Rondo E

Książka z serii wydawniczej "Dzieła wszystkie". Prezentowane wydanie zawiera 4 ronda Fryderyka Chopina: c-moll, F-dur, Es-dur na fortepian solo oraz C-dur na dwa fortepiany i C-dur bis na jeden fortepian.
Krakowiak, a właściwie Rondo a la Krakowiak F-dur op. 14 jest najpopularniejszym utworem spośród formy ronda Chopina. Dzieło to powstało w roku 1828. Tu również Chopin podejmuje kolejną udaną z resztą próbę ukazania partnerstwa pomiędzy orkiestrą a fortepianem. Orkiestra stała się tu partnerem wyrazistym, którego pominięcie byłoby niemożliwe.

Lista utworów:
Sonata B-dur (Beethoven van Ludwig)
Rondo e-moll (Mozart Franz X.)

Lista utworów:
Rondo In E Flat Op.175 No.2

As was characteristic of many nineteenth - century composers, Henryk Wieniawski's career as a composer was intertwined with his career as a performing artist. He achieved success in both domains, but was perceived above all as a virtuoso violonist: firstly as a Wunderkind, and later as a fascinating soloist and chamber musician appearing in many parts of Europe.

Lista utworów:
I Koncert skrzypcowy fis-moll op. 14 (Wieniawski H.)
II Koncert skrzypcowy op. 22 (Wieniawski H.)
Polonez D-dur op. 4 (Wieniawski H.)
Polonez D-dur op. 4(2) (Wieniawski H.)
II Wielki polonez koncertowy op. 21 (Wieniawski H.)
II Wielki polonez koncertowy op. 21(2) (Wieniawski H.)
Legenda op. 17 (Wieniawski H.)
Legenda op. 17(2) (Wieniawski H.)
Etiudy - kaprysy na skrzypce solo op. 10(3) (Wieniawski H.)
Etiudy - kaprysy na skrzypce z towarzyszeniem 2-gich skrzypiec op. 18 (Wieniawski H.)
Fantazja na motywach z opery "Faust" Gounoda op. 20 (Wieniawski H.)
Fantazja na motywach z opery "Faust" Gounoda op. 20(2) (Wieniawski H.)
Le Carnaval russe op. 11 (Wieniawski H.)
Grand caprice fantastique op. 1 (Wieniawski H.)
Allegro de sonate op. 2(4) (Wieniawski H.)
Souvenir de Posen op. 3 (Wieniawski H.)
Adagio elegiague op. 5 (Wieniawski H.)
Souvenir de Moscou op. 6 (Wieniawski H.)
Souvenir de Moscou op. 6(2) (Wieniawski H.)
Capriccio - Valse op. 7 (Wieniawski H.)
Grand duo polonais op. 8(5) (Wieniawski H.)
Romance sans paroles et Rondo elegant op. 9 (Wieniawski H.)
Dwa Mazurki salonowe op. 12 nr 1, 2 (Wieniawski H.)
Wariacje na temat własny op. 15 (Wieniawski H.)
Scherzo - Tarantella op. 16 (Wieniawski H.)
Dwa mazurki charakterystyczne op. 19 nr 1, 2 (Wieniawski H.)
Gigue op. 23 (Wieniawski H.)
Fabtaisie orientale op. 24 (Wieniawski H.)
Kujawiak (Wieniawski H.)
Reverie na altówkę i fortepian (Wieniawski H.)
Rozumiem, pieśń do słów Dionizego Minasowicza na głos i fort. (Wieniawski H.)
Romans Antoniego Rubinsteina pt. "Noc" (Wieniawski H.)

Zbiór kompozycji Carla Philippa Emanuela Bacha (1714-1788) - drugiego syna Jana Sebastiana Bacha, zwanego "berlińskim" lub "hamburskim" Bachem. Carl Philipp Emanuel, w czasach mu współczesnych, był bardziej poważany niż jego ojciec. Publikacja oprócz czterech sonat zawiera również cztery allegra, rondo, miniaturę "La Stahl" oraz wariacje. Te ostatnie kompozytor skomponował do popularnej w baroku i klasycyzmie hiszpańskiej melodii zatytułowanej "La Folia". Cały zbiór oparty został wyłącznie o oryginalne materiały źródłowe (urtext).

