Rondo A

Publikacja zawiera utwór "Rondo alla Turca", czyli tzw. "Marsz turecki" z Sonaty fortepianowej A-dur, KV 331 W. A. Mozarta. W obecnym wydaniu Marsz zaaranżowany jest na skrzypce z fortepianem. Jest to utwór w formie ronda. Tempo Allegretto (ćwierćnuta = 126).

Ignacy Feliks Dobrzyński urodził się 25 stycznia 1807 roku w Romanowie w rezydencji hrabiów Ilińskich na Wołyniu, gdzie ojciec jego był kapelmistrzem w słynnej wówczas kapeli dworskiej. Wychowywał się zatem w rodzinie muzykującej: jego ojciec studiował muzykę w Wiedniu, komponował opery, kantaty, polonezy, a w latach 1817 - 1825 był nauczycielem muzyki w Gimnazjum Podolskim w Winnicy. W twórczości Ignacego Dobrzyńskiego odnaleźć można różne gatunki muzyczne. Obok dzieł instrumentalnych, których jest najwięcej, skomponował on też opery, msze, kantaty i pieśni. Ogółem powstało przeszło 150 kompozycji. Jeśli chodzi o muzykę instrumentalną, to dominują tu utwory na instrumenty dęte: flet, klarnet, trąbkę, obój, fagot i puzon. Niniejsza publikacja zawiera utwór "Andante i Rondo alla Polacca", który w swojej budowie podobny jest do kompozycji Fryderyka Chopina "Introdukcja i Polonez". Dlatego też powyższą kompozycję edytor zatytułował "Introdukcja i Polonez". Posiada on formę ronda, a rytmika i charakterem jest polonezowy. W oryginale utwór ten został napisany na flet i orkiestrę. W niniejszym wydaniu zawarto opracowanie na wiolonczelę z fortepianem.

Publikacja zawiera utwór "Rondo alla Turca", czyli tzw. "Marsz turecki" z Sonaty fortepianowej A-dur, KV 331 W. A. Mozarta. Jest to utwór w formie ronda, w niniejszym wydaniu opracowany na flet poprzeczny z fortepianem. Tempo: Allegretto (ćwierćnuta = 126).

Publikacja zawiera popularny utwór W. A. Mozarta - Rondo alla Turca, czyli tzw. "Marsz turecki" z sonaty fortepianowej A-dur. W prezentowanym wydaniu utwór opracowany jest na ksylofon z fortepianem. Tempo Allegretto (ćwierćnuta = 126).

Publikacja zawiera suitę w stylu jazz'owym Jiri Jirmala (ur. 1925). Suita składa się z 3 części: Simplicitas, Berceuse, Rondo a la Samba.

For clarinet and orchestra (piano reduction).

Publikacja zawiera kolekcję utworów klasycznych, przebojów radiowych muzyki pop oraz standardów jazz'owych. Utwory te opracowane są na dowolną trąbkę solo.

9 classic pieces arranged for flute and piano. Includes: Ave Maria (Bach/Gounod) • Gavotte • Irish Tune from County Derry • Minuet in G Major • Nocturne C# Minor (Chopin) • Rondo Alla Turca (Mozart) • Salut D'amour • Serenade • Spring Song.

Contents: J. S. Bach: Minuet in F • Beethoven: Minuet in G, Albumblatt 'Für Elise,' Gertrude's Dream Waltz, Adieu to the Piano, Menuett in Eb • Chopin: Waltz in Db, Op. 64, No. 1 • Dussek: La Matinee • Haydn: Minuetto giocoso in C, Rondo in A, Serenade from Quartet No. 74 • Handel: Largo • Hummel: La Bella Capricciosa • Kuhlau: Rondo from Sonatina, Op. 20, No. 1 • Mendelssohn: Consolation, Confidence • Mozart: Rondo a la Turque, Menuetto from 'Don Giovanni' • Schubert: Moment Musical in F minor, Op. 94, No. 3; Andante from C Major Symphony • Schumann: The Wild Horseman, The Merry Farmer, Uncle Rupert • C.M. von Weber: Derniere Pensee musicale, Polacca.

Publikacja zawiera 59 popularnych utworów klasycznych, m.in.: Albeniz - Tango in D, J.S. Bach - Prelude in C, Prelude in Bb minor, Beethoven - Variations on Nel cor piu non mi sento, Brahms - Hungarian Dance.

