Jest tu u nas

Zygmunt Konieczny to polski kompozytor, aranżer, pianista. Komponuje przede wszystkim piosenki - niemal wyłącznie do tekstów poetyckich, muzykę traktując jako muzyczną interpretację tekstu. Do najwybitniejszych jego piosenek należą utwory skomponowane dla kabaretu " Piwnica pod baranami " w Krakowie .
Część utworów w publikacji opracowana jest na głos wokalny z towarzyszeniem fortepianu, a część na głos wokalny i akompaniament zespołowy.

W książce znajdują sie największe hity Marilyn Manson, a wśród niespodzianek utwór "Personal Jesus" doskonale znany z repertuaru Depeche Mode.
Marilyn Manson nie od dziś nazywany jest jednym z najbardziej kontrowersyjnych zespołów świata. Wszystko za sprawą szokującego wizerunku, nawiązań do Satanizmu i rozbrajającej szczerości wypowiedzi lidera grupy ukrywającego się pod pseudonimem Marilyn Manson. Wokalista tak naprawdę nazywa się Brian Warner, a swoją karierę rozpoczął od dziennikarstwa muzycznego. Jako dziennikarz, przyszły muzyk bardzo dobrze poznał meandry show biznesu, co niejednokrotnie potrafił później wykorzystać w swej działalności scenicznej. Marilyn Manson zaskoczył wszystkich fanów zapowiedzią, iż kompilacja nagrań jego zespołu - "Lest We Forget: The Best Of Marilyn Manson", będzie ostatnim wydawnictwem w jego karierze. Materiał ukazał się 27 września, a znalazł się na nim między innymi cover "Personal Jesus" z repertuaru Depeche Mode (także słynne "Sweet Dreams" Eurythmics i "Tainted Love" Soft Cell). Zespół Marilyn Manson dwukrotnie koncertował w Polsce. Po raz ostatni w czerwcu 2003 roku w Poznaniu. Wcześniejszy występ odbył się na warszawskim "Torwarze" (2001).

12 songs and 4 pages of color photos from Linkin Park's sophomore release: Breaking the Habit • Don't Stay • Easier to Run • Faint • Figure.09 • From the Inside • Hit the Floor • Lying from You • Nobody's Listening • Numb • Session • Somewhere I Belong.

"Mam przyjemność przedstawić Państwu osiem premierowych utworów na wibrafon, napisanych na początku roku 2004.
Większość z nich wymaga opanowania 4-ro pałkowej techniki gry, przeznaczona jest więc dla uczniów wyższych klas średnich szkół muzycznych, bądź studentów Akademii Muzycznych.
Utwory są zróżnicowane stylistycznie, od ballady jazzowej, poprzez klasyczną etiudę do "piosenki" etnicznej.
Pozostawiam wykonawcom dowolność interpretacyjną, stosowanie temp, dynamiki (aczkolwiek zaznaczonych) artykulacji czy pedalizacji niech będzie wyborem grającego, wynikającym z wiedzy muzycznej, osobistego smaku i muzykalności, zaś doskonałość wykonania winna być dążeniem każdego artysty."
Stanisław Halat

Jest to pierwsze wydanie pełnej partytury "Misterium Pasyjnego" na chór mieszany (SATB), solowe głosy wokalne i organy. Misterium opisuje mękę Pańska według św. Mateusza. Autorem muzyki jest Stanisław Głowacki. Teksty nowych pieśni napisali: Irena Łowińska, Jerzy Lech oraz autor muzyki - Stanisław Głowacki. W wielu częściach organy mogą być potraktowane ad libitum.

Wydawnictwo "Hejnał" pragnąc wspomóc organistów wydało cykl zeszytów z muzyką religijną na różnorodne uroczystości w Kościele Katolickim. Piąty zeszyt "Pieśni ślubnych" zebranych i opracowanych przez ks. Hieronima Chamskiego zawiera siedemnaście aranżacji kompozycji różnych autorów na chór lub głos wokalny solowy z towarzyszeniem organów. Publikacja zawiera m.in. cztery wersje pieśni "Pobłogosław Boże" oraz dwie wersje "Ave Maria" (na głos z organami i na chór - SAB a capella).

Pierwszy zeszyt "Pieśni chóralnych" w opracowaniu ks. Hieronima Chamskiego zawiera piętnaście pieśni religijnych na różne obsady chóralnych głosów wokalnych a capella. Przyczyną powstania tego zbioru jest jak pisze we wstępie do publikacji ks. Chamski: "ogromne zapotrzebowanie wśród amatorskich chórów na repertuar umiarkowanie zaawansowany, gdy chodzi o stopień trudności". Publikacja przeznaczona jest zatem dla amatorskich chórów seminaryjnych, parafialnych oraz chórów szkolnych. Autor opracowania podkreśla, że istnieje możliwość wielorakiej interpretacji każdej z pieśni.

Zeszyt trzeci "Pieśni chóralnych" w opracowaniu ks. Hieronima Chamskiego zawiera osiemnaście pieśni religijnych na różne obsady chóralnych głosów wokalnych. Dwie pieśni - "Gloria" oraz "Pieśń o dobroci Bożej" przeznaczone są na chór (SATB) i organy. Przyczyną powstania tego zbioru jest jak pisze we wstępie do publikacji ks. Chamski: "ogromne zapotrzebowanie wśród amatorskich chórów na repertuar umiarkowanie zaawansowany, gdy chodzi o stopień trudności". Zbiór przeznaczony jest zatem dla amatorskich chórów seminaryjnych, parafialnych oraz chórów szkolnych. Autor opracowania podkreśla, że istnieje możliwość wielorakiej interpretacji każdej z pieśni.

