"Lwów"

Józef Edmund Titz ur. w 1900 r. we Lwowie, lecz miastem jego dzieciństwa był jednak Kraków. Kompozycje J.E. Titza wykonywane były w okresie jago działalności muzycznej i pedagogicznej przez chóry szkolne Państwowej Szkoły Muzycznej i Liceum Ogólnokształcącego w Nowym Targu, chłopięco-męski chór "Wierchy" z Zakopanego, zespół muzyczny w Białym Dunajcu...

Publikacja zawiera szanty - piosenki żeglarskie, które chętnie wykonuje się w czasie odpoczynku i wakacji. Szanty są to marynarskie pieśni wykonywane przy pracy i mają związek z rytmem pracy. Najstarsza zachowana taka pieśń pochodzi z okresu między III a V wiekiem naszej ery. Znajduje się w romansie greckim Longora: Dafnis i Chloe i jest śpiewana podczas wiosłowania. WIele archaicznych pieśni związanych z morzem można spotkać wśród mieszkańców wyspy Seram. Pieśni te przekazywane są metodą ustną z pokolenia na pokolenie i wykonywane przy akompaniamencie bębna i gongu. Rozwój piosenek marynarskich rozpoczął się w XIX wieku. Przyczyną był rozwój handlu bawełną i jej transportem z Zatoki Meksykańskiej do portów europejskich. Marynarze pływający na tych statkach zaczęli pracować z miejscowymi Murzynami przy załadunku bawełny. W ten sposób szanty zyskały odrębny, murzyński koloryt. Obecnie - szanty służą rytmom przy wykonywaniu prac pokładowych.

Publikacja zawiera 38 piosenek biesiadnych na keyboard w opracowaniu Mieczysława Niemiry. Zapis obejmuje linię melodyczną oraz funkcje harmoniczne. Dodatkowo każda piosenka opublikowana jest z pełnym tekstem i diagramami do akordów, obrazującymi układ palców na klawiaturze.

Lista utworów:
Kowboje
Asturia
Czarny baran
Kupiłem se pawich piór
Fale Dunaju
The bold fisherman
Tequila
Przyjdź dziś
Czarna pieśń
Perfidia
La cucaracha
Tramblanka
Marianna
Adios muchachos
Czardasz
Hiszpanka
Tico-tico
Marsz lwowskich dzieci

Kolekcja utworów fortepianowych zebranych i zaaranżowanych przez Lesława Lica - pianisty, klarnecisty, saksofonisty, kompozytora, aranżera, pedagogia i publicysty muzycznego. Lic związany jest z krakowską Filharmonią, Operą, Radiem i Telewizją oraz Akademią Muzyczną. Jest również uczestnikiem pierwszych powojennych zespołów jazzowych m. in. 'Hot Club Melomani'. Przez 32 lata był kierownikiem muzycznym kabaretu "Jama Michalika". Lic jest laureatem szeregu nagród artystycznych. Po przejściu na emeryturę rozpoczął współpracę z Państwową Wyższą Szkołą Teatralną im. L. Solskiego w Krakowie.

Popularne utwory biesiadne z tekstami. Znajdziesz tu m. in.: "Happy Birthday", "Nad rzeką Ebro", "Dziś do Ciebie przyjść nie mogę", "Szalała, Szalała", "Ballada o pięknej Karolci", "My, Cyganie", "Hiszpańskie oczy", "Tańcowała Karolina", "Stary Donald" i wiele innych.

Lista utworów:
Kwiaty kocham i ciebie (A.N.)
Gdzie strumyk płynie z wolna (Piosenka popularna)
Szła dzieweczka do laseczka (Piosenka popularna)
Hawaj jest piękny (Piosenka popularna)
Wszystkie rybki spia w jeziorze (Piosenka popularna)
Marianna (Piosenka popularna)
Laura i Filon (Piosenka ludowa)
Grajek (A.N.)
Kasia (Piosenka ludowa)
Zagraj mi piekny cyganie (Piosenka popularna)
Czerwone jagody (Piosenka ludowa)
Hej tam pod lasem (Piosenka popularna)
Przybyli ułani (Melodia ludowa)
Mała niebieska chusteczka (Piosenka popularna)
Jak ja do dziewczyny
Na wójtowej roli (Piosenka ludowa)
Trzy kwiatki (A. N.)
Kocham Cię mała (A.N.)
Pośród zieleni (Piosenka ludowa)
Powiedz czy ty kochasz mnie (Piosenka popularna)
Murarczyku (Piosenka ludowa)
El - bayo (A. N.)
Czarne oczy (A.N.)
Szalała, szalała (Piosenka ludowa)
Stoi grusza w polu (Piosenka ludowa)
Góralka (Piosenka ludowa)
Płacze dziewczyna (A.N.)
Świniorz (Piosenka ludowa)
Pożegnania (A.N.)
Czerwone jabłuszko (Piosenka ludowa)
Cyt, cyt... (Piosenka popularna)
Cyganeczka (Piosenka popularna)
Żeglarz (Piosenka popularna)
Poszła Karolinka (Piosenka ludowa)
Miała baba koguta (Piosenka ludowa)
W nadwislańskim grodzie (A.N.)
Mannitou (A.N.)
Bal u weteranów (Piosenka lwowska)
Andzia (Piosenka popularna)
Wróżka czarodziejka (Piosenka popularna)
Powiedz mamo (Piosenka popularna)
Paloma (Piosenka popularna)
Suliko (Piosenka gruzińska)
Biały miś (Piosenka popularna)
I to i owo (A.N.)
Pod laskiem zielonym u wzgórza (A.N.)
Kogut i kura (A.N.)
Czemu ty dziewcze (Piosenka ludowa)
Marianka (A.N.)
Rozkwitały grusze i jabłonie (Rosyjska melodia)
Batory (A.N.)
Mamma ciao (A.N.)
W pachnącym Łubinie (A.N.)

