Dwie fantazje
Sweelinck Jan Pieterszoon

Te dwa utwory reprezentują typ fantazji kilkuczęściowej, przy czym część środkowa napisana jest w manierze echa. Również autorstwo tej formy przypisuje się Sweelinckowi. W ciągu kilku dziesięcioleci XVII wieku maniera echa rozpowszechniła się szeroko. Ten miły dla ucha efekt łatwy był do przyswojenia, ale zanikł równie szybko, jak został przyjęty. Prosta w założeniu maniera echa dawała różnorodne możliwości jej stosowania. Sweenlick w swych fantazjach wyczerpał wszystkie chyba możliwości "zakomponowania" owej maniery. Nikt mu w tym nie dorównał.