Górecki Mikołaj

Mikołaj Górecki urodził się w Katowicach w 1971 r. W wieku sześciu lat rozpoczął naukę gry na skrzypcach, a w rok później na fortepianie. Po ukończeniu w 1990 roku Państwowego Liceum muzycznego w Katowicach w klasie fortepianu, rozpoczął studia kompozytorskie w tamtejszej Akademii Muzycznej pod kierunkiem Henryka Mikołaja Góreckiego. Studia ukończył z wyróżnieniem w 1995, a w roku 1996 otrzymał dwa stypendia z The Banff Centre for the Arts w Kanadzie. Utwory Mikołaja Góreckiego są grywane na światowych estradach koncertowych. Prawykonanie pieśni "Gościu, siądź pod mym liściem" do słów Jana Kochanowskiego, odbyło się w Krakowie w 2000 roku. Średni czas trwania: 9'.

Mikołaj Górecki urodził się w 1971 r. Studia kompozytorskie w Akademii Muzycznej w Katowicach rozpoczął w 1990 r. pod kierunkiem Henryka Mikołaja Góreckiego. Ukończył je z wyróżnieniem w 1995 roku. Rok później otrzymał dwa stypendia z The Baniff Centre for the Arts w Kanadzie. W 2000 r. otrzymał doktorat z kompozycji w Indiana University w Bloomington w Stanach Zjednoczonych. W latach 2001 - 2002 wykładał na Uniwersytecie McGill w Montrealu. Obecnie mieszka i pracuje w Stanach Zjednoczonych.

Sonata na fortepian została skomponowana w 2010 roku i została zadedykowana siostrze kompozytora, wybitnej pianistce - Annie Góreckiej. Utwór jest jednoczęściowy, jednak można wyróżnić w nim wstęp oraz odcinki luźno nawiązujące do ekspozycji, przetworzenia i repryzy występujących w klasycznej formie sonatowej. Sonatę scala główny temat kompozycji, złożony z izolowanych dźwięków i współbrzmień, powracający w utworze w różnych odsłonach. W Sonacie nowy język muzyczny styka się z wiekową tradycją formy sonatowej. Ten powrót do klasycznych form - jak mówi kompozytor - jest ucieczką przed muzyczną anarchią, nawiązaniem do tradycji, wyzwaniem. Jak najbardziej wierzę, że sonata, tak jak symfonia i kwartet itp., bronią się dzisiaj. [...] Oczywiście, rozumienie, czym jest np. sonata, zmieniło się, ale sama idea form klasycznych jest, wydaje mi się, ponadczasowa. Prawykonanie utworu miało miejsce w Katowicach w Państwowej Szkole Muzycznej im. Mieczysława Karłowicza 24 października 2011 roku. Sonatę wykonała wówczas Anna Górecka.

Uwertura na kwartet smyczkowy powstała w 2000 roku. Utwór jest jednoczęściowy, ale wewnętrznie podzielony na trzy sekcje. Całość spaja „witalistyczny” motyw przewodni, prezentowany przez poszczególne instrumenty. Znamienną cechą utworu jest oscylowanie między tonalnością i atonalnością. Dysonansowemu motywowi towarzyszą łagodnie brzmiące akordy i odwrotnie, tonalnej melodii – atonalne współbrzmienia. Te kontrasty sprawiają, że harmonika odgrywa najważniejszą rolę w formowaniu utworu. W jednej ze swoich wypowiedzi kompozytor podkreśla jej wagę na tle całej twórczości: Dla mnie harmonia jest jednym z najważniejszych elementów muzyki, również naszej muzyki, nowopisanej.

Pożegnanie na skrzypce i fortepian Mikołaja Góreckiego jest transkrypcją utworu przeznaczonego pierwonie na orkiestrę smyczkową. Obie wersje powstały w 2009 roku. Górecki w jednym z wywiadów mówi: Tytuł utworu nie jest dla mnie grą słów, jak często bywa u wielu współczesnych kompozytorów. Czy tytuł jest programowy czy nie, muzyka musi zawsze być z nim ściśle związana. Tak jest również w przypadku Pożegnania. Niejednoznaczność tytułu i ukryty w nim sens stanowią o impresyjno-medytacyjnym charakterze kompozycji. W warstwie harmonicznej kompozytor nawiązuje do języka muzycznego Henryka Mikołaja Góreckiego. Krótkie motywy prezentowane są w różnych wariantach na tle bitonalnych współbrzmień, bądź w kontekście konsonansowych akordów o bogatej kolorystyce. Kompozycja została prawykonana 3 października 2010 roku w Nowym Jorku przez Corę Gordon (skrzypce) i Miriam Brickman (fortepian).

Sonata Lemantosta na sopran, wiolonczelę i fortepian.