Lista utworów:
Wojenka (Piosenka żołnierska)
Tylko we Lwowie (Piosenka lwowska)
Ciemna noc (A.N.)
Dwie biedy (A.N.)
Siwe oczka (A.N.)
O mój rozmarynie (Piosenka ludowa)
Watra (A.N.)
Hej, Sokoły (A.N.)
Obozowe tango (A.N.)
Róże czerwona są (A.N.)
Piosenka hawajska (A.N.)
Pisali chłopcy do Rzymu (Melodia ludowa)
Orawa (Piosenka ludowa)
W saskim ogrodzie (A.N.)
Ballada o łysych (Piosenka popularna)
Harcerz i harcerka (Piosenka harcerska)
Panienka szła ulicą (A.N.)
Ostatni mazur (Tymolski Fabian)
Teraz jest wojna (Piosenka popularna)
Tam nad Wisłą (A.N.)
Małgorztka (Piosenka ludowa)
Wróbelki (Piosenka ludowa)
U Bombacha fajna wiara (Piosenka lwowska)
Pojedziemy na łów (Piosenka popularna)
Maki (A.N.)
Sosenka (A.N.)
Gdy luba zdradzi mnie (A.N.)
A dziewcze ma jasne oczęta (A.N.)
Polonez rycerski (Kurpiński Karol)
Niedzielna przygoda (Piosenka popularna)
Chłopok od Rzeszowa (Piosenka ludowa)
Płonie ognisko w lesie (Ferrari Giorgio)
Takie dziewcze lubię (A.N.)
Tylko raz (A.N.)
Tańcowała Karolina (Piosenka ludowa)
W sosnowym lesie (Piosenka ludowa)
Zabrałaś serce moje (A.N.)
Włoski walczyk (A.N)
Kochałbym szczerze (Piosenka ludowa)
Od Sandomierza (Piosenka ludowa)
Hej koledzy (A.N.)
W poniedziałek rano (piosenka popularna)
Gwiezdna noc (Piosenka harcerska)
Górol ci jo górolicek (piosenka ludowa)
Jestem sabina (A.N.)
Morskie opowieści (Piosenka popularna)

Publikacja zawiera 46 utworów, m.in.: Mazury, Capri, Trzej krasnale, Samotny leśny kwiat, O mój rozmarynie, Niebieskie oczy, Niebieskie oczy, Mała niebieska chusteczka, Jadwiga i rydze, Oberek, Pod laskiem zielonym u wzgórza.

"Biały miś" to utwory popularne z tekstem, opracowane na akordeon przez M. Wiśniewskiego i S. Wiśniewskiego. Wśród tytułów znajdziesz między innymi: "Poszła Karolinka", "W zielonym gaju", "Dom wschodzącego słońca", "Asturia", "Siekiera, motyka", Płonie ognisko w lesie" i wiele innych.

