cena 32 zł.
nuty.pl
|
Antologia muzyki współczesnej
Przedstawiamy już czwarty wydany przez PWM zeszyt współczesnych kompozycji na różne instrumenty solo. Po oboju, wiolonczeli i flecie, teraz nowe propozycje dla skrzypków, a w następnej kolejności już mogą się ustawić perkusiści.
W zbiorze znajduje się pięć utworów młodych kompozytorów (urodzonych w latach 1958-1978) pochodzących z różnych ośrodków muzycznych w Polsce oraz z Albanii. Troje z nich to absolwenci Akademii Muzycznej w Warszawie. Utwory pochodzące z lat 1991-2000 nie były dotąd publikowane. Dwa z nich miały już jednak swoje prawykonania: Pawła Łukaszewskiego w ramach Koncertu Kompozytorskiego uczniów prof. Mariana Borkowskiego w Warszawie oraz Mendiego Mengjiqi'ego na recitalu dyplomowym w Akademii Muzycznej w Krakowie (utwór dedykowany wykonawcy). Kompozycja Anny Ignatowicz skomponowana w 2000 roku dedykowana jest prof. Włodzimierzowi Kotońskiemu, z okazji jubileuszu 75-lecia.
Oto tytuły poszczególnych utworów i nazwiska twórców: Partita II, Anna Ignatowicz Pressionata, Aleksander Kościów Capriccio for P.P., Paweł Łukaszewski Cadenza, Mendi Mengjiqi Nokturn, Agata Zubel
Większość kompozytorów sięgnęło po tradycyjne formy muzyczne. Wyjątkowo Aleksander Kościów nadał trzem częściom swojej Pressionaty nietradycyjne, odwołujące się do skojarzeń pozamuzycznych tytuły, o nieco ironizującym zabarwieniu: Oppresion, Depression, Compression. Wyrafinowanej zabawie w znaczenia towarzyszy tu równie niebanalna "gra" tworzywem muzycznym. Poszczególne odcinki muzyczne są najczęściej wariacyjnie rozbudowywane, przez rozszerzanie materiału dźwiękowego jak i przez repetycje figur melodyczno-rytmicznych. W Particie II kompozytorka zgodnie z pierwotnym znaczenie tej formy, opracowała wariacyjnie główny temat utworu, a także poszczególne motywy poddała częstym figuracjom rytmicznym i melodycznym. Natrojowy Nokturn Agaty Zubel jest miniaturą instrumentalną o trzyczęściowej budowie ABA' z krótkim wstępem ad libitum. Część B, również ad libitum, jest bardziej liryczna. Wirtuozowski charakter wyróżnia natomiast utwory Pawła Łukaszewskiego i Mendiego Mengjiqi'ego. W pierwszym z nich, Capriccio, podobnie jak w dziewiętnastowiecznych utworach tego gatunku kompozytor zastosował elementy improwizacji. Drugi, czyli Cadenza nie na darmo pisany był specjalnie z myślą o egzaminie dyplomowym. Wymaga on ogromnej sprawności technicznej, a dobre wykonanie zjedna zapewne przychylność każdej komisji egzaminacyjnej.
|