H. Wars

Maciej Zieliński urodził się w 1971 roku w Warszawie. Ukończył z wyróżnieniem warszawską Akademię Muzyczną w klasie kompozycji prof. Mariana Borkowskiego (1996), oraz Studia Podyplomowe w Royal Academy of Music w Londynie w klasie kompozycji Paula Tattersona (1999). Utwory Macieja Zielińskiego były wielokrotnie wykonywane w kraju i za granicą. Publikacja zawiera utwór poświęcony pamięci Witolda Lutosławskiego na obój i fortepian. Prawykonanie utworu miało miejsce 19 lutego 1999 roku. Wtedy też kompozycja zdobyła nagrodę Alan Bush Composition Prize w Londynie.

"Souvenir de Dresde op. 47" jest utworem złożonym z trzech części o zróżnicowanych tempach, połączonych ze sobą attacca i poprzedzonych krótką introdukcją fortepianową. Mimo, że tytuł utworu może sugerować niemiecki charakter muzyki, to mamy tu do czynienia z dziełem polskim napisanym przez polskiego kompozytora i, na co trzeba zwrócić szczególną uwagę, jest to swego rodzaju rarytas w polskiej literaturze obojowej. Edycja została przygotowana w oparciu o rękopiśmienną kopię znajdującą się w zbiorach biblioteki Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego (sygn. R 1144). Karta tytułowa oraz Introdukcja (pierwsza strona nutowa) zostały sporządzone ręką Dobrzyńskiego, pozostałe strony nutowe zostały wykonane przez kopistę. [Mariusz Pędziałek]

Pastorale e danza na skrzypce i fortepian zostało skomponowane w 1999 roku. Kompozytor dedykował ten utwór prof. Mirosławowi Ławrynowiczowi, a jego prawykonanie odbyło się 8 maja 2000 roku podczas Warszawskich Spotkań Muzycznych. Kompozytor często podkreśla, że Pastorale e danza jest pierwszym świadomie napisanym dziełem reprezentującym trzeci nurt stylistyczny jego twórczości. Określa go jako klasyczny postmodernistyczny charakteryzujący się uproszczeniem środków kompozytorskich zarówno w harmonii, jak i melodyce. Romuald Twardowski podkreśla także, że tytuł utworu dość wiernie odzwierciedla jego charakter i nastrój: pełen temperamentu taniec (Danza), będący syntezą różnych wątków ludowych, jest poprzedzony przez Pastorale - rodzaj sielanki o zmiennym nastroju.

Antoni Wincenty Rutkowski (ur. 1859, zm. 1886) to wybitny polski kompozytor, pianista i pedagog. W całokształcie jego dorobku twórczego da się wyróżnić dwa nurty. Pierwszy nurt reprezentują jego wczesne utwory nie odbiegające wiele od ówczesnej polskiej konwencji kompozytorskiej, choć nie pozbawionej niejednokrotnie ciekawszych elementów głównie w harmonii. Drugi - to kompozycje o dążnościach eksperymentatorskich o dość odważnych - jak na owe czasy i stosunki panujące w ówczesnej Polsce - próbach unowocześnienia swego języka muzycznego dochodzącego niekiedy do nowatorstwa Wagnera. Nurt ten cechują śmiałe zestawienia tonalne, operowanie następstwami akordów dysonansowych, zaś melodyka typu ornamentalno - figuracyjnego przestaje być pierwszoplanowym elementem muzycznym na korzyść współbrzmień harmonicznych.
Autograf, zawartego w niniejszej publikacji, Tria g-moll na skrzypce, wiolonczelę i fortepian znajduje się w bibliotece Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego. Trio g-moll składa się z trzech części. Pierwsza z nich jest utrzymana w formie sonatowej, druga ma formę da capo o schemacie ABA, a trzecia jest rondem. Średni czas trwania utworu: 27'30''.

Karol Szymanowski wrote the Second Symphony in B flat major Op. 19 in the years 1909 - 1910. The first sketches were made in April 1909 and a draft of the whole work was ready by September 1909. The orchestration occupied the composer from October 1909 until the end of 1910 and even (in the case of the last pages of the second movement) the beginning of 1911.
It was Szymanowski's fourth work for symphony orchestra following the Concert Overture in E major Op. 12 (1904 - 1905), the incomplete First Symphony in F minor Op. 15 (1906 - 1907) and Pentezilea, the song for soprano and orchestra Op. 18 to words by Stanisław Wyspiański.
The Second Symphony was performed for the first time in Warsaw on 7 April 1911 by the orchestra of the Warsaw Philharmonia conducted by Grzegorz Fitelberg and then under the same conductor in Berlin on 1 December 1911, Vienna on 18 January 1912, Leipzig on 29 January 1912 and Cracow on 25 April 1912 (where it was performed by the Wiener Konzert - Verein orchestra). In spite of its success with audiences and praise from the critics, Szymanowski was not pleased with the orchestration of the Second Symphony. Some considerable time elapsed, however, before he had the opportunity to make what he considered to be the necessary instrument and even formal revisions, reductions and amendments. The occasion arose in July 1927 when the composer was staying at Chojnice, an estate belonging to friends in Pomerania, rebuilding his health and nervous condition which, in the years 1926 - 1927, had markedly deteriorated. At thet time he was not capable of undertaking creative work and attending to the old piece provided him with a substitute.
The Second Symphony consists of two movements: - Allegro moderato. Grazioso (350 bars) and - Lento. Theme with Variations (291 bars), which leads without a break to the Fugue. Finale. Allegro moderato molto energico (119 bars).

Lista utworów:
II Symfonia B-dur op. 19 (Szymanowski Karol)