Fuge III B

These 'critico-practical' editions by Charles-Marie Widor and Dr. Albert Schweitzer have been a mainstay of organ literature since their publication in 1912. The eight volumes are indexed by the type of composition and offer extensive observations, based on historical evidence and traditional performance, on topics such as registration, ornamentation, and phrasing. A fundamental component of the organist's library. Volume 7: 66 miscellaneous compositions on 56 chorales from 'The Little Organ Book'. This volume illustrates the working of chorales in every style, as well as instruction in the use of the pedal.

CD Sheet Music(TM) is the revolutionary series of masterworks on CD- or DVD-ROM that transforms a PC or MAC computer into a virtual music library. Now you can quickly locate, view and print the great works of the classical repertoire. Compared to traditional printed sheet music or music downloads, it is incredibly inexpensive. Original sources are out-of-copyright standard editions from publishers such as Breitkopf and Härtel, C.F. Peters, G. Schirmer, Carl Fischer, G. Ricordi, Durand and many others. The discs also include biographical and analytical information from Grove's Dictionary of Music and Musicians, 1911 Edition. This package includes Album for the Young, Scenes from Childhood, Papillons, the sonatas, and more. 800+ pages of music.

Wariacje i Fuga Maxa Regera, na temat z kantaty Bacha Nr. 128 "Auf Christi Himmelfahrt allein". Reger był niemieckim kompozytorem, pianistą, organistą, dyrygentem i nauczycielem (profesor kompozycji w Konserwatorium w Lipsku) na przełomie XIX i XX wieku. W jego dorobku czołową pozycję zajmują dzieła organowe, a także kameralne i symfoniczne

Publikacja zawiera trzy krótki utwory: Fuga, Laude i Cavatina na fortepian solo Roberta Lombardo. Kompozycje powstały w roku 1955.
I - Laude - Molto espressivo (ćwierćnuta = 50);
II - Fuga - Allegro giocoso (ćwierćnuta = 120);
III - Cavatina - Grazioso (ósemka = 66).

"Sechs Choräle und achtzehn Choräle" zawiera dwa zbiory kompozycji organowych Jana Sebastiana Bacha, opartych na chorale. Wyboru utworów do "Sechs Choräle" dokonał Schübler. Pośród wszystkich kompozycji odnaleźć można m. in. słynny chorał : "Wachet auf, ruft uns die Stimme", czy też często opracowywany przez Bacha - "Nun komm', der Heiden Heiland" (w publikacji znajduje się w trzech wersjach).

Publikacja zawiera Preludium i Fugę mistrza polifonii - Jana Sebastiana Bacha (1685 - 1750). Utwory w obecnym wydaniu zostały zaaranżowane przez Hansa Joachima Drechslera na zespół instrumentów dętych blaszanych, w składzie: 4 trąbki B lub C, 2 rogi F lub Es, 2 puzony tenorowe suwakowe lub tenorowe wentylowe i tuba C lub B lub Es.

Lista utworów:
Fuge e-Moll D 952 (Baden, 3. Juni 1828) op. 152 (Schubert Franz)
Fantasie f-Moll D 940 (Januar bis April 1828) op. 103 (Schubert Franz)
Rondo A-Dur D 951 (Juni 1828) op. 107 (Schubert Franz)
Deux Marches caractéristiques D 968 C-Dur - Allegro vivace (evtl. 1826) op. 121 nr 1 (Schubert Franz)
Rondo D-Dur op. post. 138 D 608 (Januar 1818) op. 138 (Schubert Franz)
Sonate, Grand Duo C-Dur op. post. 140 D 812 (Zseliz, Juni 1824) op. 140 (Schubert Franz)
Allegro a-Moll op. post. 144 D 947 "Lebensstürme" (Mai 1828) op. 144 (Schubert Franz)
Deux Marches caractéristiques D 968 C-Dur - Allegro vivace (evtl. 1826) op. 121 nr 2 (Schubert Franz)

Franz Liszt (1811 - 1886) to kompozytor, dyrygent i pianista węgierski, twórca gatunku poematu symfonicznego oraz wielu wirtuozowskich dzieł fortepianowych. Zeszyt dziesiąty "Dzieł fortepianowych" Liszta zawiera jego transkrypcje oraz wariacje fortepianowe skomponowane na podstawie dzieł innych kompozytorów. Wśród utworów odnaleźć można m. in. opracowanie walców - kaprysów ze zbioru "Soirées de Vienne" Franza Schuberta, sześć transkrypcji fortepianowych "Preludiów i fug" na organy Jana Sebastiana Bacha, wariacje na temat melodii basso continuo z kantaty "Weinen, Klagen, Sorgen, Zagen" Bacha oraz transkrypcję jego "Fantazji i fugi" organowej g-moll BWV 542. Liszt jako wirtuoz fortepianu wielokrotnie opracowywał na ten instrument m. in. słynne dzieła orkiestrowe oraz organowe nadając im wirtuozowską fakturę oraz wariacyjną formę.

