Stoi ułan

"Lohengrin" - opera Ryszarda Wagnera napisana w roku 1850 roku. Premiera odbyła się w Weimarze. Składa się z 3 aktów:

I - Król Henryk Ptasznik przybywa Brabancji w celu zebrania drużyny na wyprawę przeciwko Węgrom. Hrabia Telramund oskarża księżniczkę Elzę o zamordowanie własnego brata, Gotfryda, w celu dojścia do władzy. W odpowiedzi na zarzuty Elza opowiada sen, w którym widziała rycerza w srebrnej zbroi. Przybył on walczyć w imię jej niewinności. Telramund wyzywa na pojedynek każdego, kto chciałby wystąpić w obronie czci Elzy. W tym samym czasie na horyzoncie pojawia się łódź z białym łabędziem na czele. W łodzi natomiast stoi rycerz w srebrnej zbroi. Przyjmuje on wyzwanie ale i stawia warunek – jeżeli zwycięży, Elza pojmie go za męża, nie pytając o imię. Księżniczka zgadza się. Po krótkiej bitwie hrabia Telramund zostaje ranny. Zostaje skazany na wygnanie z kraju, natomiast tajemniczy rycerz zostaje obwołany księciem.

II - Na zamku trwa uczta zaręczynowa. Tymczasem Ortruda, żona wygnanego Telramunda, wkrada się podstępnie w łaski Elzy i namawia ją do poznania imienia zwycięzcy. Elza i jej narzeczony udają się do świątyni, a Ortruda i Telramund oskarżają rycerza o kontakt z siłami piekielnymi.

III - Po uroczystości weselnej Elza pragnie poznać imię męża. Ten jednak przypomina jej słowa przysięgi. W tym czasie do komnaty wbiega hrabia Telramund z zamachem na księcia. Po krótkiej bójce Telramud pada martwy.
Król siedzi pod starym dębem i sprawuje sądy. Książe natomiast oskarża nieżyjącego Telramuda o skrytobójczy zamach, a Elzę o niedotrzymanie słowa przysięgi. Książe rozpoczyna opowieść o sobie - nazywa się Lohengrin, jest synem Parsifala, jednego z rycerzy świętego Grala. Jeżeli Elza nie złamałaby obietnicy, mógłby on przywrócić Brabancji prawowitego władcę. Okazuje się, że Ortruda zaczarowała brata w łabędzia. Ten zaź znika i z wody wyłania się Gotfryd. W miejscu łabędzia ukazuje się gołąb, który uwodzi Lohengrina, a zrozpaczona Elza umiera na rękach swojego brata.