana (Villanelles M. E.)
Czas miniony (Villanelles M. E.)
Członkowie ligi (Villanelles M. E.)
Pas (Villanelles M. E.)
Pas ślubny (Villanelles M. E.)
Baron Jauioz (Villanelles M. E.)
Jarmark w Brian Boru (Villanelles M. E.)