Arm Movements

Lista utworów:
In Search Of Hope From Garden Of Light (Aaron Jay Kernis)

Publikacja jest doskonałą pozycją dla wszystkich gitarzystów. Obejmuje ćwiczenia oparte na nowoczesnej technice gry i ćwiczenia na skalach muzycznych. Autor książki - Aldo Minella - objaśnia m. in. sposoby uderzania w struny, grę legato, grę akordową z chwytem barre i wiele innych zagadnień.

This clean edition of newly engraved works for flute and piano contains ten of the flutist's favorite Romantic masterpieces. Pieces include: Beethoven - Serenade in D Major (selected movements); Bizet - Entr'acte from Carmen; Chopin - Variations on a Theme by Rossini; Saint-SaŰns - The Swan; Kuhnau - Divertissement; Schumann - Three Romances; and more. Information about the composers and individual pieces, and a foreword by editor Elaine Schmit supplement the volume. Flute part insert is included. This songbook is the perfect companion volume to The Baroque and Classical Flute (00841550).

This collection includes 35 Baroque keyboard pieces by Bach, Buxtehude, Couperin, Handel, Lully, Pachelbel, Purcell, Scarlatti and others, and 18 transcriptions for piano of Baroque favorites by Bach, Handel, Pachelbel, Purcell and Vivaldi. Among the most famous music in the book is Air on the G String, Jesu Joy of Man's Desiring, selections from Water Music, selections from Messiah, and movements from The Four Seasons. As with the rest of the series, the edition is deliberately clean, without editorial markings, allowing a teacher or performer his or her own interpretive ideas.

Eartraining is a vital (and sometimes neglected) skill that enables musicians to 'hear ahead' in their playing and writing. These unique, modern courses have been used by hundreds of students (from beginners to working pros) at the acclaimed Grove School of Music in Los Angeles. These methods use SOLFEG (the syllables Do, Re, Mi, etc.) to apply the techniques within a key-center based 'relative pitch' framework. Level One works on hearing and transcribing melodies, rhythms, intervals and bass lines and moves on to identify triads and simple progressions. Level Two covers hearing and transcribing triad and four-part chord progressions, key changes, chromatic tones, modal scales, and combining melodic and harmonic dictation. Both levels include vocal drills and exercises.

"Pasja według św. Mateusza" jest jedną z dwóch pasji Bacha, które zachowały się w całości. Powstała ona w późnym okresie jego twórczości, gdy kompozytor był kantorem w kościele św. Tomasza w Lipsku. Pierwsze wykonanie "Pasji według św. Mateusza" miało miejsce w Wielki Piątek 15 kwietnia 1729 roku. Ten monumentalny, złożony z 24 scen, utwór stawia współczesnych dyrygentów oraz instrumentalistów wobec wielu różnorodnych problemów wykonawczych. Publikacja "Johann Sebastian Bach, St. Matthew Passion, Introduction and Instructions for Study" Helmutha Rilinga jest skierowana szczególnie do dyrygentów. Zawiera ona wiele przydatnych wskazówek (m. in. odnośnie artykulacji, tempa, dynamiki, frazowania) w odniesieniu do każdej ze scen pasji. Zawarty jest w niej także opis pierwszych wykonań tej kompozycji w czasach współczesnych Bachowi.

Spis treści:

II Symfonię B-dur op. 19 Karol Szymanowski napisał w latach 1909 - 1910. Pierwsze szkice powstały w kwietniu 1909 r., szkic całości był gotowy we wrześniu 1909 r. Orkiestracja trwała od października 1909 r. do końca 1910 r., a nawet (ostatnie stronice części II) do początku 1911 r. Był to czwarty utwór Szymanowskiego na orkiestrę symfoniczną, po Uwerturze koncertowej E-dur op. 12 (1904 - 1905), nie doprowadzonej do kompletności I Symfonii f-moll op. 15 (1906 - 1907) i Pentezilei, pieśni na sopran i orkiestrę op. 18 do słów Stanisława Wyspiańskiego.
II Symfonia wykonana została po raz pierwszy w Warszawie 7 IV 1911 przez orkiestrę Filharmonii Warszawskiej pod dyrekcją Grzegorza Fitelberga, następnie pod tą samą batutą w Berlinie 1 XII 1911, Wiedniu 18 I 1912, Lipsku 29 I 1912 i Krakowie 25 IV 1912 (grała tu orkiestra Wiener Konzert - Verein). Mimo powodzenia u publiczności i uznania ze strony krytyków, jakie dzieło zdobyło, Szymanowski nie był zadowolony z szaty orkiestrowej II Symfonii. Wiele jednak czasu upłynęło, zanim znalazł wolną chwilę, by dokonać koniecznych, wedle niego, retuszy, redukcji i poprawek instrumentacyjnych, a nawet formalnych. Sposobność taka nadarzyła się w lipcu 1927 r., kiedy kompozytor przebywał w Chojnicach, majątku przyjaciół na Pomorzu, reperując zdrowie i nerwy, w latach 1926 - 1927 wyraźnie pogarszające się. Nie był w owym czasie zdolny do pracy twórczej, zajęcie się dawnym utworem stanowiło jej swoisty substytut.
II Symfonia składa się z dwóch części: I - Allegro moderato. Grazioso (350 taktów), oraz II - Lento. Temat z wariacjami (291 taktów), którą kończy Fuga. Finale. Allegro moderato molto energico (119 taktów).

Publikacja zawiera facsimile rękopisu.