Lista utworów:
Ojczyzna (Dąbrowski Karol)
A kto chce rozkoszy użyć (Tarnowski Władysław)
Bartoszu, Bartoszu (Piosenka popularna)
Białe Orlę (Pol Wincenty)
Białe róże (Kozar - Słobódzki Mieczysław)
Boże coś Polskę (Piosenka patriotyczna)
Bogurodzica (Dawna pieśń polska)
Bracia do bitwy nadszedł czas, Marsz obozowy z 1831 roku (Kurpiński Karol)
Bywaj, dziewczę zdrowe (Piosenka popularna)
Czerwone maki (Schütz Alfred)
Bracia, rocznica (Piosenka popularna)
Cześć Polskiej ziemi cześć (Stefan Surzyński)
Dalej bracia bierzmy kosy
Dalej chłopcy dalej żywo
Deszcz jesienny z opery "Poławiacze pereł" (Bizet Georg)
Deszcz jesienny II
Dajej bracia do Bułata (Suchodolski Rajnold)
Do wolności (Kamiński Jan Nepomucen)
Dziś do ciebie (Król Bronisław)
Dumka na wygnaniu (Gosławski Maurycy)
Ej dziewczyno, ej niebogo (Niewiadomski Stanisław)
Gaude Mater
Gdy naród do boju (Ehrenberg Gustaw)
Gdy zapłonął nagle świat (Klenczon Krzysztof)
Hasło młodzieży (Polit Józef)
Hej, hej ułani
Hej chłopcy, bagnet na broń (Krahelska Krystyna)
Hej strzelcy wraz (Anczyc Władysław Ludwig)
Hymn Armi krajowej ("Pochmurny"? 1942)
Idzie żołnierz borem lasem
Idą leśni (Wasowski Jerzy)
Jak długo w sercu naszym (Piątkiewicz Władysław ks.)
Jak to na wojence ładnie (Tarnowski Władysław)
Jakżem maszerował (Wolska Aleksandra)
Jeszcze jeden mazur dzisiaj (Tymulski Fabian)
Jedzie, jedzie na kasztance (Kostek - Biernacki W.)
Jeszcze Polska nie zginęła, Polski hymn narodowy od roku 1926 (Wybicki Józef)
Jędrusiowa dola (Fajt Henryk)
Kozak (Moniuszko Stanisław)
Leśna Marszruta (Pawlisz Ziemowit)
Leguny w niebie (Kowalski Adam)
Maliniak (Kowalski Franciszek)
Marsz i korpusu (Barchacz Aleksander)
My ze spalonych wsi (Zieleńczyk Wanda)
Maszeruja strzelcy (Łuskino Leon)
Marsz, marsz Polonia (Peśń popularna)
Modlitwa obozowa (Kowalski Adam)
Morze, nasze morze (Kowalski Adam)
Na frońcie Białorusko - Ukraińskim (Luto A.)
Na strażnicy (Olearczyk Edward)
Nie grają nam surmy bojowe (Markowski Jan)
Nie ma to jak sapery
Orlątko (Emski O.)
Ospały i gnuśny, zgrzybiały ten świat (Czerwiński Wilhelm)
Na Wawel, na Wawel (Moniuszko Stanisław)
O mój rozmarynie (Legiony)
Oka (na melodię węgierską)
Orzeł biały (Kunaszowski)
Pałacyk Michla (na melodie "nie damy popradowej fali")
Patrz Kściuszko na nas z nieba (Suchodolski Rajnold)
Pierwsza brygada (Legiony)
Pierwsza kadrowa
Pieśń orląt (Emski O.)
Pieśń filaretów (Mickiewicz Adam)
Pieśń orląt lwowskich
Pieśń konfederatów barskich (Slowacki Juliusz)
Pieśń żebraka
Piosnka o Belinie
Płynie Wisła płynie
Polonez na 3 maja (\Kozłowski Karol)
Po partyzancie dziewczyna płacze
Po ten kwiat czerwony (Wasowski Jerzy)
Przybyli Ułani (Gwiżdż Feliks)
Przyjedź mamo na przysięgę (Fiszer E.)
Rota (Nowowiejski Feliks)
Rozszumiały się wierzby płaczące (Agapkin W.I.)
Serce w plecaku (Zieliński Michał)
Kolęda żołnierska
Siekiera, motyka
Święta miłości kochanej ojczyzny (Sowiński Wojciech)
Stańmy bracia wraz (Kowalski Franciszek)
Szturmówka (Ekier Jan)
Sadźmy róże (Goszczyński Seweryn)
Śpiew ułanów 2 pułku
Śpiew z mogiły (Pol Wincenty)
Tam na błoniu błyszczy kwiecie (Gallenberg Wenzel Robert)
Ułan (Odyniec A.E.)
Walecznych tysiąc opuszcza Warszawę (Mosen Juliusz)
W Ołomuńcu
Więc pijmy wino Szwoleżerowie
Warszawianka (Kurpiński Karol)
Warszawskie dzieci (Panufnik Andrzej)
Wojenko
Witaj majowa jutrzenko (Suchodolski Rajnold)
Wspomnienie o Polsce (Gaszycki K.)
W krwawym polu srebrne ptaszę (Bojarski Alfred)
Zmarł biedaczysko
Za Niemen hen za Niemen (Bielowski August)
Z dymem pożarów (Nikołowicz Józef)
Żeby Polska była Polską (Korcz Włodzimierz)

Śpiewnik biesiadny, zawiera aż 88 popularnych piosenek w zapisie linii melodycznej z kompletnymi tekstami oraz akordami. Wśród tytułów znajdziesz m. in.: "Pije Kuba do Jakuba", "Stoi grusza w polu", "Siedziały gołębie", "Słoneczko na zachodzie", "Tam za górą, za doliną", "W piwnicznej izbie" i wiele innych.

