Andante con spirito

Contents: Air on the G String • Allegro • Allegro Spiritoso • Andante & Allegro • Concert Rondo • En Fermant Les Yeux • Little Adagio • O Holy Night • Petite Piece Concertante • The Secret • Sonata Movements • Tambourin • Theme & Variations • Trumpet Concerto.

Henry Cowell (1897 - 1965) to amerykański muzykolog i kompozytor. Artysta ten kojarzony jest głównie jako nauczyciel słynnego Johna Cage'a. Był on także twórcą oraz popularyzatorem muzyki eksperymentalnej. W jego utworach odnaleźć można liczne klastery dźwiękowe i inne niekonwencjonalne sposoby gry na instrumentach (np. grę na strunach fortepianu). W swojej twórczości Cowell niejednokrotnie inspirował się muzyką etniczną, orientalną (m. in. dlatego, że jego matka pochodziła ze Środkowego Wschodu). Kompozycja "Hommage to Iran" jest właśnie odzwierciedleniem tych fascynacji kompozytora. Charakterystyczne orientalne zwroty melodyczno - rytmiczne są celowym zabiegiem stylistycznym. Utwór posiada cztery części:
I - Andante rubato
II - Interlude - Presto
III - Andante rubato
IV - Con spirito

Jan Koetsier urodził się w 1911 roku w Amsterdamie. Studia na wydziale kompozycji ukończył w Berlinie, natomiast studia dyrygentury - w Amsterdamie. Od 1950 roku grał w Orkiestrze Symfonicznej Bawarskiego Radia. Obecnie Koetsier zajmuje się przede wszystkim komponowaniem utworów w głównej mierze na instrumenty dęte. Niniejsza publikacja zawiera "Sonatę Praeclassica" z op. 142 w opracowaniu na orkiestrę dętą blaszaną. Utwór posiada budowę trzyczęściową: I - Toccata (Allegro moderato), II - Ciaconna (Andante sostenuto), III - Fuga (Allegro con spirito).

Publikacja zawiera sześć Symfonii Wolfganga Amadeusza Mozarta (1756 - 1791) zaaranżowanych na fortepian solo. Wśród nich znajdziesz m. in. Symfonię D-dur "Haffnerowską" KV 185 skomponowaną w późniejszym okresie twórczości Mozarta (1782 r.). Dzieło powstało z serenady skomponowanej dla uczczenia rodzinnego święta zaprzyjaźnionej z Mozartem rodziny Haffnerów z Salzburga. Serenada składa się z następujących części: I - Allegro con spirito - posiada tylko jeden temat, który przeprowadzony jest dalej w kunsztownym opracowaniu kontrapunktycznym. Część II - Andante - ma charakter udramatyzowanej pieśni. Część III - Menuet - z "wiejskim" triem przypomina charakterem twórczość Haydna, podobnie jak Finał, w którym Mozart wysunął temat z jednej z arii napisanej w tym samym roku, co "Uprowadzenie z Seraju".
W publikacji zawarto także Symfonię C-dur "Linzka" KV 425, która została ukończona 3 XI 1783 roku. Charakterem podobna jest do symfonii Haydna. Rozpoczyna się wolną częścią (Adagio), posiada wiele zwrotów harmonicznych i rytmicznych, ale niemało tu także mozartowskich śpiewnych melodii, instrumentacji, zaskakujących modulacji i chromatyzacji.