Tak żyć by coś zostało

Musical America reported: "David Amram's music, despite his frequently impatience with his material, is characterized by a natural and lovely lyricism..."

"His "Sacred Service for the Sabbath Eve", critic Ross Parmenter, writing for The New York Times, found "Consistently mellifluous and reverent". Oliver Daniel

Lista utworów:
Discussion (Amram David)

The year is 1900. In London for the English premiere of "Tosca", Puccini attends a performance of "Madam Butterfly", a play by David Belasco based on a story by the American writer John Luther Long. Deeply impressed by the play, it is not long before commissions his librettists, Giuseppe Giacosa and Luigi Illica, who had worked with him on "La Bohéme" and "Tosca", to work up the material for a new opera. In October 1901 Puccini begins composing the opera, taking a year to do it. At the premiere of "Madama Butterfly" at "La Scala", Milan, on February 17, 1904, there is trouble in the house, evidently engineered. the authors withdraw the score and set to work on a revised version. The second act is divided into acts two and three by means of the symphonic interlude, in all 292 bars are dropped.

Lista utworów:
Erster Akt - Pinkerton, Goro, Suzuki, Sharpless, Amici, Butterfly, Verwandte und Frunde, Kusine, Mutter, Zia, Yakuside, Kommisar, Standesbeamter, Priester (Puccini Giacomo)
Zweiter Akt - Suzuki, Butterfly, Goro, Sharpless, Yamadori, Bambino, Chor (Puccini Giacomo)
Dritter Akt - Chor, Suzuki, Butterfly, Pinkerton, Sharpless, Kate (Puccini Giacomo)

Dymitr Szostakowicz urodził się w 1906 roku w Petersburgu, w rodzinie rosyjskiej. Początkowo studiował Wilnie, a następnie w Konserwatorium Petersburskim (fortepian - L. Nikołajew, kompozycja - M. Steinberg). Trzon twórczości Szostakowicza stanowią symfonie - piętnaście dzieł powstałych w ciągu 46 lat - dzięki którym otrzymał on miano jednego z najwybitniejszych symfoników XX w. Oprócz symfonii skomponował nieliczne utwory fortepianowe. Niniejsza publikacja zawiera Koncert fortepianowy nr 1 op. 35 z 1933 roku, w obecnym wydaniu na dwa fortepiany (aranżacji dokonał sam kompozytor). W oryginale dzieło zostało napisane na fortepian, trąbkę i orkiestrę smyczkową. Koncert posiada budowę czteroczęściową: I - Allegretto, II - Lento, III - Moderato, IV - Allegro con brio.

Capriccio zostało skomponowane w 2002 roku dla uczczenia trzydziestolecia pracy artystycznej prof. Mirosława Ławrynowicza i jemu dedykowane. Prawykonanie miało miejsce 20 lutego 2002 roku na Akademii Muzycznej w Warszawie, właśnie podczas koncertu poświęconego temu jubileuszowi. Capriccio jest uważane za jeden z najlepszych utworów skrzypcowych Romualda Twardowskiego, a dla niego samego próbą podsumowania dotychczasowej twórczości na skrzypce i fortepian. Znaleźć więc można w Capricciu atonalną melodykę rodem z Espressioni, ale tez pogodny nastrój, jakby wyjęty z Pastorale e danza. Wszystko to, ujęte w formę nieco ponad czterominutowej miniatury sprawia, że Capriccio, jak w soczewce, skupia cechy stylu kompozytorskiego Romualda Twardowskiego.

Pastorale e danza na skrzypce i fortepian zostało skomponowane w 1999 roku. Kompozytor dedykował ten utwór prof. Mirosławowi Ławrynowiczowi, a jego prawykonanie odbyło się 8 maja 2000 roku podczas Warszawskich Spotkań Muzycznych. Kompozytor często podkreśla, że Pastorale e danza jest pierwszym świadomie napisanym dziełem reprezentującym trzeci nurt stylistyczny jego twórczości. Określa go jako klasyczny postmodernistyczny charakteryzujący się uproszczeniem środków kompozytorskich zarówno w harmonii, jak i melodyce. Romuald Twardowski podkreśla także, że tytuł utworu dość wiernie odzwierciedla jego charakter i nastrój: pełen temperamentu taniec (Danza), będący syntezą różnych wątków ludowych, jest poprzedzony przez Pastorale - rodzaj sielanki o zmiennym nastroju.

The present edition contains the first part of a selection of these pieces in an arrangement for four stringed instruments (string quartet or small string orchestra) and basso continuo (the source is vol. XII of the great complete edition, "The works of Henry Purcell"); the second part was published as No. 58 of Hortus Musicus. It is worth pointing out here that the pieces in both parts are well suited to performance with wind instruments (especially flutes, oboes or a bassoon), particularly when the string parts are taken by an orchestra.

Lista utworów:
Prelude
Hornpipe
Overture
Air
Rondeau
Prelude
Entry Dance
Hirnpipe
Dance for the fairies
Chaconne