Śpiewając przez życie zawiera bardzo dużo polskich piosenek patriotycznych, żołnierskich, harcerskich, biesiadnych oraz kolędy. Każda piosenka ma posiada linię melodyczną, akordy, słowa. Książka jest doskonałym towarzyszem biesiady jak i wigilijnego śpiewania.

Obszerny śpiewnik zawierający aż 290 piosenek, w tym również pieśni religijne i kolędy. Publikacja nie zawiera linii melodycznych, a jedynie teksty i akordy, oraz diagramy chwytów gitarowych.

Zbiór 21 popularnych piosenek patriotycznych w łatwym układzie na fortepian solo. Zapis zawiera także akordy i kompletne teksty pieśni. Publikacja wzbogacona jest czarno-białymi ilustracjami. Wśród tytułów znajdziesz m. in.: "Pierwsza Kadrowa", "Bywaj, dziewczę zdrowe", "Boże, coś Polskę", "Dziś do ciebie przyjść nie mogę" i inne.

Kolekcja popularnych utworów w opracowaniu Marka i Stanisława Wiśniewskiego na keyboard. Zapis obejmuje także akordy, palcowanie, określenie automatycznego akompaniamentu i kompletne teksty. We wstępie zawarto objaśnienia oznaczeń muzycznych zawartych w zapisie piosenek. Wśród tytułów znajdziesz m. in.: "O, mój rozmarynie", "Rozkwitały grusze i jabłonie", "Hej, od Krakowa jadę", "W cieniu rajskiego drzewa" i wiele innych.

Zbiór zawiera 23 popularne melodie i piosenki w opracowaniu rosyjskiego gitarzysty i kompozytora Alexandra Vinitskiego na gitarę. Wśród tytułów utworów pojawiają się takie pozycje, jak "Stary niedźwiedź", "Szła dzieweczka", "Sto lat", czy "Zabili hajducy".

Kim byli ulubieńcy przedwojennej stolicy, o których jest mowa w piosence z filmu Parada Warszawy z 1937 roku ? Gwiazdami kabaretów, autorami i kompozytorami niezapomnianych szlagierów. A jakie były powojenne losy twórców i wykonawców wielkich przebojów? Artystów niegdyś bardzo popularnych, a dzisiaj już prawie zapomnianych, jak ich dawne piosenki, które miały " czar, urok, i wdzięk pierwszej miłości". Fryderyk Járosy, Hanka Ordonówna, Stefcia Górska, Zofia Terné, Maria Modzelewska, Konrad Tom, Feliks Konarski, Alfred Schütz Renata Bogdańska-Anders, Gwidon Borucki, Wojciech Wojtecki, Kaya Mirecka-Ploss i inni są bohaterami opowieści Anny Mieszkowskiej, autorki książki "Ja, kabareciarz. Marian Hemar od Lwowa do Londynu" (wydanej przez Warszawskie Wydawnictwo Literackie MUZA w 2006 roku). "Była sobie piosenka... Czyżby znaczyć to miało, że nie będzie jej więcej? Że już nic nie zostało po beztroskiej piosence? I że nic nie zostanie? Próżno nad tym się głowię, może na to pytanie ona sama odpowie...".

"Przy ognisku" to zbiór popularnych piosenek w łatwym opracowaniu, z chwytami i tabulaturą gitarową dla nieznających nut. Przeznaczony jest głównie dla amatorów gitary. Utwory można również wykonywać na instrumentach stroju "C" n. p. keyboard, skrzypce, flet i inne z akompaniamentem gitary lub bez.

Kolekcja popularnych utworów w opracowaniu Marka i Stanisława Wiśniewskiego na keyboard. Zapis obejmuje także akordy, palcowanie, określenie automatycznego akompaniamentu i kompletne teksty. We wstępie zawarto objaśnienia oznaczeń muzycznych zawartych w zapisie piosenek. Wśród tytułów znajdziesz m. in.: "Górol Ci jo, Górelicek", "Niedzielna przygoda", "Te opolskie dziouchy" i wiele innych.

