Konzert fis

Drugi zeszyt "Miniatur bułgarskich" zawiera piętnaście kompozycji na fortepian solo Wassila Kasandjieva. Są to utwory oparte na ludowych melodiach, wszystkie utrzymane we współczesnej harmonii. Wykorzystując współczesnych warsztat kompozytorski Kasandjiev opracował m. in. tradycyjną pieśń bułgarską (miniatura "Traditional Bulgarian Song"), taniec bułgarski i taniec turecki. Niektóre miniatury posiadają programowe tytuły takie, jak m. in. "Butterflies" ("Motyle"), "The Old Clock" ("Stary zegar"), czy "A Prank" ("Figiel"). Kompozytor wszechstronnie wykorzystuje fortepian, stosując m. in. liczne klastery dźwiękowe, struktury melodyczno - rytmiczne grane możliwie jak najszybciej, wprowadza również fragmenty dowolnie improwizowane.

Heinrich Schütz (1585 - 1672) to niemiecki organista i kompozytor - jeden z najwybitniejszych artystów tworzących przed Janem Sebastianem Bachem. Schütz był pierwszym kompozytorem, który przeniósł na grunt Niemiec osiągnięcia szkoły weneckiej, a więc m. in. styl i technikę koncertującą. Prezentowana publikacja Schütza - "Drei kleine geistliche Konzerte" na głos wokalny i organy, fortepian lub fisharmonię zawiera trzy pieśni o treści religijnej do tekstów w języku niemieckim. Utwory te skomponowane zostały w Lipsku w 1636 roku.

Obecnie od muzyka solisty w konserwatoriach i orkiestrach wymagana jest wszechstronna znajomość literatury orkiestrowej i operowej. Niniejsza publikacja gromadzi w sobie wybrane partie rogu w stroju F oraz tuby wagnerowskiej, pochodzące z popularnych dzieł kompozytorów różnych okresów. Podzielona jest ona na dwie części - pierwsza część zawiera wyłącznie utwory na róg F, druga natomiast na tubę wagnerowską. Tuba wagnerowska to instrument wykonany przez Adolfa Saxa na zlecenie Ryszarda Wagnera. Jest to instrument pośredni między rogiem a tubą. Posiada on kształt tuby (lejkowaty ustnik) oraz podobne do stosowanych w waltorni - cztery wentyle przeznaczone do obsługiwania lewą ręką. Zazwyczaj na tubach wagnerowskich grali waltorniści. Oprócz Wagnera instrumenty te stosowali również w swoich utworach m. in. Bruckner i Strauss. W prezentowanym zbiorze odnaleźć można m. in. fragmenty dzieł Ryszarda Wagnera - sceny z jego opery "Parsifal" oraz dramatu "Zygfryd", liczne fragmenty z symfonii Brahmsa, Beethovena, Brucknera oraz Mahlera. Wyboru utworów dokonano we współpracy z Deutsche Orchestervereinigung e. V. (DOV).

Spis treści: