Sonate für Klavier Nr. 25 G

"Bóg uczył Dawida ufności. Jak Mojżesz był przygotowywany do swego zadania, tak Pan przygotowywał syna Isajego do roli przywódcy swego wybranego ludu. Troszcząc się o stado uczył się doceniać troskę, jaką Wielki Pasterz otacza owce swego pastwiska. (...) Dawid odznaczył się już walecznymi czynami jeszcze nim wezwano go na dwór Saula. Urzędnik, który polecił go uwadze króla, oświadczył, że: „Jest to dzielny rycerz i mąż waleczny, wymowny i urodziwy”, oraz dodał: „a Pan jest z nim”. (...)"
Niniejsza publikacja zawiera Sonatę nr 1 z cyklu sześciu Sonat Biblijnych Johanna Kuhnaua - niemieckiego kompozytora, organisty i teoretyka muzyki. Prezentowana pierwsza Sonata opiera się na tekście biblijnym z pierwszej Księgi Samuela (1 Sam. 16,14-23; rozdz. 17), która opowiada o walce Dawida z Goliatem i wielkim zwycięstwie Dawida. Utwór opracowany jest na fortepian solo. Na początku publikacji zawarto tekst źródłowy w języku niemieckim.

Kuhnau Johann (1660-1722) był niemieckim kompozytorem, organistą i teoretykiem muzyki. Jest największą postacią wśród kompozytorów niemieckich, żyjących przed Janem Sebastianem Bachem. Jako poprzednik J. S. Bacha zajmował stanowisko organisty i kantora kościoła Św. Tomasza w Lipsku. Jest autorem traktatów estetyczno-muzycznych, oraz twórcą licznych kantat i programowych sonat klawesynowych (Sonaty biblijne/biblische Sonate). Te ostatnie należą do jego najbardziej znanych prac. ''Sonaty biblijne'' to muzyka pełna emocjonalnych stanów, głównie za przyczyną historii zaczerpniętych z biblii. Cykl ''sonat biblijnych'' składa się z 6 tomów, zawierających po 1 sonacie opartej na tekstach biblijnych.

Publikacja jest pierwszą częścią cyklu Sonat J. S. Bacha. Zawiera akompaniamenty fortepianowe Roberta Schumanna do Sonat skrzypcowych nr 1 g-moll, nr 2 h-moll, i nr 3 a-moll J. S. Bacha. Zapis zawiera partyturę dla skrzypiec i fortepianu. UWAGA publikacja nie zawiera głosu skrzypcowego, tylko sam akompaniament.

Publikacja jest drugą częścią cyklu Sonat J. S. Bacha. Zawiera akompaniamenty fortepianowe Roberta Schumanna do Sonat skrzypcowych nr 4 d-moll, nr 5 C-dur, i nr 6 E-dur J. S. Bacha. Zapis zawiera partyturę dla skrzypiec i fortepianu. UWAGA publikacja nie zawiera głosu skrzypcowego, tylko sam akompaniament.

Zeszyt drugi zbioru Sonat fortepianowych Ludwika van Beethovena, jednego z najwybitniejszych kompozytorów wszechczasów. Zawiera 15 utworów, między innymi "Hammerklavier op. 106". W twórczości Beethovena wyróżnia się trzy okresy:
1. wczesny (klasyczny), w którym kompozytor bazował na osiągnięciach m. in. Mozarta i Bacha, jak również odkrywał nowe kierunki twórczości i stopniowo poszerzał ramy i ambicje swoich dzieł. W okresie tym powstało pierwszych dwadzieścia sonat fortepianowych, w tym słynna Patetyczna op. 13 i tzw. Księżycowa op. 27 nr 2.
2. środkowy (heroiczny), związany jest z kryzysem osobistym kompozytora, wywołanym odkryciem postępującej i nieodwracalnej głuchoty. Charakterystyczne są dzieła dużych form ukazujące idee bohaterstwa i walki z chorobą. W okresie tym powstaje kolejne siedem sonat fortepianowych (m. in. Waldsteinowska op. 53 i Appassionata op. 57).
3. Ostatni (romantyczny), jest to okres, w którym dzieła charakteryzują się wielką głębią intelektualną, licznymi innowacjami formalnymi i silnie osobistym wyrazem. Beethoven skomponował w nim ostatnich pięć sonat fortepianowych, m. in. Hammerklavier op. 106.