Tom 1. Korespondencji Karola Szymanowskiego zawiera 405 listów, w tym 322 listy kompozytora i tylko 83 listy pisane do niego, z lat 1903 - 1919. Listy krążą pomiędzy Tymoszówką, Elizawetgradem, Warszawą, Lwowem, Krakowem, Zakopanem, Moskwą, Petersburgiem, Wiedniem, Berlinem, Londynem, Rzymem, Palermo, Florencją, Paryżem. Krążą pomiędzy najbliższą rodziną Szymanowskich i Taubów, między przyjaciółmi - muzykami, jak: A. Rubinstein, P. Kochański, G. Fitelberg, H. Neuhaus, L. Różycki, A. Chybiński, J. Marx, przyjaciółmi i powiernikami, jak: S. Spiess, J. Iwaszkiewicz, S. I. Witkiewicz. Są pomiędzy piszącymi także S. Żeromski i T. Miciński, nie brak kobiet, z którymi łączyły Szymanowskiego więzy przyjaźni: H. Klechniowska, N. Dawydowa, Z. Kochańska, D. Godowska, M. Borodkina. Korespondencja ta odkrywa przed Czytelnikiem wewnętrzny świat Szymanowskiego na przestrzeni blisko dwudziestu lat jego życia, kiedy z młodzieńca studiującego harmonię i kontrapunkt przeistacza się w twórcę świadomego swego rzemiosła i estetyki.

Andrzej Nikodemowicz to bez wątpienia jedna z największych osobistości w gronie współczesnych polskich kompozytorów. Jego twórczość na stałe zawitała na rodzimej oraz światowej scenie muzycznej, zajmując własne, niepowtarzalne miejsce. Publikacja jest z jednej strony historią człowieka, który na trwałe wpisał się w polskie życie muzyczne XX i XXI wieku, próbą usystematyzowania i obiektywnego scharakteryzowania jego bogatego dorobku kompozytorskiego, a z drugiej strony subiektywnym spojrzeniem na jego sylwetkę oraz na wybrane utwory kameralne. W pracy zamieszczona jest biografia kompozytora od urodzenia we Lwowie w 1925 roku, młodzieńczość, trudne lata wojenne i powojenne, przez konieczność opuszczenia rodzinnego miasta w 1980 roku na rzecz Lublina, gdzie Andrzej Nikodemowicz dotychczas mieszka i dalej tworzy muzykę.
Do prezentacji analitycznej wybrano wąską, ale charakterystyczną i spójną grupę utworów: wczesne kompozycje kameralne Andrzeja Nikodemowicza na skrzypce i fortepian (z lat 40. i 50.) przedstawione w kontekście źródeł jego inspiracji oraz najistotniejszych wydarzeń z jego życia. Są to: Romance, 1947 rok; Kołysanka, 1949 rok; Notturno (Nokturn), 1951 rok; Poeme I, 1955 rok; Poeme II, 1955 rok; Sonata, 1949 rok. Do książki dołączona jest płyta z nagraniami ww utworów kameralnych w wykonaniu Katarzyny Dudy (skrzypce) i Agnieszki Schulz-Brzyskiej (fortepian).

Polonaise op. 7 na 2 skrzypiec został pierwotnie opublikowany w 1862 r. przez oficynę Wilda we Lwowie. W następnym roku ukazała się wersja na 3 skrzypiec. Scherzino op. 25 na 3 skrzypiec wydał Kistner w Lipsku w 1880 r.

