Młodość

Spis treści:

Zygmunt Konieczny to polski kompozytor, aranżer, pianista. Komponuje przede wszystkim piosenki - niemal wyłącznie do tekstów poetyckich, muzykę traktując jako muzyczną interpretację tekstu. Do najwybitniejszych jego piosenek należą utwory skomponowane dla kabaretu " Piwnica pod baranami " w Krakowie .
Część utworów w publikacji opracowana jest na głos wokalny z towarzyszeniem fortepianu, a część na głos wokalny i akompaniament zespołowy.

Nat "King" Cole, właściwie Nathaniel Adams Coles (17 marca 1919 - 15 lutego 1965) - amerykański muzyk jazzowy i piosenkarz. Urodził się w Montgomery (Alabama, USA) najprawdopodobniej 17 marca 1919, aczkolwiek jako data jego urodzin podawany jest też rok 1915 lub 1917. Zmarł 15 lutego 1965 w Santa Monica (Kalifornia). Ten amerykański czarnoskóry muzyk jazzowy, obdarzony ciepłym głosem o pięknej barwie i głębi, rozpoczął karierę jako pianista, później jednak wsławił się balladami. Dzieciństwo i młodość spędził w Chicago. W 1937 roku zaczął występować w klubach jazzowych w Los_Angeles. W 1939 roku założył Trio King Cole (wraz z Oscarem Moorem i Wesleyem Princem). Z czasem jego związki z jazzem uległy rozluźnieniu, a on przeszedł do historii przede wszystkim jako wokalista śpiewający muzykę "łatwą i przyjemną".
Pozycja zawiera 59 oryginalnych utworów Nat 'King' Cole'a z wstępem i zdjęciami. Zawiera między innymi: Ain't Misbehavin', Baby, Won't You Please Come Home, Chicago, Don't Get Around Much Anymore, Dream a Little Dream of Me.

Lista utworów:
Missa constantia:
Kyrie (Anerio Giovanni Francesco)
Gloria (Anerio Giovanni Francesco)
Credo (Anerio Giovanni Francesco)
Sanctus (Anerio Giovanni Francesco)
Agnus Dei (Anerio Giovanni Francesco)

Ryszard Strauss (ur. 11 czerwca 1864 w Monachium - zm. 8 września 1949 w Garmisch - Partenkirchen) to niemiecki kompozytor i dyrygent muzyki okresu późnego romantyzmu. Strauss był synem waltornisty Franza Straussa. W młodości otrzymał od ojca staranne wykształcenie. W 1882 wstąpił na uniwersytet monachijski, jednak po roku porzucił studia i wyjechał do Berlina. W 1885 zostaje asystentem dyrygenta Hansa von Bülow. Jego pierwsze kompozycje były utrzymane w stylu Schumanna i Mendelssohna. Wagnerem zainteresował się po raz pierwszy pod wpływem Aleksandra Rittera, skrzypka, którego żona była blisko spokrewniona z Wagnerem (...).

Książka zawiera biografię opisującą życie artystki. Zdjęcia, opisy utworów są interesująco przedstawione. Artystka już w młodości próbowała tworzyć piosenki. Jest to zbiór najbardziej znanych utworów.

Kolejna publikacja tego znanego artysty. Tym razem są to kompozycje na fortepian. Billy Joel w młodości wychował się na klasycznych dziełach m.in. Beethovena, Bacha, Chopina i wielu innych, którzy go w dużym stopniu zainspirowali do tworzenia własnych kompozycji.

Charles Koechlin (1867 - 1950) to francuski kompozytor i muzyczny pedagog. Koechlin urodził się w Paryżu, gdzie spędził lata młodości i odbył studia muzyczne na kierunku harmonii (u Antoine Taudou) i kompozycji (u Massenata). W twórczości Koechlina można zauważyć wyraźne wpływy kultur hellenistycznych, francuskiej muzyki ludowej, czy też chorałów J. S. Bacha.
Prezentowany utwór - Chansons bretonne - został skomponowany na wiolonczelę i fortepian i składa się z następujących części:
I - Les trois Moines rouges;
II - Alain - le - Renard;
III - Le Baron de Jaouioz;
IV - Notre - Dame du Folgoat;
V - Iannik Skolan;
VI - La Ceinture de Noces.

