Sonata op. 5

"Sonaty" (obok ballad, scherz i "Fantazji f-moll") tworzą grupę utworów okresu syntezy, mistrzowskich warsztatowo i najbardziej intensywnych w wyrazie. Tom X WN zawiera 2 "Sonaty" Chopina. W zapisie nutowym znajdują się warianty. Warianty opatrzone określeniem "ossia" zostały oznaczone w ten sposób przez samego Chopina lub wpisane jego ręką do egzemplarzy uczniów; warianty bez tego określenia wynikają z rozbieżności tekstu w przekazach autentycznych lub z niemożności jednoznacznego odczytania tekstu.

Sonata b-moll op. 35 jest utworem wręcz porywającym, poruszającym do głębi. Powstała jednak nie od razu, gdyż początkowo zaistniał Marsz żałobny. Pozostałe części Sonaty powstały w Nohant. Posiada ona wydźwięk i wymowę tragiczną i katastroficzną.

Sonata h-moll op. 58 została skomponowana również w Nohant, w roku 1844. Różni się ona od poprzedniej odrębnością ekspresji i charakteru. Narracja dramatyczna zawarta jest w czterech etapach: pierwsza część bliska jest balladzie; część druga to scherzo; część trzecia - nokturn. Charakter znacznie różni się od poprzedniej sonaty.

Lista utworów:
Sonata op. 5 nr 1
Sonata op. 5 nr 2
Sonata op. 69
Sonata op. 102 nr 1
Sonata op. 102 nr 2

Trzy sonaty fortepianowe op. 1, 2, 5 Johannesa Brahmsa, kompozytora, pianisty i dyrygenta niemieckiego, przedstawiciela nurtu klasycyzującego w muzyce romantyzmu. W jego twórczości kompozytorskiej wyraźnie odczuwalne są związki z tradycją muzyki baroku i klasycyzmu. Przejawiają się one w tworzeniu tzw. muzyki absolutnej i stosowaniu form muzycznych charakterystycznych dla klasycyzmu jak np.: cykl sonatowy, forma sonatowa. Sonaty te powinny należeć do żelaznego repertuaru edukacji muzycznej w starszych klasach fortepianu szkoł średnich i na uczelniach wyższych.