Bo tutaj jest jak jest

Pliki mp3. Lista tytułów.

Lista utworów:
J. Mart - Kiedy patrzę w Twoje oczy
A. Lewandowski - Przeminęło z wiatrem
Z. Maciejowski - Piosenka przypomni Ci
Z. Lewandowski - Malowana lala
Artur Gold - Jesienne róże
F.D. Marchetti - Fascination
A. Włast - Przy kominku
Z. Maciejowski - Złociste chryzantemy
Z. Białostocki - Rebeka
A. Lewandowski - Mały, biały domek

Publikacja zawiera 53 piosenki biesiadne na keyboard w opracowaniu Mieczysława Niemiry. Zapis obejmuje linię melodyczną oraz funkcje harmoniczne. Dodatkowo każda piosenka opublikowana jest z pełnym tekstem i diagramami do akordów, obrazującymi układ palców na klawiaturze.

Lista utworów:
A Banda ( Chico Buarque ) (Buarque Chico)
Badinerie a II suity orkiestrowej h-moll BWV 1067 (Bach Johann Sebastian)
Albo on albo ja ( Andrzej Cierniewski ) (Sośnicki M., Karolak W.A.)
Anka, ot tak ( Łzy ) (Konkol A., Dzierżawa A., Krzykała.D., Trzaskalik R)
Boskie Buenos( Maanam ) (Jackowski M.)
Całuj gorąco ( Violetta Villas ) (Sewen M.)
Mijamy ( Krzysztof Krawczyk ) (Nierubiec M.)
She ( Charles Aznavour ) (Aznavour Charles)
Those were the days ( To były piękne dni, Halina Kunicka ) (Kydryński Lucjan)
Twist In My Sobriety ( Tanita Tikaram ) (Tikaram Tanita)
Zielono mi ( Andrzej Dąbrowski ) (Wróblewski J.P.)
Ten typ tak ma ( Ryszard Rynkowski ) (Rynkowski R yszard)

Lista utworów:
Aces High
Bring Your Daughter... To The Slaughter
Phantom Of The Opera
Run To The Hills
The Number Of The Beast
The Trooper

Kolekcja 19 piosenek Kuby Sienkiewicza na głos wokalny i fortepian, doskonale rozpoznawalnych przez większość Polaków, dzięki zespołowi Elektryczne Gitary a także filmom: "Killer" i "Killerów dwóch". W publikacji znalazły się takie hity, jak: "Nie pij Piotrek" czy "Koniec".

Część II zbioru tekstów wielkich przebojów polskiej muzyki rozrywkowej ze słowami, akordami i diagramami chwytów gitarowych. Jest to śpiewnik na każdą okazję.

Dzięki tej publikacji każdy gitarzysta ma szansę odkryć tajniki stylu i techniki gry Joe'ego Perry i Brada Whitforda z Aerosmith. Znajdziemy tutaj 13 największych hitów zespołu, powstałych w latach 1979-1998, takich jak Cryin' czy Crazy, przystępnie opracowanych na zróżnicowany skład gitarowy. Do każdej kompozycji dołączony jest wstęp z objaśnieniami wykonawczymi oraz wzorcowe wykonanie na płycie CD.

Zbiór zawiera 30 popularnych utworów muzyki pop i rock w opracowaniu na gitarę klasyczną. Znajdziemy tutaj m.in. takie kompozycje jak Imagine czy Sultans of Swing ułożone według stopnia trudności (pogrupowane na 4 poziomy trudności). Wszystkie utwory zapisane są tylko w notacji tabulaturowej, dużą czcionką i zawierają ponadto symbole akordów oraz teksty. Dodatkowo przed każdą piosenką zamieszczone jest wprowadzenie zawierające wskazówki wykonawcze, wraz ze zdjęciami pozycji lewej ręki.

Zbiór zawiera 8 wielkich przebojów legendarnej czwórki z Liverpoolu. Znajdziemy tutaj m.in. utwory Yesterday i Sgt. Pepper Lonely Hearts Club Band w aranżacji na gitarę. Każda kompozycja została zapisana notacją tradycyjną i tabulaturową, zawiera również linię melodyczną, symbole akordów i kompletne teksty. Do wydania dołączona jest płyta CD, która zawiera zarówno demonstracyjne wykonania utworów, jak i ścieżki z akompaniamentem.