Contents: Etude after Chopin • Rondo after von Weber • Presto after Bach (1st and 2nd versions) • Chaconne by Bach (arranged for the left hand) • Gavotte by Gluck • Impromptu by Schubert, Op. 90, No. 2 (Study for the left hand) • Two Gigues • Two Sarabandes • Theme and Variations • Hungarian Dances, Nos. 1-10 • Cadenza for Bach's Clavier Concerto in D Minor • Two Cadenzas for Mozart's Piano Concerto in G, K453 • Cadenza for Mozart's Piano Concerto in D Minor, K466 • Cadenza for Mozart's Piano Concerto in C Minor, K491 • Two Cadenzas for Beethoven's Piano Concerto in G, Op. 58 • Cadenza for Beethoven's Piano Concerto in C Minor, Op. 37 • 51 Exercises.

Lista utworów:
Rondo Alla Cubana (Mozart)

Możliwości wykonawcze:
2 Trumpets, 2 Trombones

Karol Lipiński-Skrzypek, kompozytor i dyrygent. Urodzony 30 października 1790 w Radzyniu (Podlasie), zmarł 16 grudnia 1861 w Urłowie koło Lwowa.
Naukę gry na skrzypcach rozpoczął w wieku pięciu lat pod kierunkiem ojca. W 1799 wraz z rodziną przeniósł się do Lwowa. Tu grał jako koncertmistrz w prowadzonej przez ojca orkiestrze pałacowej hr. Adama Starzeńskiego. Dodatkowo zainteresował się wiolonczelą i równie szybko jak na skrzypcach zdobył umiejętność gry na tym instrumencie. W 1809 objął stanowisko koncertmistrza, a w 1811 został kapelmistrzem orkiestry teatru operowego. W 1814 wyjechał do Wiednia, gdzie spotkał się z Ludwikiem Spohrem, niemieckim skrzypkiem i kompozytorem. Za jego namową Lipiński zdecydował się na karierę skrzypka-wirtuoza, zrezygnował z dotychczasowej pracy w lwowskim teatrze i poświęcił się wyłącznie doskonaleniu techniki skrzypcowej oraz przygotowaniu repertuaru.
W 1817 Karol Lipiński wystąpił we Lwowie, a następnie wybrał się w podróż artystyczną przez Węgry i Chorwację do Włoch - koncertował w Wenecji, Mediolanie, Padwie, Weronie i Piacenzy. W Piacenzy w kwietniu 1818 dwukrotnie wystąpił wspólnie z Niccolo Paganinim. Podczas kilkuletniego tournée artystycznego koncertował we Lwowie, Kijowie, Krzemieńcu, Kamieńcu Podolskiego, Wilnie, Krakowie, Wrocławiu, Poznaniu, Lipsku, Berlinie, Moskwie i Petersburgu, wszędzie zdobywając wielki aplauz. Na przełomie 1827-28 wystąpił z koncertami w Warszawie, po których otrzymał nominację na pierwszego skrzypka Dworu Królestwa Polskiego, a w 1831 Dworu Carskiego. W Warszawie ponownie koncertował w maju 1829 podczas uroczystości koronacji cara Mikołaja I - wówczas to znów zagrał z Paganinim.
W 1830 Lipiński na trzy lata zawiesił działalność koncertową i poświęcił się dalszemu doskonaleniu gry. W następnych latach wznowił tournée artystyczne po całej Europie, grał w Lipsku, Frankfurcie nad Menem, Paryżu (gdzie w urządzeniu koncertu pomógł mu Fryderyk Chopin), Londynie, Manchesterze, Wrocławiu. Po występach w Wiedniu, jako dowód uznania dla mistrzowskiej gry, otrzymał tytuł honorowego obywatela tego miasta.
W 1839 osiadł na stałe w Dreźnie, gdzie przez dwadzieścia lat pełnił funkcję koncertmistrza orkiestry króla saskiego Fryderyka Augusta. Uczestniczył także w wielu koncertach symfonicznych i kameralnych (m.in. grał z Ferencem Lisztem), podróżował do Lwowa, Kijowa i Warszawy oraz zajmował się pracą pedagogiczną (w 1845 opiekował się 14-letnim Józsefem Joachimem, zaś w 1848 13-letnim Henrykiem Wieniawskim).
Od 1846 z powodu choroby reumatycznej zaczął ograniczać stopniowo działalność koncertową. W 1854, za wybitne zasługi dla dworu królewskiego, został odznaczony Rycerskim Orderem księcia Alberta. Po przejściu na emeryturę w 1861 przeniósł się do swojego majątku Urłów koło Lwowa. Tu zorganizował szkołę muzyczną dla uzdolnionych dzieci chłopskich.

