Temat z wariacjami op. 6

Słowa kolędy "Anioł pasterzom mówił" pochodzą z XVI wieku i są przekładem fragmentu łacińskiego utworu średniowiecznego na Boże Narodzenie "Dies est laetitiae" (Angelus pastoribus). Melodia zachowała się w w tabulaturze organowej z II połowy XVII wieku. W prezentowanym wydaniu kolęda została opracowana na trzy altówki.

Serenada, jako XVIII - wieczna forma muzyczna, wykonywana była w dni świąteczne w czasie koncertów plenerowych (zazwyczaj w parku). Niniejsza publikacja zawiera "Serenadę D-dur" op. 41 na flet lub skrzypce i fortepian Ludwika van Beethovena (1770 - 1827). Składa się ona z kilku odcinków o różnych, kontrastujących tempach: Allegro (Entrata) - Tempo ordinario d'un Menuetto (z dwoma Triami) - Molto allegro - Andante con Variazioni (w formie tematu z trzema wariacjami) - Allegro, scherzando e vivace - Adagio - Allegro, vivace e disinvolto.

Flor Peeters (1903 - 1986) to belgijski kompozytor, organista i pedagog. Większość swoich utworów skomponował na organy lub też chór z towarzyszeniem tego instrumentu. Prezentowana publikacja zawiera "Partitę na temat Puer nobis nascitur" Peetersa na organy. Kompozycja ta składa się z pięciu części. Część pierwsza - "Chorał" prezentuje, pochodzącą z XV wieku, religijną melodię - "Puer nobis nascitur" ("Unto Us a Child is Born"). Kolejne części są wariacjami na temat tej melodii (np. cz. IV to"Cradle Song", czyli "Kołysanka").

Jan Koetsier born in Amsterdam in 1911, the composer studied at the Berlin College of Muis and later returned to Amsterdam as a conductor. From there he went in 1950 to Munich, to the Bavarian Radio Symphony Orchestra, obtaining a full professorship at the College of Music there in 1966. Now a freelance composer, he lives in Upper Bavaria. As a composer Koetsier has worked in the most varied fields. His 3rd symphony has been performed in philadelphia and New York, for example. His "Concerto for Trumpet, Trombone and Orchestra" as well as "The Man Lot" for male chorus, baritone speaker and orchestra received their first performance from the Bavarian Radio Symphony Orchestra under Rafael Kubelik in Munich.

Lista utworów:
Brass Memorial to Brahms op. 139 (Koetsier Jan)

Publikacja zawiera Concertino romantycznego kompozytora niemieckiego, Ernsta Sachse'a. Concertino składa się z 3 części: Allegro maestoso, Andante i Allegro moderato. Ostatnia część ma formę tematu z dwoma wariacjami. W niniejszej publikacji Concertino zostało zaaranżowane przez Johna Gleneska Mortimera na puzon basowy i orkiestrę dętą mieszaną. Utwór jest przeznaczony dla dość zaawansowanych puzonistów.

Publikacja zawiera Concertino na puzon tenorowy i orkiestrę dętą blaszaną romantycznego kompozytora niemieckiego, Ernsta Sachse'a. Concertino składa się z 3 części: Allegro maestoso, Andante i Allegro moderato. Ostatnia część ma formę tematu z dwoma wariacjami. Utwór jest przeznaczony dla dość zaawansowanych puzonistów.

Niniejsza Publikacja gromadzi w sobie jedenaście oryginalnych utworów na fortepian (cztery ręce) pochodzących z dorobku różnych kompozytorów okresów klasycyzmu i romantyzmu. W zbiorze odnaleźć można m. in. dwie sonaty Amadeusza Mozarta, dwa marsze Franza Schuberta, "Sonatinę C-dur" Carla Marii Webera, oraz divertimento Josepha Haydna - "Il maestro e lo scolare" posiadające formę tematu z wariacjami.

Ignaz Joseph Pleyel (1757 - 1831) to kompozytor i kapelmistrz austriacki, uczeń Josepha Haydna. Jest twórcą symfonii, koncertów, a także wielu kwartetów smyczkowych. W 1795 roku Pleyel osiadł w Paryżu, gdzie założył sklep muzyczny. Następnie otworzył tam w 1807 roku słynną fabrykę fortepianów (prowadzoną przez jego syna - Kamila). Publikacja "6 Duos" op. 48 zawiera sześć kompozycji Pleyela na skrzypce i fortepian lub na dwoje skrzypiec i fortepian. Kompozytor załącza bowiem dodatkowy, odrębny głos dla skrzypiec drugich. Są to krótkie, klasyczne utwory o trzyczęściowej budowie. "Duo I" np. posiada części: Allegro - Andante - Rondo, a "Duo IV" : Andante - Menuetto (z triem) - Allegretto (w formie tematu z wariacjami).

David Amram to amerykański muzyk i kompozytor. Choć uważany jest za kompozytora klasycznego, to gra między innymi jazz czy folk, co umożliwiło mu współpracę z takimi muzykami jak Thelonious Monk, Dizzy Gillespie, Willie Nelson, Charles Mingus czy Leonard Bernstein. Niniejsza publikacja zawiera utwór współczesny "Discussion" na flet poprzeczny, wiolonczelę, fortepian i perkusję. Jest to krótki temat z czterema wariacjami. Przy każdej części podane zostało określenie tempa wg metronomu.

