Intermezzo in Mib op. 117 nr 1

Brahms był kompozytorem, którego twórczość była kontynuacją osiągnięć poprzednich jemu pokoleń kompozytorów. Tworzył w tym samym okresie co Wagner - innowator muzyczny, który zwykł go nazywać "Drewnianym Johannesem". W rzeczywistości Bhrams był zamkniętym w sobie romantykiem, człowiekiem o dużej wrażliwości, wrodzonej nieśmiałości. Zrezygnował z łatwego poklasku, wybrał samotną drogę, mającą pozór wyniosłego anachronizmu, podobnie jak jego wielki idol - Bach. O ironio, jak się okazało w następnych epokach Brahms dla sobie współczesnych był tradycjonalistą, a z punktu widzenia XX wieku jest prekursorem neoklasycznym.