Karol Lipiński-Skrzypek, kompozytor i dyrygent. Urodzony 30 października 1790 w Radzyniu (Podlasie), zmarł 16 grudnia 1861 w Urłowie koło Lwowa.
Naukę gry na skrzypcach rozpoczął w wieku pięciu lat pod kierunkiem ojca. W 1799 wraz z rodziną przeniósł się do Lwowa. Tu grał jako koncertmistrz w prowadzonej przez ojca orkiestrze pałacowej hr. Adama Starzeńskiego. Dodatkowo zainteresował się wiolonczelą i równie szybko jak na skrzypcach zdobył umiejętność gry na tym instrumencie. W 1809 objął stanowisko koncertmistrza, a w 1811 został kapelmistrzem orkiestry teatru operowego. W 1814 wyjechał do Wiednia, gdzie spotkał się z Ludwikiem Spohrem, niemieckim skrzypkiem i kompozytorem. Za jego namową Lipiński zdecydował się na karierę skrzypka-wirtuoza, zrezygnował z dotychczasowej pracy w lwowskim teatrze i poświęcił się wyłącznie doskonaleniu techniki skrzypcowej oraz przygotowaniu repertuaru.
W 1817 Karol Lipiński wystąpił we Lwowie, a następnie wybrał się w podróż artystyczną przez Węgry i Chorwację do Włoch - koncertował w Wenecji, Mediolanie, Padwie, Weronie i Piacenzy. W Piacenzy w kwietniu 1818 dwukrotnie wystąpił wspólnie z Niccolo Paganinim. Podczas kilkuletniego tournée artystycznego koncertował we Lwowie, Kijowie, Krzemieńcu, Kamieńcu Podolskiego, Wilnie, Krakowie, Wrocławiu, Poznaniu, Lipsku, Berlinie, Moskwie i Petersburgu, wszędzie zdobywając wielki aplauz. Na przełomie 1827-28 wystąpił z koncertami w Warszawie, po których otrzymał nominację na pierwszego skrzypka Dworu Królestwa Polskiego, a w 1831 Dworu Carskiego. W Warszawie ponownie koncertował w maju 1829 podczas uroczystości koronacji cara Mikołaja I - wówczas to znów zagrał z Paganinim.
W 1830 Lipiński na trzy lata zawiesił działalność koncertową i poświęcił się dalszemu doskonaleniu gry. W następnych latach wznowił tournée artystyczne po całej Europie, grał w Lipsku, Frankfurcie nad Menem, Paryżu (gdzie w urządzeniu koncertu pomógł mu Fryderyk Chopin), Londynie, Manchesterze, Wrocławiu. Po występach w Wiedniu, jako dowód uznania dla mistrzowskiej gry, otrzymał tytuł honorowego obywatela tego miasta.
W 1839 osiadł na stałe w Dreźnie, gdzie przez dwadzieścia lat pełnił funkcję koncertmistrza orkiestry króla saskiego Fryderyka Augusta. Uczestniczył także w wielu koncertach symfonicznych i kameralnych (m.in. grał z Ferencem Lisztem), podróżował do Lwowa, Kijowa i Warszawy oraz zajmował się pracą pedagogiczną (w 1845 opiekował się 14-letnim Józsefem Joachimem, zaś w 1848 13-letnim Henrykiem Wieniawskim).
Od 1846 z powodu choroby reumatycznej zaczął ograniczać stopniowo działalność koncertową. W 1854, za wybitne zasługi dla dworu królewskiego, został odznaczony Rycerskim Orderem księcia Alberta. Po przejściu na emeryturę w 1861 przeniósł się do swojego majątku Urłów koło Lwowa. Tu zorganizował szkołę muzyczną dla uzdolnionych dzieci chłopskich.

Ważniejsze kompozycje:

•"Dwa polonezy" op. 1 na skrzypce i orkiestrę
•"Siciliano varié" op. 2 na kwartet smyczkowy
•"Symfonia Es-dur" op. 2 nr 1 (przed 1810)
•"Symfonia C-dur" op. 2 nr 2 (przed 1810)
•"Symfonia B-dur" op. 2 nr 3 (przed 1810)
•"Sonet" na orkiestrę (przed 1810)
•"Favorite-Mazurka" na orkiestrę (przed 1810)
•"Szlachta czynszowa czyli Kłótnia o wiatr", opera (1810-14)
•"Dwa kaprysy" op. 3 na skrzypce i fortepian lub skrzypce solo
•"Wariacje G-dur" op. 4 na kwartet smyczkowy
•"Wariacje g-moll" op. 5 na skrzypce i orkiestrę
•"Trzy polonezy" op. 5 na fortepian
•"Polonez koncertowy" op. 6 na skrzypce i orkiestrę
•"Rondo alla Polacca E-dur" op. 7 na skrzypce i orkiestrę (przed 1817)
•'Trio na dwoje skrzypiec i wiolonczelę" op. 8 (1821)
•"Trzy polonezy" op. 9 na skrzypce i kwartet smyczkowy
•'Trzy kaprysy" op. 10 na skrzypce i fortepian lub skrzypce solo
•"Wariacje na temat z opery 'Kopciuszek' Rossiniego" op. 11 na skrzypce i orkiestrę
•"Trio na dwoje skrzypiec i wiolonczelę A-dur" op. 12
•"Ronda alla Polacca" op. 13 na skrzypce i orkiestrę
•"Koncert na skrzypce i orkiestrę fis-moll" op. 14 (1822)
•"Wariacje na temat z opery 'Pirat' Belliniego" op. 15 na skrzypce i orkiestrę (ok. 1820-24)
•"Duet na temat z opery 'Il Crociati di Egitto' Meyerbeera" op. 16 na skrzypce i orkiestrę (ok. 1820-24)
•"Rondo alla Polacca na temat pieśni polskich" op. 17 na skrzypce i orkiestrę (ok. 1820-24)
•"Rondeau de concert" op. 18 na skrzypce i orkiestrę (ok. 1820-24)
•"Wariacje na temat kawatiny z opery 'Cyrulik sewilski' Rossiniego" na skrzypce i orkiestrę (ok. 1820-24)
•"Souvenir de la mer Baltique, Divertissements" op. 19 na skrzypce i fortepian lub skrzypce solo
•"Koncert na skrzypce i orkiestrę D-dur 'Wojskowy'" op. 21 (ok. 1826)
•"Variations de bravoure sur une Romance militaire" op. 22 na skrzypce i orkiestrę
•"Fantaisie et variations op. 23 na motywach z opery 'Lunatyczka' Belliniego" na skrzypce i orkiestrę (ok. 1824)
•"Rodacy we Wszechnicy Wrocławskiej" na 4 głosy (1826)
•"Koncert na skrzypce i orkiestrę e-moll" op. 24 (1830-33)
•"Adagio elegiaco" op. 25 na skrzypce i orkiestrę
•"Fantazja i wariacje na motywach z opery 'Hugenoci' Meyerbeera" op. 26 na skrzypce i orkiestrę
•"Trzy kaprysy" op. 27 na skrzypce i fortepian lub skrzypce solo
•"Wielka fantazja na motywach z opery 'Purytanie' Belliniego" op. 28 na skrzypce i orkiestrę
•"Polonoise guerriére" op. 29 na orkiestrę (1837)
•"Trzy kaprysy" op. 29 na skrzypce i fortepian lub skrzypce solo
•"Fantazja na temat z opery 'Ernani' Verdiego" op. 30 na skrzypce i fortepian lub skrzypce solo (ok. 1845)
•"Fantazja na temat arii neapolitańskich" op. 31 na skrzypce i fortepian lub skrzypce solo
•"Koncert na skrzypce i orkiestrę A-dur" op. 32 (1844)
•'Fantazja na motywach z opery 'Krakowiacy i Górale' Stefaniego" op. 33 na skrzypce i orkiestrę (przed 1826)
•"Impromptus" op. 34 na skrzypce i fortepian lub skrzypce solo (ok. 1842r)

