I Was The One

Próżno by szukać dzisiaj nazwiska Christopha Schimpke we współczesnych wielkich encyklopediach muzycznych. Ten urodzony w Tetschen (obecnie Děčín – Czechy) kompozytor i wirtuoz fagotu został usunięty w cień innego kompozytora i muzyka orkiestry na zamku Johannisberg (obecnie Jánský Vrch – Czechy) – Karla Ditters von Dittersdorfa. Obaj spędzili tam razem około dwudziestu lat (Schimpke aż do śmierci) i obaj pełnili w tej orkiestrze funkcje kierownicze. Christoph Schimpke skomponował jedenaście symfonii, ok. dwudziestu koncertów (w tym pięć na altówkę i cztery na fagot) oraz liczne utwory muzyki kameralnej (głównie na instrumenty dęte). Choć już za życia kompozycje Schimpkego były wysoko cenione, dopiero dzisiaj zaczynają być dostrzegane przez muzyków i wydawców. Rękopis Partity B-dur, który stał się źródłem do niniejszego wydania, znajduje się we Wrocławiu. Nie jest to zapewne przypadek – właścicielem zamku Johannisberg był bowiem wrocławski biskup – hrabia Philip Gotthard Schaffgotsch. Obecnie rękopis jest własnością Biblioteki Uniwersyteckiej we Wrocławiu. Niniejsza publikacja jest pierwszym wydaniem Partity B-dur Christopha Schimpke.

Skomponowany w 1948 roku na zamówienie Związku Kompozytorów Polskich Kwintet na flet, obój, klarnet, róg i fagot, kompozytor dedykował Marcie Thibault – matce swojej żony Andrée. Utwór ten uznawany jest za jeden z najlepszych XX-wiecznych polskich kwintetów dętych. Ujęty jest w trzech częściach: Allegro moderato, Andante, Andante-Allegro, przy czym część ostatnia jest najbardziej rozbudowana. Całość kompozycji, utrzymanej w pogodnym charakterze, cechuje równorzędne traktowanie instrumentów, przejrzysta faktura, migotliwa kolorystyka, wyrazista artykulacja oraz ruchliwa motoryka (głównie w częściach skrajnych). W ramach budowy wieloodcinkowej na stosunkowo niewielkiej przestrzeni zestawiane są bloki akordowe z odcinkami w fakturze homofonicznej i polifonizującej. Podstawą kształtowania formy jest motyw. Związki funkcyjne, mimo elementów tonalności dur-moll, są zatarte, a rolę czynnika porządkującego przebieg melodyczno-harmoniczny pełnią struktury ostinatowe. Prawykonanie Kwintetu miało miejsce 10 października 1949 roku w Krakowie.

The 'Under - side of green", written in 1994, was commissioned by the Zanfonia Trio, who gave the first performance in London on 11 October 1994.

Lista utworów:
The under-side of green (Saunders Rebecca)

"Salve Regina - alegorię na trio stroikowe komponowałem w ostatnich tygodniach życia Marka Stachowskiego, mojego nauczyciela i Mistrza. W okresie pracy nad utworem moje myśli podświadomie skupiały się wokół refleksji nad odchodzeniem. Stąd zapewne w dwóch pierwszych odcinkach kompozycji przewija się charakterystyczny "płaczliwy" motyw opadający, w harmonii często pojawia się tryton, środkowy epizod grany jest jakby z oddali, zaś ostatni, najobszerniejszy fragment to opracowanie dwóch cantus firmi. Dźwięki jednego z nich (Witaj Królowo) zostały rozdzielone pomiędzy obój i fagot, drugi zaś (Dies Irae) stanowi podstawę wykonywanego przez klarnet, motorycznego kontrapunktu, składającego się z postaci oryginalnej oraz inwersji melodii. Jedną z idei budujących przebieg utworu jest dążenie do uzyskania zgody i harmonii. Dysonansowy początek stopniowo przechodzi w łagodniejsze współbrzmienia, a całość zostaje zwieńczona czystym trójdźwiękiem E-dur."
[Wojciech Widłak]