Ważniejsze kompozycje:

•"Dwa polonezy" op. 1 na skrzypce i orkiestrę
•"Siciliano varié" op. 2 na kwartet smyczkowy
•"Symfonia Es-dur" op. 2 nr 1 (przed 1810)
•"Symfonia C-dur" op. 2 nr 2 (przed 1810)
•"Symfonia B-dur" op. 2 nr 3 (przed 1810)
•"Sonet" na orkiestrę (przed 1810)
•"Favorite-Mazurka" na orkiestrę (przed 1810)
•"Szlachta czynszowa czyli Kłótnia o wiatr", opera (1810-14)
•"Dwa kaprysy" op. 3 na skrzypce i fortepian lub skrzypce solo
•"Wariacje G-dur" op. 4 na kwartet smyczkowy
•"Wariacje g-moll" op. 5 na skrzypce i orkiestrę
•"Trzy polonezy" op. 5 na fortepian
•"Polonez koncertowy" op. 6 na skrzypce i orkiestrę
•"Rondo alla Polacca E-dur" op. 7 na skrzypce i orkiestrę (przed 1817)
•'Trio na dwoje skrzypiec i wiolonczelę" op. 8 (1821)
•"Trzy polonezy" op. 9 na skrzypce i kwartet smyczkowy
•'Trzy kaprysy" op. 10 na skrzypce i fortepian lub skrzypce solo
•"Wariacje na temat z opery 'Kopciuszek' Rossiniego" op. 11 na skrzypce i orkiestrę
•"Trio na dwoje skrzypiec i wiolonczelę A-dur" op. 12
•"Ronda alla Polacca" op. 13 na skrzypce i orkiestrę
•"Koncert na skrzypce i orkiestrę fis-moll" op. 14 (1822)
•"Wariacje na temat z opery 'Pirat' Belliniego" op. 15 na skrzypce i orkiestrę (ok. 1820-24)
•"Duet na temat z opery 'Il Crociati di Egitto' Meyerbeera" op. 16 na skrzypce i orkiestrę (ok. 1820-24)
•"Rondo alla Polacca na temat pieśni polskich" op. 17 na skrzypce i orkiestrę (ok. 1820-24)
•"Rondeau de concert" op. 18 na skrzypce i orkiestrę (ok. 1820-24)
•"Wariacje na temat kawatiny z opery 'Cyrulik sewilski' Rossiniego" na skrzypce i orkiestrę (ok. 1820-24)
•"Souvenir de la mer Baltique, Divertissements" op. 19 na skrzypce i fortepian lub skrzypce solo
•"Koncert na skrzypce i orkiestrę D-dur 'Wojskowy'" op. 21 (ok. 1826)
•"Variations de bravoure sur une Romance militaire" op. 22 na skrzypce i orkiestrę
•"Fantaisie et variations op. 23 na motywach z opery 'Lunatyczka' Belliniego" na skrzypce i orkiestrę (ok. 1824)
•"Rodacy we Wszechnicy Wrocławskiej" na 4 głosy (1826)
•"Koncert na skrzypce i orkiestrę e-moll" op. 24 (1830-33)
•"Adagio elegiaco" op. 25 na skrzypce i orkiestrę
•"Fantazja i wariacje na motywach z opery 'Hugenoci' Meyerbeera" op. 26 na skrzypce i orkiestrę
•"Trzy kaprysy" op. 27 na skrzypce i fortepian lub skrzypce solo
•"Wielka fantazja na motywach z opery 'Purytanie' Belliniego" op. 28 na skrzypce i orkiestrę
•"Polonoise guerriére" op. 29 na orkiestrę (1837)
•"Trzy kaprysy" op. 29 na skrzypce i fortepian lub skrzypce solo
•"Fantazja na temat z opery 'Ernani' Verdiego" op. 30 na skrzypce i fortepian lub skrzypce solo (ok. 1845)
•"Fantazja na temat arii neapolitańskich" op. 31 na skrzypce i fortepian lub skrzypce solo
•"Koncert na skrzypce i orkiestrę A-dur" op. 32 (1844)
•'Fantazja na motywach z opery 'Krakowiacy i Górale' Stefaniego" op. 33 na skrzypce i orkiestrę (przed 1826)
•"Impromptus" op. 34 na skrzypce i fortepian lub skrzypce solo (ok. 1842r)