Karol Józef Lipiński (ur. 30 października 1790 w Radzyniu Podlaskim na Lubelszczyźnie, zm. 16 grudnia 1861 w Urłowie) - polski skrzypek, kompozytor i pedagog.
Od wczesnego dzieciństwa zdradzał wybitne zdolności muzyczne. Gry na skrzypcach uczył się od piątego roku życia - początkowo od ojca Feliksa (1765-1847) (kapelmistrza orkiestry w majątku Potockich w Radzyniu Podlaskim koło Lublina).
Po przeniesieniu się Lipińskich w 1799 roku do Lwowa grał w orkiestrze prowadzonej przez ojca w domu Adama Starzeńskiego oraz w zespołach kameralnych. Pod koniec 1809 r. Lipiński został zaangażowany na stanowisko koncertmistrza orkiestry teatru niemieckiego we Lwowie ( Obowiązujący do 1842 roku przywilej teatralny obejmował tylko teatr niemiecki - polscy aktorzy działali wyłącznie na podstawie nie zawsze formalnych umów z przedsiębiorcami austriackimi). Po dwóch latach pracy w orkiestrze został jej kapelmistrzem. We Lwowie mieszkał przez 40 lat do 1839 r., pracując jako dyrygent, a potem dyrektor orkiestry. We Lwowie powstała zdecydowana większość jego kompozycji, m.in. symfonie, trzy koncerty skrzypcowe, kaprysy, polonezy.
Około 1810 roku powstały pierwsze autorskie utwory Lipińskiego: 3 symfonie Es-dur, B-dur, Uwertura D-dur. W 1812 roku odbył podróż do Warszawy, aby zapoznać się z pracą teatru operowego.
W roku 1814 wyjechał do Wiednia, aby poznać sławnego wówczas niemieckiego skrzypka-wirtuoza Ludwika Spohra. Po tym spotkaniu postanowił obrać karierę koncertującego skrzypka, zaś po powrocie do Lwowa porzucił pracę w teatrze i zajął się doskonaleniem gry na skrzypcach. Równocześnie tworzy i zajmuje się działalnością pedagogiczną.
Pod koniec października 1817 r. udaje się na koncerty do Włoch. Spotał się z Paganinim w 1818 r. (wspólnie koncertowali dwukrotnie 17 kwietnia i 24 maja 1818 r.).
W latach 1819-1824 koncertował w Kijowie, Krakowie, Poznaniu, Berlinie, Lipsku i Wrocławiu, Wilnie, Krzemieńcu i Kamieńcu Podolskim. W tym czasie powstały liczne jego utwory.
W 1823 r. koncertował w Kijowie wspólnie z Marią Szymanowską. Występował w Warszawie w grudniu 1827 i na początku 1828 r. dając sześć koncertów w Teatrze Narodowym, po których otrzymał nominację na pierwszego skrzypka Dworu Królewsko-Polskiego.
W 1829 r. podczas uroczystości koronacyjnych Mikołaja I, na które przybył również Paganini obaj artyści koncertowali wywołując w prasie warszawskiej gorącą polemikę na temat wyższości ich gry. Lipiński po powrocie z Warszawy zaniechał koncertowania i poświęcił się pracy kompozytorskiej. W 1834 r. rozpoczął występy z nowym repertuarem w Warszawie i Poznaniu, w 1835 roku udał się na półtoraroczną podróż artystyczna na Zachód. W Lipsku sprawował stanowisko koncertmistrza w słynnej orkiestrze Gewandhaus. Stamtąd udał się do Paryża. Koncertował niewiele z powodu długiej naprawy uszkodzonych skrzypiec. Z Paryża przeniósł się z koncertami do Anglii (Londyn, Manchester).
W latach 1837-1839 poczynił starania o stanowisko koncertmistrza kapeli króla saskiego w Dreźnie, które otrzymał w 1839 r. Niemal do ostatnich dni swego życia działalności jego związana była z tym miastem.
Współpracował z R. Wagnerem, przyjaźnił się z R. Schumannem. W Dreźnie powstały jego ostatnie utwory.Tutaj też rozwinął swoją działalność pedagogiczną kształcąc wielu skrzypków i opiekując się młodymi talentami (H. Wieniawski). Paganini zapytany, kto według niego jest najlepszym skrzypkiem na świecie odpowiedział: "Nie wiem kto jest najlepszy, ale Lipiński ma na pewno drugie miejsce".
Zmarł z powodu astmy.
Największe dzieła:
•Wariacje na tematy z opery "Kopciuszek" Rossiniego op. 10
•Rondo alla polacca op. 13
•I Koncert skrzypcowy fis-moll op. 14
•II Koncert skrzypcowy D-dur (Concerto militaire; Wojskowy) op. 21
•Variations de Bravoure op. 22
•Fantazja i wariacje na tematy z opery "Lunatyczka" Belliniego op. 23
•Fantazja na motywach opery "Krakowiacy i Górale" Stefaniego op. 33
•III Koncert skrzypcowy e-moll op.24
•IV Koncert skrzypcowy A-dur op.32

