Sonata g-moll "Didona abbandonata"
Tartini Giuseppe

Do najbardziej znanych utworów Tartiniego należy "Sonata z trylem diabelskim", jednak niniejszy utwór - "Sonata g-moll" znana pod nazwą "Didona abbandonata" należy do nie mniej cennych kompozycji padwańskiego mistrza. Nie stawiając tak wysokich wymagań technicznych jak "Sonata diabelska", utwór ten posiada wszelkie znamiona wzniosłego stylu twórczości Tartiniego i swoją głęboką treścią muzyczną powołany jest do kształtowania dobrego smaku artystycznego. Cieszy się też pełnym uznaniem w pedagogice skrzypcowej i jest pozycją, która w sposób istotny wzbogaca literaturę szkolną (programem nauczania przewidziany jest dla I klasy szkoły średniej). Stanowi on również cenną pozycję estradową dzięki swym elementom wyrazowym i korzystnej brzmieniowo fakturze skrzypcowej. Wydanie niniejsze opiera się na realizacji basso continuo Hermanna. Część III nie stanowi składowej części tego utworu w oryginale, lecz pochodząc z innej sonaty Tartiniego, szczęśliwie kontrastuje z częścią II i IV i z tej przyczyny utrwaliła się w wykonawstwie.