Karol Józef Lipiński (ur. 30 października 1790 w Radzyniu Podlaskim na Lubelszczyźnie, zm. 16 grudnia 1861 w Urłowie) - polski skrzypek, kompozytor i pedagog.
Od wczesnego dzieciństwa zdradzał wybitne zdolności muzyczne. Gry na skrzypcach uczył się od piątego roku życia - początkowo od ojca Feliksa (1765-1847) (kapelmistrza orkiestry w majątku Potockich w Radzyniu Podlaskim koło Lublina).
Po przeniesieniu się Lipińskich w 1799 roku do Lwowa grał w orkiestrze prowadzonej przez ojca w domu Adama Starzeńskiego oraz w zespołach kameralnych. Pod koniec 1809 r. Lipiński został zaangażowany na stanowisko koncertmistrza orkiestry teatru niemieckiego we Lwowie ( Obowiązujący do 1842 roku przywilej teatralny obejmował tylko teatr niemiecki - polscy aktorzy działali wyłącznie na podstawie nie zawsze formalnych umów z przedsiębiorcami austriackimi). Po dwóch latach pracy w orkiestrze został jej kapelmistrzem. We Lwowie mieszkał przez 40 lat do 1839 r., pracując jako dyrygent, a potem dyrektor orkiestry. We Lwowie powstała zdecydowana większość jego kompozycji, m.in. symfonie, trzy koncerty skrzypcowe, kaprysy, polonezy.
Około 1810 roku powstały pierwsze autorskie utwory Lipińskiego: 3 symfonie Es-dur, B-dur, Uwertura D-dur. W 1812 roku odbył podróż do Warszawy, aby zapoznać się z pracą teatru operowego.
W roku 1814 wyjechał do Wiednia, aby poznać sławnego wówczas niemieckiego skrzypka-wirtuoza Ludwika Spohra. Po tym spotkaniu postanowił obrać karierę koncertującego skrzypka, zaś po powrocie do Lwowa porzucił pracę w teatrze i zajął się doskonaleniem gry na skrzypcach. Równocześnie tworzy i zajmuje się działalnością pedagogiczną.
Pod koniec października 1817 r. udaje się na koncerty do Włoch. Spotał się z Paganinim w 1818 r. (wspólnie koncertowali dwukrotnie 17 kwietnia i 24 maja 1818 r.).
W latach 1819-1824 koncertował w Kijowie, Krakowie, Poznaniu, Berlinie, Lipsku i Wrocławiu, Wilnie, Krzemieńcu i Kamieńcu Podolskim. W tym czasie powstały liczne jego utwory.
W 1823 r. koncertował w Kijowie wspólnie z Marią Szymanowską. Występował w Warszawie w grudniu 1827 i na początku 1828 r. dając sześć koncertów w Teatrze Narodowym, po których otrzymał nominację na pierwszego skrzypka Dworu Królewsko-Polskiego.
W 1829 r. podczas uroczystości koronacyjnych Mikołaja I, na które przybył również Paganini obaj artyści koncertowali wywołując w prasie warszawskiej gorącą polemikę na temat wyższości ich gry. Lipiński po powrocie z Warszawy zaniechał koncertowania i poświęcił się pracy kompozytorskiej. W 1834 r. rozpoczął występy z nowym repertuarem w Warszawie i Poznaniu, w 1835 roku udał się na półtoraroczną podróż artystyczna na Zachód. W Lipsku sprawował stanowisko koncertmistrza w słynnej orkiestrze Gewandhaus. Stamtąd udał się do Paryża. Koncertował niewiele z powodu długiej naprawy uszkodzonych skrzypiec. Z Paryża przeniósł się z koncertami do Anglii (Londyn, Manchester).
W latach 1837-1839 poczynił starania o stanowisko koncertmistrza kapeli króla saskiego w Dreźnie, które otrzymał w 1839 r. Niemal do ostatnich dni swego życia działalności jego związana była z tym miastem.
Współpracował z R. Wagnerem, przyjaźnił się z R. Schumannem. W Dreźnie powstały jego ostatnie utwory.Tutaj też rozwinął swoją działalność pedagogiczną kształcąc wielu skrzypków i opiekując się młodymi talentami (H. Wieniawski). Paganini zapytany, kto według niego jest najlepszym skrzypkiem na świecie odpowiedział: "Nie wiem kto jest najlepszy, ale Lipiński ma na pewno drugie miejsce".
Zmarł z powodu astmy.
Największe dzieła:
•Wariacje na tematy z opery "Kopciuszek" Rossiniego op. 10
•Rondo alla polacca op. 13
•I Koncert skrzypcowy fis-moll op. 14
•II Koncert skrzypcowy D-dur (Concerto militaire; Wojskowy) op. 21
•Variations de Bravoure op. 22
•Fantazja i wariacje na tematy z opery "Lunatyczka" Belliniego op. 23
•Fantazja na motywach opery "Krakowiacy i Górale" Stefaniego op. 33
•III Koncert skrzypcowy e-moll op.24
•IV Koncert skrzypcowy A-dur op.32