Publikacja zawiera trzy Ronda fortepianowe Fryderyka Chopina op. 1, 5 i 16. Wszystkie są kompozycjami lat młodzieńczych i powstawały w Warszawie, w latach 1825 - 1828, oraz w Paryżu, w latach 1832 - 1833. W Rondach Chopina odnaleźć można dwie formy fascynacji - fascynacji pianistyczną wirtuozerią - nastawioną na popis zapierający dech słuchaczom - i żywiołem muzyki ludowej. Forma ronda nie odbiega od modelu klasycznego i polega na trzykrotnym wystąpieniu wyrazistego tematu stanowiącego refren i przedzieleniu go epizodami (kupletami) w określonych tonacjach. Ronda op. 1 i 5 są utworami okresu warszawskiego, a Rondo op. 16 - okresu paryskiego. W niniejszym Wydaniu Narodowym zawarto wkładkę z komentarzem wykonawczym i skróconym komentarzem źródłowym (w języku polskim i angielskim).

Capriccio - Valse op.7 powstało przed rokiem 1854. Józef Reiss podaje, iz napisane zostało w roku 1852, gdy Henryk wraz z bratem Józefem , pianista, przebywali na tournée koncertowym w Rosji. Po raz pierwszy wydane zostało w Lipsku, w oficynie Kistnera razem z Romance sans paroles et Rondo élégant op.9, następnie zaś ukazało się w Paryżu nakładem wydawnictwa E. Giroda. Utwór ukształtowany jest w formie ronda, poprzedzonego wstępem i zamkniętego kodą. Głównymi czynnikami formotwórczymi są zatem podobieństwo i kontrast."Capriccio - Valse", zaliczany do gatunków popisowych kompozycji salonowych, należy do młodzieńczych dzieł Wieniawskiego.

Konsultacja wykonawcza partii skrzypiec: Piotr Janowski.

Spis treści:

„Romance sans paroles et Rondo élégant” - dwuczęściowa kompozycja op. 9 powstała w 1852 r. w czasie wielkiego rosyjskiego tournée siedemnastoletniego skrzypka i była hołdem młodego kompozytora wobec uwielbiającej go publiczności rosyjskiej. Romance - melodią i nastrojem przypominająca rosyjską dumkę, poprzedza rozbudowane, efektowne Rondo o charakterze popisowym. Zastosował w nim kompozytor znane z innych utworów efekty wirtuozowskie: szybkie staccata, błyskotliwe pasaże, pizzicata lewą ręką równocześnie z grą smyczkiem, oktawy, polifonizujące dwudźwięki. Podobnie jak w Karnawale rosyjskim op. 11, tak i tutaj wykorzystuje Wieniawski kontrasty dynamiczne, stosuje zmiany temp oraz tonacji, eksponuje zmienność nastrojów. Całość utrzymana jest w typowym dla epoki stylu popisowo-salonowym. W opracowaniu niniejszym oparłem się na najbardziej, moim zdaniem wiarygodnych wydaniach Kistnera oraz Universal Edition. Jeśli chodzi o aplikaturę i smyczkowania uwzględniłem wymogi współczesne, zachowując szacunek dla oryginalnych rozwiązań kompozytorskich. W kilku miejscach uzupełniłem artykulację, dodałem oznaczenia interpunkcyjne. Dynamika, prócz drobnych retuszów pozostaje niezmieniona. Z uwagi na walory instrumentalne publikowane utwory stanowią znakomite przygotowanie do trudniejszych kompozycji Henryka Wieniawskiego oraz innych kompozytorów. Myślę, że odpowiednio zdolni i ambitni uczniowie, a także koncertujący skrzypkowie chętnie sięgać będą po nie, a dydaktyczny i koncertowy repertuar skrzypcowy wzbogaci się o bez wątpienia wartościową pozycję. [Antoni Cofalik]