Multimedialny kurs gry na gitarze Leszka Cichońskiego podzielony jest na cztery części:
1. Gitarowe ABC - tu dowiesz się o historii, budowie i rodzajach gitar. Poznasz metody strojenia, sposoby regulacji i konserwacji tego instrumentu.
2. Muzyczne ABC - tu znajdziesz podstawowe informacje z teorii muzyki. Dowiesz się jak czytać nuty i korzystać z Tabulatury - dla nieznających nut. Tematy omówione w tym dziale to niezbędne minimum, które pozwoli Ci grać bardziej świadomie i pokierować swoim dalszym rozwojem.
3. Warsztaty - Warsztaty video pozwolą opanować podstawy bluesowo-rockowego akompaniamentu, wprowadzą w tajniki improwizacji, pomogą się też nauczyć utworów wykonywanych podczas Gitarowego Rekordu Guinessa. Andrzej Wodziński prezentuje tu technikę gry "slide".
4. Jam Session - tutaj masz okazję improwizować z akompaniamentem podkładów rytmicznych w różnych tonacjach, stylach i tempach. Zobacz też jam session Leszka Cichońskiego z Andrzejem Wodzińskim.

Refren hymnu Lecha dodi Pójdź, mój ukochany, naprzeciw Oblubienicy - powitajmy Szabat!, jest odniesieniem do talmudycznej opowieści jak mędrcy wiali Święty Dzień. Rabi Chinina wychodził na pole i mówił: Pójdźmy, wyjdźmy naprzeciwko Szabatu Królowej!, a rabi Janaj ubierał strój szabatowy i mówił: Boi Kala! Boi Kala! - Przybywaj Oblubienico!

Sztuka aranżacji w muzyce jazzowej i rozrywkowej Wojciecha Kazimierza Olszewskiego stanowi kontynuację i poszerzenie tematyki zarysowanej w Podstawach harmonii we współczesnej muzyce jazzowej i rozrywkowej (NPL081076). W prezentowanej publikacji Autor wyjaśnia podstawowe pojęcia związane z aranżacją muzyczną dziedziną artystyczną jednak w dzisiejszym świecie mocno związaną z funkcją usługową. Pokrótce charakteryzuje instrumenty muzyczne, podaje ich skale, proponuje praktyczne sposoby łączenia ich w grupy, ze szczególnym uwrażliwieniem na walory brzmieniowe budowanej aranżacji. Czytelnik znajdzie tu także wskazówki, dotyczące różnych technik aranżowania, kolejnych etapów tej pracy oraz porady, jakich błędów unikać, by materiał końcowy był jednoznaczny i czytelny. Jeden z rozdziałów Autor poświęcił omówieniu najbardziej popularnych schematów rytmicznych, z jakimi można współcześnie zetknąć się w muzyce nie tylko jazzowej, ale również rozrywkowej (np. w muzyce popowej, rockowej czy w tańcach latynoamerykańskich).

Do wydania dołączono płytę z nagraniami przykładów nutowych zamieszczonych w Aneksie.

Mam nadzieję, że publikacja ta przyczyni się do lepszego, praktycznego zrozumienia problemów związanych z aranżacją muzyczną. Chociaż nie sposób omówić je wszystkie (), jednak jestem przekonany, że zetknięcie się z tymi tutaj zawartymi, rozbudzi wyobraźnię młodych adeptów sztuki aranżowania. (Wojciech Kazimierz Olszewski)

