Capriccio pastorale

"Christmas Carols and pastorales for solo violin, presented here, were written with young violinists in mind, with the intention of providing them with the opportunity of playing such songs in a concert version. I considered quasi-capriccio, i. e. a short - piece, the most suitable form for that type of work. In addition to the basic melody, the player will find here a whole range of virtuoso effects: for example, double stops, chords, passage work, arpeggios, tremolando, cross-string bowings, bariolage, ricochet, double staccato, chromatic glissando, harmonics, left-hand pizzicato and even sul ponticello. The similarities between the carols included in the collection and the caprices by Paganini, Wieniawski and Ernst as well as the solo compositions by bach and Ysaye are not accidental. I have made stylistic diversity my aim."
Antoni Cofalik

Lista utworów:
Gdy się Chrystus rodzi
Dzisiaj w Betlejem
Triumfy Króla Niebieskiego
Przybieżeli do Betlejem
Do szopy, hej, pasterze
Wiwat dzisiaj Boskiej istności
Mizerna cicha
Anioł pasterzom mówił
Północ już była
Mędrcy świata
Wśród nocnej ciszy
Gdy śliczna Panna
Gdy śliczna Panna (bis)
Oj, maluśki, maluśki
Cicha noc
Lulajże, Jezuniu
Jezus malusieńki
Jezus malusieńki (bis)

Max Reger (1873 - 1916) był niemieckim kompozytorem, dyrygentem, pianistą, organistą i nauczycielem. W zakresie muzyki organowej jego twórczość charakteryzuje się formami właściwymi dawnej muzyce organowej, jak: preludium i fuga, wariacje, kanon, toccata, passacaglia, przygrywka chorałowa. Wśród utworów zawartych w niniejszej publikacji z op. 65 znajdziesz tego typu formy muzyki organowej. Dzieła Regera posiadają monumentalne proporcje architektoniczne, oraz mistrzowską konstrukcję formalną.

Obecnie od muzyka solisty w konserwatoriach i orkiestrach wymagana jest wszechstronna znajomość literatury orkiestrowej i operowej. Niniejsza publikacja gromadzi w sobie wybrane partie rogu w stroju F oraz tuby wagnerowskiej, pochodzące z popularnych dzieł kompozytorów różnych okresów. Podzielona jest ona na dwie części - pierwsza część zawiera wyłącznie utwory na róg F, druga natomiast na tubę wagnerowską. Tuba wagnerowska to instrument wykonany przez Adolfa Saxa na zlecenie Ryszarda Wagnera. Jest to instrument pośredni między rogiem a tubą. Posiada on kształt tuby (lejkowaty ustnik) oraz podobne do stosowanych w waltorni - cztery wentyle przeznaczone do obsługiwania lewą ręką. Zazwyczaj na tubach wagnerowskich grali waltorniści. Oprócz Wagnera instrumenty te stosowali również w swoich utworach m. in. Bruckner i Strauss. W prezentowanym zbiorze odnaleźć można m. in. fragmenty dzieł Ryszarda Wagnera - sceny z jego opery "Parsifal" oraz dramatu "Zygfryd", liczne fragmenty z symfonii Brahmsa, Beethovena, Brucknera oraz Mahlera. Wyboru utworów dokonano we współpracy z Deutsche Orchestervereinigung e. V. (DOV).