"Figurujący we wszystkich słownikach i encyklopediach baletowych Leon Woizikovsky to zawsze Polish dancer, danseur polonais, polnischer Tänzer, polskij artist, ballerino polacco. Ten uznany za jednego z najwybitniejszych tancerzy charakterystycznych pierwszej połowy XX wieku i ceniony pedagog zawsze podkreślał swą polską narodowość i fakt ukończenia Szkoły Baletowej przy Teatrze Wielkim w Warszawie. Nie obdarowany w zespołach zagranicznych szczególnymi przywilejami, osiągnął w nich wysoką pozycję tylko dzięki swojemu talentowi, niespożytej pracowitości i szczeremu umiłowaniu tańca, który stał się treścią jego życia.
oderwany we wczesnej młodości od ojczystego kraju, najlepsze lata swego życia przetańczył na obczyźnie, w sławnych, występujących pod rosyjskim szyldem zespołach, przebywał wśród ludzi różnych narodowości, przystosowywał się do wciąż zmieniających się warunków i obyczajów w różnych krajach, tracił kontakt z ojczyzną, stawał się "obywatelem świata". Najwyżej jednak ocenione tam wartości jego sztuki, to właśnie takie cechy polskiego tańca, jak polot, werwa, zamaszystość, żywiołowość, zmienność nastrojów. Poza sceną zaś chętnie przebywał, mimo swej rangi solisty, w towarzystwie polskich koleżanek i kolegów, służąc zawsze pomocą i radą nowym przybyszom".
Irena Turska

"Zygmunt Konieczny jest artystą niezwykłym. Tak można powiedzieć o każdym artyście, bo przecież niezwykłość jest immanentną cechą twórcy. Jest to prawda z rzędu tych stereotypów, od których zaczyna się zwykle słowa wstępne, dlatego zresztą została przywołana. Co wszakże w przypadku tego właśnie kompozytora znaczy owa niezwykłość? Pomińmy talent, oryginalność, wyobraźnię, jako nazbyt już oklepane oczywistości. Zwróćmy uwagę na jedną z cech: pokorę wobec sztuki. Kompozytor jest człowiekiem niezwykle łagodnym i nieśmiałym, czym zjednuje sobie ludzi, ale co też ludzie niejednokrotnie wykorzystują. W jednym nie idzie na żadne ustępstwa - w tym co dotyczy muzyki. O, wtedy potrafi się uprzeć, co tylko po części jest wynikiem charakteru Koziorożca. Nade wszystko wynika z szacunku dla muzyki."
Leszek Polony i Witold Turdza

Książka, która jest muzyką, gdzie nie ma przypadkowych słów, a melodia przenika każdy wers. Płynie powoli, mieni się, wiruje, opowieści przenikają się, sączą... Regularnie wypływają najważniejsze tematy: dzieciństwo, młodość, pierwsze miłości, przyjaźnie, ślady, jakie zostawiło życie i sztuka. To opowieści, które mają swoje korzenie w Pink Floydach, Rolling Stonesach, Dylanie, Doorsach, Zappie. Tu muzyka miesza się z życiem, nie sposób odróżnić tego, co było wcześniej. Ale to nie ważne - bo tekst gra. Słodko, gorzko. Pięknie. Czasem pachnie piżmem i korzeniami, czasem zakłuje, zaboli, czasem jakiś smak, dawno zdawałoby się utracony wybrzmi, i pamięć na nowo rozbłyska. To książka, którą możną czytać na okrągło, do zasłuchania.

"Od Testamentu Stachury i Obłędu Krzysztonia nie czytałem równie rozpłaczliwej spowiedzi ze zmagań o sens, o "istotę tego wszystkiego", o Boga (jakkolwiek go pojmujemy). O Światło."

Edward Redlińśki


Dariusz Bugalski, z wykształcenia filmolog. Pracował w Muzeum Sztuki w Łodzi. Dziennikarz radiowy i telewizyjny. Najpierw związany z Tok FM, a ostatnio z Trójką, gdzie prowadzi programy "Klub Trójki" i "Polska według Polaków". Pisał o sztuce i edukacji. Autor kilku tomów wierszy, m.in. Miejsce, w którym nic się nie stało; Przekłady, Turtle, turtle, turtle. Po godzinach słucha jazzu i Bruce'a Springsteena.

