Véronique

Trzy krótkie utwory fortepianowe francuskiej kompozytorki Claude Arrieu (1903-1990). Arrieu studia ukończyła w Konserwatorium w Paryżu. Jej pierwsza kompozycja pochodzi z 1932 roku i jest to koncert na fortepian i orkiestrę. Jej utwory są dość łatwe, charakteryzują sie niebywałą elegancją i piękną melodyjnością.

W "Chantefleurs et chantefables" Witold Lutosławski umuzycznił dziewięć krótkich rymowanek o kwiatach i zwierzętach ułożonych w 1940 roku przez francuskiego poetę Roberta Desnosa (1900 - 1945). Słowo "Chantefables" ("śpiewobajki") Desnos wymyślił dla miniaturowych opowiadań o zwierzętach, ptakach i owadach, a "Chanteflers" ("śpiewokwiaty") dla równie krótkich, lirycznych wierszy o kwiatach. Do poezji Desnosa Lutosławski sięgnął już wcześniej, komponując pieśni na baryton i orkiestrę "Les espaces du sommeil". W onirycznej atmosferze przypominającej surrealistyczne "Przestrzenie snu" (1975) rozpoczyna się również to dzieło - "Pięknością nocy" (La Belle-de-nuit) - kwiatem, który zakwita po zachodzie słońca i dlatego we Francji nosi takie właśnie miano. Muzyka pomaga ujrzeć w wyobraźni obraz sennych marzeń unoszących się do księżyca. Na "Różę" (La Rose) sen sprowadza żar letniego słońca.
Lutosławski przez całe życie deklarował się jako przeciwnik programowości i ilustracyjności w muzyce, a tymczasem w "Chantefleuts et chantefables" malarstwo dźwiękowe jest wręcz uderzające. Z humorem namalowane zostały dźwiękami przede wszystkim cztery zoologiczne portreciki: konik polny, krokodyl, żółw i stado motyli. Konik skacze bez opamiętania, żółw człapie i marzy. Głodny aligator na próżno przywabia apetycznego Murzynka, za to rój 300 milionów motyli wypija mieszkańcom Chatillon filiżankę bulionu.