Rondo alla polacca op.17 na skrzypce z towarzyszeniem orkiestry zostało wydane w Lipsku u Petersa ok. 1835 roku. Twórczość Lipińskiego dominują utwory instrumentalne w których rolę wiodącą odgrywały skrzypce. Publikacja zawiera utwór z opracowanym akompaniamentem fortepianowym.

Publikacja przeznaczona dla instrumentów w stroju B, Es oraz C. Znajdziemy tu znane utwory w stylu jazzowym w opracowaniu na instrument solowy. Autorem kompozycji jest amerykański pianista Dave Brubeck. Dołączona płyta CD zawiera akompaniament do utworów z możliwością pominięcia partii akompaniamentu np. basu czy pianina.

This latest, classically-flavoured songbook for John Thompson's Easiest Piano Course introduces easy works by one of the greatest composers ever to have lived, Ludwig Van Beethoven . Featuring some very fine compositions, First Beethoven  is perfect for pupils reaching parts 2 to 4 of the world-renowned Piano course. These fun repertoire books contain some amazing pieces that have been specially collected and graded to be used in conjunction with the Easiest Piano Course. Pieces like Minuet In G Major, Rondo In C , the sublime Moonlight Sonata, 1st Movement  and the classic FA1r Elise  will reinforce essential technical ability, while simultaneously enhancing a general sense of musicality and melodic playing. First Beethoven  is therefore ideal for pupils who've worked through the course at levels 2 to 4, but it's also a great set of pieces for sight reading practice for more advanced students. The pieces in this songbook become progressively more difficult, and, to this end, dynamics and phrasing have been omitted for the earlier pieces, since they're not introduced until Part 3 of the course. Early pieces like Ode To Joy  and Turkish March  help to reinforce what pupils learn in the beginning of the  John Thompson Method, with a focus on playing notes and rhythms accurately. Towards of the end of the songbook, more challenging pieces like Eroica Symphony and Sonata PathAŠtique  will help pupils to enhance their technical skills, play more melodically, and, most importantly, enjoy playing! Generally, these pieces stay in the 5-finger position, with handy hints and suggestions when a different fingering is called for. The pieces in this songbook are beautiful to hear and to play, making First Beethoven  a really great beginner's songbook for pupils who want to learn some of the finest music ever composed. As an introduction for beginners to classical music and Beethoven in particular, this songbook is rewarding and enjoyable, these pieces being timeless and never going out of fashion. The John Thompson's Easiest Piano Course First Beethoven  songbook is the ideal beginning book for classical music fans. It's tailor-made for pupils working through the renowned and revered Piano method, so it's authoritative and accurate, helping you to enhance your technique and learn some amazing music at the same time.

Lista utworów:
Chorus Of Prisoners (from ‘Fidelio’)
Eroica Symphony (Symphony No.3 – 1st movement)
Fur Elise
Minuet in G major (WoO 10, No.2)
Moonlight Sonata (1st movement)
Ode To Joy (from Symphony No.9, ‘Choral’)
Pastoral Symphony (Symphony No.6 – 5th movement)
Piano Sonata No.25 (3rd movement)
Rage Over A Lost Penny (Rondo a Capriccio in G major)
Rondo in C (Op.51, No.1)
Sonata Pathétique (2nd movement)
Sonatina in G major (Anh.5, No.1)
Symphony No.5 (1st movement)
Symphony No.7 (2nd movement)
Turkish March (from ‘The Ruins Of Athens’)