I Sonata

Zbiór czterech utworów fortepianowych Davida Carr Glovera - trzech sonatin i jednej sonaty. Utwory skierowane są do pianistów którzy przekroczyli poziom początkujących, ale jeszcze niegotowych na tyle by zagrać sonatiny Clementiego i innych wielkich mistrzów. Utwory posiadają budowę jednoczęściową. Zapis zawiera oznaczenia palcowania, artykulacji i dynamiki.

Jean Xavier Lefevre (1763 - 1829) urodził się w Lozannie. Początkowo studiował klarnet u Michaela Yosta w Paryżu debiutując jako solista w wieku 20 lat. W latach 1791 - 1817 grał na klarnecie w orkiestrze Opery Paryskiej oraz był głównym klarnecistą w orkiestrze przy kaplicy kościelnej (późniejszej kaplicy królewskiej). Kiedy w 1795 roku powstało Konserwatorium, Lefevre był jednym z dziewiętnastu profesorów uczelni. W 1802 roku Lefevre napisał podręcznik "Methode de Clarinette", którego treść włączono do systemu nauczania w Konserwatorium. Zawarta w niniejszej publikacji Sonata na klarnet i fortepian pochodzi ze zbioru "Methode de Clarinette" Lefevrego. We wstępie obecnego wydania zamieszczono uwagi wykonawcze dotyczące m. in. artykulacji i ornamentyki. Całość w angielskiej wersji językowej.

Zbiór utworów fortepianowych Krystyny Kijani został napisany przez osobę, której pasja uczenia wzbogacona jest pasją tworzenia nowego świata dźwięków - inspirowana także przez uczniów - podczas prowadzonych zajęć.
Krystyna Kijania, uczennica Franciszka Skołyszewskiego oraz wieloletni pedagog w szkołach i domach kultury (głównie w Staromiejskim Centrum Kultury Młodzieży w Krakowie) skomponowała utwory, w których każdy młody pianista może znaleźć coś dla siebie. Zarówno ścisłe formy (chorały, fugi i sonata) jak i 5 miniatur oraz Tryptyk rytmiczny, to utwory pełne polotu, humoru i radości, a czasem i melancholii, które mogą uruchomić iskrę talentu i indywidualności w każdym młodym wykonawcy.

"This work, I am attempting to have the audience listen to the piano in a new and very intense way - to concentrate on the piano itself. Each of the first five movements is a kind of etude for the listener in which various, relatively isolated areas of pianistic expression are explored. For example, in the second movement the performer is to build up the kind of tremolo practiced by the 19th century virtuoso pianists but, here, carrying the idea even further to the maximum level of which the piano is capable. When this level is achieved, the performer plays a kind of recitative as the piano sound dies away and makes a faint but definite "cut - off" just before the sound becomes inaudible."

Lista utworów:
Sonata No. 1 (Maves David)

Carl Philipp Emanuel Bach był niemieckim kompozytorem i klawesynistą żyjącym w latach 1714 - 1788. Był drugim z pięciu synów Jana Sebastiana Bacha. Sonata była jednym z przeważających gatunków w jego twórczości. Zawarta w niniejszej publikacji Sonata na skrzypce (lub flet) i klawesyn to utwór, który uwidacznia wiele cech ''zapożyczonych'' przez C. P. E. Bacha od swojego ojca (imitacja, rozwój tematu), ale też pokazuje nowości wprowadzone przez kompozytora: użycie nowego stylu, materiał muzyczny osadzony na triadzie.

Krzysztof Meyer (ur. 1943 r. w Krakowie) studiował kompozycję w krakowskiej Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej - początkowo w klasie Stanisława Wiechowicza, a po jego śmierci u Krzysztofa Pendereckiego. Po ukończeniu studiów rozpoczął pracę pedagogiczną w zakresie teorii muzyki. Od 1987 r. jest profesorem kompozycji w Hochschule für Musik w Kolonii. Za swoje utwory kompozytor otrzymał wiele krajowych i międzynarodowych nagród, m. in. I nagrodę na Concours des Jeunes Compositeurs w Fontainebleau (1966), oraz I nagrodę na Konkursie im. G. Fitelberga w Katowicach. Niniejsza publikacja zawiera drugą Sonatę wiolonczelową. Utwór posiada budowę czteroczęściową: I - Calmo (ćwierćnuta = 52), II - tempo: ósemka = 176, III - Grazioso (ćwierćnuta = 104), IV - Lento (ćwierćnuta = 66). Premierowe wykonanie sonaty odbyło się 19 października 2007 w Berlinie, w wykonaniu Juliusa Bergera. Średni czas trwania utworu: 15'.