Cri du coeur

Kolekcja 50 piosenek francuskiego poety i kompozytora - Georgesa Brassensa (ur. 1921, zm. 1981). Karierę zdobył w wieku 31 lat, po tym, jak dzięki staraniom przyjaciół wystąpił w słynnym kabarecie prowadzonym na Montmartre przez sławną piosenkarkę - Patachou. W 1967 roku Brassens otrzymał Grand Prix de Poésie Akademii Francuskiej, nagrodę będącą ukoronowaniem jego sukcesu literackiego. Utwory zawarte w publikacji zostały opracowane na głos wokalny z akompaniamentem (fortepian lub keyboard lub gitara). Wśród tytułów znajdziesz m. in.: "Au Bois De Mon Coeur", "La Marche Nuptiale", "Le Gorille", "Les Deux Oncles" i wiele innych.

Publiakcja zawiera pieśń "Dein ist mein ganzes Herz". Oryginalny text został napisany przez Ludwiga Herzer'a i Fritza Lohnera. Tłumaczenia na język francuski dokonali Andre Mauprey i Jean Marietti. Utwór przeznaczony jest na głos solowy sopran lub mezzosopran i akompaniament fortepianowy. Tempo Allegretto moderato, ma non troppo.

„Pieśni do słów Catulle Mendesa op. 22 nie przypominają w niczym wcześniejszych kompozycji wokalnych Paderewskiego, jak na przykład Pieśni do słów Asnyka op. 7 czy Pieśni do słów Mickiewicza op. 18 - nieco „moniuszkowskich”, bardzo polskich, z prostym diatonicznym akompaniamentem. W Pieśniach op. 22 Paderewski zbliżył się do stylistyki kompozytorów francuskich i bodaj po raz pierwszy w muzyce polskiej - przed Szymanowskim i Eugeniuszem Morawskim - świadomie nawiązał do wzorów tradycji „paryskiej”, coraz częściej stosowanej w ówczesnej muzyce europejskiej. Pieśni op. 22 są jakby „usymfonizowanymi” poematami z partią wokalną. Kompozytor - wyczulony na poetyckie niuanse - pogłębia, poszerza i sublimuje ekspresję słowa, które melodycznie wibruje, „wpada” w przygotowany tok harmoniczny, tłumaczy go. Ciemne obrazy poetyckie Mendesa wzbogacił Paderewski barwami niejednokrotnie jaśniejszymi, świetlistszymi. Operuje przy tym rozległą skalą środków harmonicznych w partii fortepianu; znajdujemy wśród nich chromatykę obcą pieśniom wcześniejszym, ton chorałowy (La nonne, Le ciel est tres-bas), akordykę kwartowo-kwintową w ulubionym układzie kwartowo-sekundowym (Dans la foret), współbrzmienia septymowo-sekundowe i akordy z wielką septymą, jak również jawne symbole dźwiękowe: 'szkliste”, zimne brzmienie arpeggiowanych akordów z trójdźwiękiem zwiększonym w pieśni Lune froide oraz powtarzany i akcentowany melodyczny interwał trytonu jako znak pustki w pieśni Viduité. Partia fortepianowa np. w pieśni Dans la foret przywodzi na myśl dzisiejszą technikę klasterową, przejawiającą się w nawarstwianiu współbrzmień, doprowadzonych do ośmiodźwiękowego diatonicznego klasteru (takty 20-22). Zagęszczanie składników akordowych stosuje Paderewski nawet w najniższej oktawie fortepianu - wbrew alikwotowej naturze dźwięku i wypływającej stąd zasadzie instrumentacyjnej - operuje czterodźwiękiem w skupionym układzie dwóch współbrzmień sekundowych zestawionych w odstępie kwarty (La nonne, takty 53, 55, 57, 59, 76, 78). Siła wyrazu Pieśni do słów Mendesa przejawia się również w różnego rodzaju napięciach metrorytmicznych (śmiałe zmiany metrum, dość częsta akcentuacja na słabych częściach taktu) i dynamicznych oraz w oryginalnym kolorycie i niuansach partii wokalnej.

Publikacja zawiera 31 tematów z najbardziej znanych filmów wytwórni Walta Disneya w typowym zapisie PVG (Piano / Vocal / Guitar) i we francuskiej wersji językowej. W publikacji znalazły się piosenki z takich filmów jak "Toy Story", "Król Lew" czy "Alladyn".

Zbiór francuskich arii operowych z XIX wieku napisanych na głos wokalny - mezzosopran z towarzyszeniem fortepianu. Arie ułożone są chronologicznie według dat narodzin kompozytorów. Na początku publikacji znajduje się tłumaczenie słów francuskich na język angielski i niemiecki, a także krótka informacja na temat każdego z utworów. W publikacji znajdziemy arie z takich oper, jak między innymi: "Carmen", "Romeo i Julia" czy "Don Carlos".

Publikacja zawiera Maski cykl na fortepian solo, składający się z czternastu miniatur. Twórczość Perkowskiego przypada na lata 1923-25 XX wieku, mentorami kompozytora byli K.Szymanowski czy Albert Russl. Utwór trudny o zmiennej dynamice, tempie. Wydanie oparte na rękopisach kompozytora, wprowadzone oryginalne palcowanie czy pedalizację. Utwór mogą wykonywać uczniowie szkół muzycznych II stopnia, studenci jak i muzycy koncertowi.