Autorka niniejszej książki Maria Ewa Sołtys – wnuczka Mieczysława i córka Adama Sołtysów – od lat zajmuje się życiem i twórczością swoich wybitnych przodków. Z wykształcenia muzykolog (absolwentka Akademii Muzycznej we Lwowie, studia uzupełniała w Warszawie pod kierunkiem prof. dr. hab. Ireny Poniatowskiej jako stypendystka fundacji Batorego oraz Mianowskiego), jest autorką monografii pt. „Tylko we Lwowie”, „Dzieje życia i działalności Mieczysława i Adama Sołtysów” (Ossolineum 2008) oraz artykułów poświęconych różnym aspektom twórczości wspomnianych kompozytorów, ogłoszonych na łamach rzeszowskiego wydawnictwa „Musica Galiciana”.

Janusz Gniatkowski, wielka gwiazda polskiej piosenki w latach 50. i 60. XX-wieku. Uwielbiany przez fanów, charakteryzujący się niepowtarzalnym urokiem osobistym, elegancją i fascynującą osobowością estradową. No i ten głos, wyjątkowy, ciepły o dużej skali i sile, i przepięknej barwie, który później wielu wykonawców starało się naśladować. Autorem książki jest Janusz Świąder – dziennikarz od 1969 r. w redakcjach: „Sztandar Ludu”, „Dziennik Lubelski” i „Dziennik Wschodni”, a w latach 1975-1991 również w Polskiej Agencji Prasowej. Autor licznych publikacji w prasie lubelskiej, krajowej (m.in. w „Przekroju” i „Głosie Nauczycielskim”, Magazynie Wyższych Sfer VIP) i zagranicznej (londyńskim, polonijnym Polish Weekly Magazine „Cooltura”, nowojorskim polonijnym „Super Express USA”, amerykańskim dwutygodniku polonijnym „Gwiazda Polarna”) oraz w portalach internetowych – Interia, Wirtualna Polska i kanadyjskim Mówię po polsku. Współpracował owocnie z warszawską agencją komputerową Micro Way Media i Krajową Agencją Prasową i Fotograficzną, a obecnie współpracuje z dwumiesięcznikiem lubelskim „Uroda życia”. W roku 2011, decyzją lubelskiego oddziału Stowarzyszenia Dziennikarzy, został mu przyznany tytuł „Młodego Dinozaura”. Tytułem tym stowarzyszenie obdarza dziennikarzy-emerytów, czynnych zawodowo.
Książka ma na celu: dla starszych – powrót do miłej przeszłości, dobrych wspomnień, którym towarzyszyły piosenki Janusza Gniatkowskiego; dla nieco młodszych – powrót do krainy dzieciństwa; a dla współczesnych przybliżenie postaci tego piosenkarza i być może zafascynowanie Jego osobowością i dorobkiem artystycznym.