Concerto na skrzypce i orkiestrę (wyciąg fortepianowy)
Twardowski Romuald

Koncert na skrzypce i orkiestrę smyczkową został skomponowany wczesną jesienią 2006 r. z inspiracji Andrzeja Gębskiego, wybitnie utalentowanego młodego skrzypka, dziś profesora Uniwersytetu Muzycznego w Warszawie. Kompozycja ma dość nietypową strukturę formalną. Będąc pozornie dziełem 3-częściowym jest w istocie konstrukcją 2-częściową: część I po końcowej kulminacji i wyciszeniu przechodzi niepostrzeżenie w spokojną część II z jej opartym na oktawowym skoku tematem. Natomiast część III utrzymana w energicznym, motorycznym rytmie stanowi rodzaj przeciwwagi dla dwóch pierwszych członów Koncertu. Muzyka tego utworu będąca przykładem tendencji określanej mianem "nowej prostoty" ujmuje swą wyrazistością, bogactwem melodycznym i błyskotliwie napisaną partią skrzypiec. Rozbudowana kadencja części III i lakoniczna, zwarta Coda wieńczą ten efektowny, pogodny utwór.