"Travels" to cykl trzech utworów - podróży skomponowanych przez Davida Amrama. Utwór I - "Taos" to tradycyjna piosenka romantyczna pochodząca z Pueblo Taos w północnym Nowym Meksyku. Utwór II - Andante - Blues napisany jest w formie tematu z wariacjami. Trąbka posługuje się tu techniką twelve bar. Utwór III - Taxim - to kompozycja w formie ronda. W kadencję wpleciona jest melodia "Aya Zehn", której kompozytor nauczył się w Kairze podczas podróży koncertowej w 1978 roku.
Całość David Amram zadedykował swojej żonie Lorze Lee i synkowi Adamowi na pierwsze urodziny. Premiera "Travels" miała miejsce w szkole muzycznej w Julliard 26 marca 1985 roku.

Prezentowana publikacja gromadzi w sobie wybrane kompozycje fortepianowe słynnego rosyjskiego kompozytora i pianisty - Piotra Czajkowskiego (1840 - 1893). W zbiorze znajdują się: wirtuozowskie "Scherzo a la russe", "Capriccio", "Temat z wariacjami" op. 19 nr 6, "Suita" op. 21 (składająca się z sześciu części - osobnych miniatur opartych na tym samym temacie) oraz "Doumka" op. 59. Dumka to forma muzyczna rozwinięta w okresie romantyzmu, nawiązująca do ukraińskich dumek. Jest ona odpowiednikiem elegii.

Creative Music I Revised contains materials both for sight reading, transposition, and for improvisation which are closely related to those presented in Music for Piano I Revised. Here the learners reapply in slightly altered fashion the basic musical ideas just encountered. The goal is for students to be able to read and understand music at the level of their current technical advancement and to be able to apply the appropriate concepts to each new example.
This book provides a wide variety of related musical materials to diversify each person's learning experiences. Students should transpose as much as time permits and create literally an infinite variety of musical examples of their own. The nurturing of individual productivity and appreciation of quality performance are crucial components of the growth motivation that will stimulate for further learning.
Students should improvise many examples before notating one and should do that as quickly as possible. Teachers should focus on the learning processes so that students will be able to achieve better, more interesting products.

Spis treści:

Lista utworów:
Le Carnaval russe op. 11 (Wieniawski Henryk)

Spis treści:

Lista utworów:
Trios themes variés op. 4 (Duranowski Fryderyk August)

Lista utworów:
Theme varie op. 7 (Kaczkowski Joachim)

Lista utworów:
Ariette (Lessel Franciszek)

Publikacja zawiera temat z wariacjami na fortepian solo polskiego pianisty kompozytora Stanisława Niewiadomskiego wydany w 1928 roku w Warszawie. Kilkunastotaktowy temat w tempie wolnym podlega przekształceniu w czternastu krótszych i dłuższych wariacjach.

Lista utworów:
Aria z sześcioma wariacjami (Pachelbell I.)
Sonata d-moll (Scarlatti Domenico)
Sonata g-moll (Scarlatti Domenico)
Temat z wariacjami (La Roxeiane) (Haydn Joseph)
Sonata a-moll (Banhall Ja.)
Rondo c-moll (Paisiello D.)
Rondo D-dur (Mozart W. A.)
Sonata nr 19 (cz. 1) op. 49 nr 1 (Beethoven Ludwig van)
Ballada (Temat z wariacjami) (Bartok Bela)
Temat z wariacjami (Pieti W.)
Sonatina op. 110 nr 2 (Greczaninow A.)
Wariacje a-moll op. 40 nr 2 (Kabalewski D.)
Sonatina op. 1 (Kukta W.)

II Symfonię B-dur op. 19 Karol Szymanowski napisał w latach 1909 - 1910. Pierwsze szkice powstały w kwietniu 1909 r., szkic całości był gotowy we wrześniu 1909 r. Orkiestracja trwała od października 1909 r. do końca 1910 r., a nawet (ostatnie stronice części II) do początku 1911 r. Był to czwarty utwór Szymanowskiego na orkiestrę symfoniczną, po Uwerturze koncertowej E-dur op. 12 (1904 - 1905), nie doprowadzonej do kompletności I Symfonii f-moll op. 15 (1906 - 1907) i Pentezilei, pieśni na sopran i orkiestrę op. 18 do słów Stanisława Wyspiańskiego.
II Symfonia wykonana została po raz pierwszy w Warszawie 7 IV 1911 przez orkiestrę Filharmonii Warszawskiej pod dyrekcją Grzegorza Fitelberga, następnie pod tą samą batutą w Berlinie 1 XII 1911, Wiedniu 18 I 1912, Lipsku 29 I 1912 i Krakowie 25 IV 1912 (grała tu orkiestra Wiener Konzert - Verein). Mimo powodzenia u publiczności i uznania ze strony krytyków, jakie dzieło zdobyło, Szymanowski nie był zadowolony z szaty orkiestrowej II Symfonii. Wiele jednak czasu upłynęło, zanim znalazł wolną chwilę, by dokonać koniecznych, wedle niego, retuszy, redukcji i poprawek instrumentacyjnych, a nawet formalnych. Sposobność taka nadarzyła się w lipcu 1927 r., kiedy kompozytor przebywał w Chojnicach, majątku przyjaciół na Pomorzu, reperując zdrowie i nerwy, w latach 1926 - 1927 wyraźnie pogarszające się. Nie był w owym czasie zdolny do pracy twórczej, zajęcie się dawnym utworem stanowiło jej swoisty substytut.
II Symfonia składa się z dwóch części: I - Allegro moderato. Grazioso (350 taktów), oraz II - Lento. Temat z wariacjami (291 taktów), którą kończy Fuga. Finale. Allegro moderato molto energico (119 taktów).

Publikacja zawiera facsimile rękopisu.