Karol Józef Lipiński (ur. 30 października 1790 w Radzyniu Podlaskim na Lubelszczyźnie, zm. 16 grudnia 1861 w Urłowie) - polski skrzypek, kompozytor i pedagog.
Od wczesnego dzieciństwa zdradzał wybitne zdolności muzyczne. Gry na skrzypcach uczył się od piątego roku życia - początkowo od ojca Feliksa (1765-1847) (kapelmistrza orkiestry w majątku Potockich w Radzyniu Podlaskim koło Lublina).
Po przeniesieniu się Lipińskich w 1799 roku do Lwowa grał w orkiestrze prowadzonej przez ojca w domu Adama Starzeńskiego oraz w zespołach kameralnych. Pod koniec 1809 r. Lipiński został zaangażowany na stanowisko koncertmistrza orkiestry teatru niemieckiego we Lwowie ( Obowiązujący do 1842 roku przywilej teatralny obejmował tylko teatr niemiecki - polscy aktorzy działali wyłącznie na podstawie nie zawsze formalnych umów z przedsiębiorcami austriackimi). Po dwóch latach pracy w orkiestrze został jej kapelmistrzem. We Lwowie mieszkał przez 40 lat do 1839 r., pracując jako dyrygent, a potem dyrektor orkiestry. We Lwowie powstała zdecydowana większość jego kompozycji, m.in. symfonie, trzy koncerty skrzypcowe, kaprysy, polonezy.
Około 1810 roku powstały pierwsze autorskie utwory Lipińskiego: 3 symfonie Es-dur, B-dur, Uwertura D-dur. W 1812 roku odbył podróż do Warszawy, aby zapoznać się z pracą teatru operowego.
W roku 1814 wyjechał do Wiednia, aby poznać sławnego wówczas niemieckiego skrzypka-wirtuoza Ludwika Spohra. Po tym spotkaniu postanowił obrać karierę koncertującego skrzypka, zaś po powrocie do Lwowa porzucił pracę w teatrze i zajął się doskonaleniem gry na skrzypcach. Równocześnie tworzy i zajmuje się działalnością pedagogiczną.
Pod koniec października 1817 r. udaje się na koncerty do Włoch. Spotał się z Paganinim w 1818 r. (wspólnie koncertowali dwukrotnie 17 kwietnia i 24 maja 1818 r.).
W latach 1819-1824 koncertował w Kijowie, Krakowie, Poznaniu, Berlinie, Lipsku i Wrocławiu, Wilnie, Krzemieńcu i Kamieńcu Podolskim. W tym czasie powstały liczne jego utwory.
W 1823 r. koncertował w Kijowie wspólnie z Marią Szymanowską. Występował w Warszawie w grudniu 1827 i na początku 1828 r. dając sześć koncertów w Teatrze Narodowym, po których otrzymał nominację na pierwszego skrzypka Dworu Królewsko-Polskiego.
W 1829 r. podczas uroczystości koronacyjnych Mikołaja I, na które przybył również Paganini obaj artyści koncertowali wywołując w prasie warszawskiej gorącą polemikę na temat wyższości ich gry. Lipiński po powrocie z Warszawy zaniechał koncertowania i poświęcił się pracy kompozytorskiej. W 1834 r. rozpoczął występy z nowym repertuarem w Warszawie i Poznaniu, w 1835 roku udał się na półtoraroczną podróż artystyczna na Zachód. W Lipsku sprawował stanowisko koncertmistrza w słynnej orkiestrze Gewandhaus. Stamtąd udał się do Paryża. Koncertował niewiele z powodu długiej naprawy uszkodzonych skrzypiec. Z Paryża przeniósł się z koncertami do Anglii (Londyn, Manchester).
W latach 1837-1839 poczynił starania o stanowisko koncertmistrza kapeli króla saskiego w Dreźnie, które otrzymał w 1839 r. Niemal do ostatnich dni swego życia działalności jego związana była z tym miastem.
Współpracował z R. Wagnerem, przyjaźnił się z R. Schumannem. W Dreźnie powstały jego ostatnie utwory.Tutaj też rozwinął swoją działalność pedagogiczną kształcąc wielu skrzypków i opiekując się młodymi talentami (H. Wieniawski). Paganini zapytany, kto według niego jest najlepszym skrzypkiem na świecie odpowiedział: "Nie wiem kto jest najlepszy, ale Lipiński ma na pewno drugie miejsce".
Zmarł z powodu astmy.
Największe dzieła:
•Wariacje na tematy z opery "Kopciuszek" Rossiniego op. 10
•Rondo alla polacca op. 13
•I Koncert skrzypcowy fis-moll op. 14
•II Koncert skrzypcowy D-dur (Concerto militaire; Wojskowy) op. 21
•Variations de Bravoure op. 22
•Fantazja i wariacje na tematy z opery "Lunatyczka" Belliniego op. 23
•Fantazja na motywach opery "Krakowiacy i Górale" Stefaniego op. 33
•III Koncert skrzypcowy e-moll op.24
•IV Koncert skrzypcowy A-dur op.32

Niniejsza publikacja jest zbiorem 21 etiud na gitarę przeznaczonych na średni i wyższy stopień nauczania. Ćwiczenia ułożone są według stopnia trudności, uwzględniając w nich różne aspekty techniczne, środki wyrazu czy style. Autor w swoim zbiorku starał się uwzględnić i utrwalić poznane już elementy techniki gitarowej takich jak: legato, gamy, arpeggio, tremolo czy pasaże. Część zamieszczonych tutaj etiud ze względu na ich wirtuozowski charakter może być również włączona do repertuaru koncertowego.