Muzyka w liturgii 25 to pomoce dla organistów i muzyków kościelnych. W publikacji znajdziemy utwory na chór mieszany solo jak i z akompaniamentem organowym. Dodatkowo artykuły o tematyce muzyczno-kościelnej.

W zeszycie pieśni eucharystyczne opracowane na chór czterogłosowy solo lub z akompaniamentem organ. Publikacja przeznaczona dla organistów i muzyków kościelnych.

Niniejszy zbiór przeznaczony jest dla początkujących i średnio zaawansowanych gitarzystów. Zawarłem w nim 22 utwory o zróżnicowanej stylistyce: od radosnych ragtimów, efektownych bluesów, poprzez nastrojowe walce, śpiewne ballady, aż po miniatury utrzymane w stylu latynoamerykańskim. Cechą wspólną tych kompozycji jest melodyjność, klarowna harmonia, przejrzysta faktura, czytelna forma, a także wyrównany stopień trudności. Zastosowane w utworach efekty i techniki gitarowe, tj. rasgueado, pizzicato, flażolety, tremolo, stukanie w pudło, pozwoliły mi uwypuklić bogactwo możliwości kolorystycznych oraz wyrazowych tego instrumentu.

Klamrą spinającą zbiór jest jego tytuł – Cały rok z gitarą. Utwory uporządkowane są w cztery grupy związane z kolejnymi porami roku. Stąd album rozpoczyna kilka miniatur „wiosennych”, następnie pojawiają się utwory w „gorących rytmach lata”, pełne zadumy i nostalgii „jesienne impresje”, a na końcu kompozycje
wywołujące w wyobraźni „zimowe obrazy”.

W większości utworów zamieściłem propozycję aplikatury zarówno prawej jak i lewej ręki, tak by ułatwić wykonawcom korzystanie z publikacji. Sugestie dotyczące opalcowania, dynamiki, agogiki nie wykluczają oczywiście realizacji własnych pomysłów wykonawczych.

Mam nadzieję, że zbiór ten spotka się z życzliwym przyjęciem i, zgodnie z jego tytułem, będzie towarzyszyć gitarzystom przez cały rok.

Specjalne podziękowania kieruję do Tatiany Stachak za pomoc merytoryczną, doping oraz ostateczne dokonanie wyboru utworów do niniejszego albumu.

Mirosław Drożdżowski

Utwór na obój z akompaniamentem harfy lub fortepianu polskiego, współczesnego kompozytora. Władysław Walentynowicz urodził się w 1902 r. zmarł w 1999 r. Był kompozytorem, pianistą, pedagogiem. W latach 1922-23 uczył się w szkole muzycznej w Moskwie pod kierunkiem Heleny Gniesiny (fortepian), Aleksandra Greczaninowa (solfeż) i Reinholda Gliera (harmonia). Od 1923 roku studiował w Konserwatorium Warszawskim w klasie fortepianu Antoniego Dobkiewicza, Józefa Sikorskiego. Dyplom uzyskał w 1930 roku. W latach powojennych był jednym z głównych organizatorów szkolnictwa muzycznego na Wybrzeżu, założycielem Gdańskiego Instytutu Muzycznego, który przyczynił się do powstania Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Sopocie w roku 1947. W latach 1951-1952 był rektorem uczelni, a od 1952 do 1972r. dziekanem Wydziału Instrumentalnego. Był również wieloletnim prezesem Stowarzyszenia Polskich Artystów Muzyków i współzałożycielem Związku Kompozytorów Polskich na Wybrzeżu w 1963 roku.
Dorobek twórczy Walentynowicza obejmuje ponad 130 utworów. Są to kompozycje symfoniczne, utwory na instrumenty solowe z orkiestrą, utwory kameralne, utwory na instrument solowy i fortepian, utwory na fortepian solo, pieśni, utwory dla dzieci i młodzieży, muzyka teatralna, symfoniczne utwory rozrywkowe i piosenki. W twórczości Walentynowicza dominują formy klasyczne, gatunki koncertujące - koncerty, concerina: znaczącą rolę odgrywają utwory pedagogiczne. Styl muzyczny Walentynowicza cechuje tradycyjny język dźwiękowy, lapidarność wypowiedzi, jasność formy opartej głównie na szeregowaniu odcinków, wyrazisty, motoryczny tok narracji muzycznej. Jest to neoklasyczny język muzyczny wzbogacony elementami nastrojowymi, romantyzującymi. Partia oboju dla instrumentalistów średniozaawansowanych, akompaniament harfy lub fortepianu dla wprawnego akompaniatora. Utwór w tempie wolny o charakterze cantyleny.

Nowa, znacznie powiększona, antologia kanonów wokalnych na 2–8 głosów. Wszystkie utwory mają podpisane słowa oryginalne, jak również wersje polskie (do śpiewania). Zróżnicowany poziom trudności kanonów daje możliwość korzystania z antologii zarówno początkującym chórom dziecięcym jak i zespołom o wysokich umiejętnościach wokalnych. Zbiór zawiera utwory ze wszystkich epok (XIII–XXI w.) autorstwa ponad 100 kompozytorów, z których najbardziej znani to: Bach, Beethoven, Brahms, Couperin, Desprez, Elsner, Haydn, Koszewski, Lassus, Machaut, Mendelssohn, Moniuszko, Mozart, Ockeghem, Palestrina, Praetorius, Purcell, Salieri, Schubert, Schumann, Tallis, Telemann, Wasowski, Weber. Na końcu antologii zamieszczone są indeksy, ułatwiające odnalezienie poszukiwanego utworu: kompozytorów, autorów słów, tytułów i incipitów oraz tematyczne.