Andrzej Nikodemowicz to bez wątpienia jedna z największych osobistości w gronie współczesnych polskich kompozytorów. Jego twórczość na stałe zawitała na rodzimej oraz światowej scenie muzycznej, zajmując własne, niepowtarzalne miejsce. Publikacja jest z jednej strony historią człowieka, który na trwałe wpisał się w polskie życie muzyczne XX i XXI wieku, próbą usystematyzowania i obiektywnego scharakteryzowania jego bogatego dorobku kompozytorskiego, a z drugiej strony subiektywnym spojrzeniem na jego sylwetkę oraz na wybrane utwory kameralne. W pracy zamieszczona jest biografia kompozytora od urodzenia we Lwowie w 1925 roku, młodzieńczość, trudne lata wojenne i powojenne, przez konieczność opuszczenia rodzinnego miasta w 1980 roku na rzecz Lublina, gdzie Andrzej Nikodemowicz dotychczas mieszka i dalej tworzy muzykę.
Do prezentacji analitycznej wybrano wąską, ale charakterystyczną i spójną grupę utworów: wczesne kompozycje kameralne Andrzeja Nikodemowicza na skrzypce i fortepian (z lat 40. i 50.) przedstawione w kontekście źródeł jego inspiracji oraz najistotniejszych wydarzeń z jego życia. Są to: Romance, 1947 rok; Kołysanka, 1949 rok; Notturno (Nokturn), 1951 rok; Poeme I, 1955 rok; Poeme II, 1955 rok; Sonata, 1949 rok. Do książki dołączona jest płyta z nagraniami ww utworów kameralnych w wykonaniu Katarzyny Dudy (skrzypce) i Agnieszki Schulz-Brzyskiej (fortepian).

Publikacja zawiera dwa utwory: Temat z wariacja mi oraz Strumień leśny polskiego kompozytora Romualda Twardowskiego. Urodził się w Wilnie 1 1930 r. Tam spędził swoje dzieciństwo i młodość. W czasie okupacji uczył się gry na skrzypcach, a po wojnie - na fortepianie i organach. W latach 1952-57 studiował kompozycję w wileńskim konserwatorium. Po ukończeniu studiów przyjechał na stałe do warszawy, gdzie kontynuował naukę kompozycji w warszawskiej Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej u prof. Bolesława Woytowicza. W 1963 r. otrzymał I nagrodę na konkursie kompozytorskim, zorganizowanym przez Związek Kompozytorów Polskich, dzięki której wyjechał do Paryża na dalsze studia u Nadii Boulanger.
Dorobek kompozytora pod każdym względem jest imponujący; obejmuje muzykę symfoniczna, kameralną, operową, baletową i chóralną, nagradzaną wielokrotnie na konkursach krajowych i zagranicznych. Wśród obfitości gatunków i form uprawianych przez kompozytora specjalne miejsce zajmuje twórczość pedagogiczna na instrumenty solo, duety, zespoły kameralne, chóry i orkiestrę. Są one wydawane przez polskie i zagraniczne wydawnictwa, a także nagrywane i wykonywane na koncertach przez uczniów szkół muzycznych w całym kraju.

Lista utworów:
BUDUJEMY NOWY DOM
CZERWONY AUTOBUS
NA PRAWO MOST, NA LEWO MOST
DO ROBOTY
JAK MŁODE STARE MIASTO
JAK PRZYGODA TO TYLKO W WARSZAWIE
MILIONY RĄK
PIOSENKA MARIENSZTACKA
PIOSENKA O MOJEJ WARSZAWIE
PIOSENKA O NOWEJ HUCIE
POCHÓD PRZYJAŹNI
POLONEZ WARSZAWSKI
TO IDZIE MŁODOŚĆ
UKOCHANY KRAJ
WARSZAWSKI DZIEŃ

Publikacja zawiera 16 utworów lat dwudziestych i trzydziestych. Dołączone diagramy chwytów gitarowych, akordy umożliwiają grę na różnych instrumentach. Zawiera teksty piosenek. Znajdziemy tu min: Czy Pani Marta jest grzechu warta?, Tylko Ty, Upić się warto, Nasz jest noc, Co nam zostało z tych lat i inne.

Książka jest pierwszą częścią planowanego i częściowo zrealizowanego przedsięwzięcia, jakim miało być opisanie życia i twórczości Albana Berga. Niniejsza publikacja ma na celu udokumentowanie wstępnych i wczesnych utworów kompozytora z lat 1900-1913. W każdym z rozdziałów A. Chłopecki opisuje też życie kompozytora, ujawnia fakty dotyczące jego kondycji psychicznej i osobowościowej, ukazuje go w relacjach ze środowiskiem, w którym żył.