Rapsodia litewska op.11 stanowi trzeci po "Powracających falach " i "Odwiecznych pieśniach" z sześciu poematów symfonicznych. Wydanie Dzieł Mieczysława Karłowicza ma charakter źródłowo-krytyczny. Obejmuje całokształt jego twórczości kompozytorskiej. Celem wydania jest przekazanie tekstu autentycznego, autorskiego. Nie jest to łatwe zadanie. Sytuacja w zakresie materiałów źródłowych do twórczości Karłowicza jest bardzo zróżnicowana. Kompozytor przygotował do druku i wydał ze swego życia Serenadę op. 2 na orkiestrę smyczkową, Preludium i fugę op. 5, Koncert A-dur op. 8 na skrzypce i orkiestrę, Powracające fale op. 9 i Odwieczne pieśni op. 10.

Podstawą wydania jest z zasady pierwodruk, konfrontowany z zachowanymi autografami względnie autoryzowanymi kopiami partytur.

Rapsodia litewska powstała prawdopodobnie w 1906 roku w Warszawie, choć jej geneza sięga conajmniej 1900 roku, kiedy kompozytor podróżując po Litwie, w swoim notatniku zapisał pięć tematów ludowych, które osobiście usłyszał. Utwór jest oparty przede wszystkim na materiale tematycznym wywiedzionym z twórczości ludowej i wykazuje znacznie więcej stylistycznej niezależności od muzyki niemieckiej w porównaniu z Odwiecznymi pieśniami czy Stanisławem i Anną Oświęcim.

Siódmy zeszyt "Dzieł organowych" zawiera czterdzieści cztery kompozycje na organy Jana Sebastiana Bacha. Publikacja ta gromadzi w sobie wybrane preludia chorałowe, ułożone w porządku alfabetycznym. Jest ona ciekawym źródłem utworów skomponowanych w oparciu o ten sam chorał. Kompozycje te świadczą o niezwykłej inwencji twórczej Bacha (np. słynny chorał "Nun komm, der Heiden Heiland" posiada aż siedem wersji). Pośród utworów odnaleźć można również popularne preludium "Wachet auf, ruft uns die Stimme" BWV 645. Ściśle związany z liturgią kościoła protestanckiego chorał stał się podstawą i główną inspiracją niemal całej twórczości Bacha. Znajduje się on nie tylko w jego dziełach organowych, lecz również kantatach, oratoriach oraz pasjach.

Wydanie Dzieł Mieczysława Karłowicza ma charakter źródłowo-krytyczny. Obejmuje całokształt jego twórczości kompozytorskiej.
Celem wydania jest przekazanie tekstu autentycznego, autorskiego. Nie jest to łatwe zadanie. Sytuacja w zakresie materiałów źródłowych do twórczości Karłowicza jest bardzo zróżnicowana. Kompozytor przygotował do druku i wydał za swego życia – oprócz większości pieśni – Serenadę op. 2 na orkiestrę smyczkową, Preludium i fugę op. 5, Koncert A-dur op. 8 na skrzypce i orkiestrę, Powracające fale op. 9 i Odwieczne pieśni op. 10. Jako znakomity znawca wielkiej orkiestry symfonicznej i nowoczesnej instrumentacji w stylu noworomantycznym opracowywał swoje partytury z wielką starannością. Pozostałe poematy były wydawane już po śmierci twórcy. Symfonia e-moll „Odrodzenie” op. 7, której rękopis ocalał cudem z pożogi ostatniej wojny światowej, doczekała się pierwszego wydania dopiero w ramach niniejszej edycji Dzieł w 1993 roku. W czasie tejże wojny zaginęły autografy większości kompozycji Karłowicza, w tym wszystkich (z wyjątkiem Smutnej opowieści) poematów symfonicznych.
Podstawą wydania jest więc z zasady pierwodruk, konfrontowany z zachowanymi autografami względnie autoryzowanymi kopiami partytur. Poprawki błędów oczywistych, autorskich lub drukarskich nie zostały uwidocznione graficznie, a jedynie opisane w komentarzu rewizyjnym.