Taniec F

Ostatnia część zbioru, A w niej same " rarytasy": Szymanowski, Ravel, Smetana, Szostakowicz, Prokofiew, Debussy ... Ci kompozytorzy nie potrzebują reklamy! A oprócz nich w zeszycie znaleźć można również i inne, niemniej doskonałe utwory.

Obie miniatury pochodzą ze zbioru 20 utworów fortepianowych "Albumblatter" op. 124 (dedykowanego "Pani Almie Wasilewskiej", żonie jednego z pierwszych biografów Schumanna). Kompozycje składające się na ten zbiór nie powstały w jednym czasie, lecz pisane były w okresie od 1832 do 1845 roku; nie stanowią też jednolitej pod względem stylistycznym całości. Niektóre z nich opatrzone są tytułami sugerującymi jakąś treść pozamuzyczną, oczywiście w sposób bardzo ogólnikowy, inne posiadają tytuły związane z formą czy tylko rodzajem tempa. Tytuły te - jak sam kompozytor wyjaśnił - mają ułatwić wykonawcy wniknięcie w charakter kompozycji. Dodawane były zawsze już po jej napisaniu, nie stanowią więc jakiegoś konkretnego programu. Walc i Taniec fantastyczny, umieszczone w jednym zbiorze, nie pochodzą z jednego okresu. Walc napisany w 1835 roku jest nastrojowym obrazkiem o melodii rozwijającej się w niesymetrycznych frazach, co zaciera taneczny charakter utworu. Odmiennie potraktowany został Taniec fantastyczny, skomponowany w 1836 roku. Bardzo szybkie tempo i faktura - nie ma tu jakiegoś wyraźnego akompaniamentu, lecz melodia przewija się w partiach lewej i prawej ręki, jakby się przedrzeźniając - podkreślają groteskowy, fantastyczny charakter utworu.