•Centrum Dystrybucji Nut• |
 |
|
  
|
|
||
|
|
 |
 |
|
•Centrum Dystrybucji Nut• |
|
|
|
|
||
|
|
|
|
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
| Indeks autorów | | Wyszukiwarka | | Mapa serwisu |
cena 64,95 zł. nuty.pl | Fauré Gabriel Elégie Op. 24, Sicilienne Op. 78 for Violoncello and Piano  Elegia op. 24, Siciliana op. 78 na wiolonczelę i fortepian Elégie Op. 24, Sicilienne Op. 78 for Violoncello and Piano Elégie Op. 24, Sicilienne Op. 78 für Violoncello und Klavier Elégie op. 24, Sicilienne op. 78 pour violoncelle et piano
Gabriel Fauré (1845 - 1924) to organista i kompozytor francuski, uczeń m. in. Kamila Saint - Saënsa. Razem z Cezarem Franckiem reprezentuje on narodową muzykę francuską. Fauré miał ogromną inwencję melodyczną oraz niezwykłą wrażliwość harmoniczną. Jego utwory cechują się klasyczną prostotą i klarownością. Szczególnym zamiłowaniem kompozytor darzył małe formy (miniatury). "Sicilianę" Fauré skomponował w 1893 roku. Utwór ten posiada kilka wersji. Pierwotnie napisany został z myślą o muzyce do sztuki Moliera - "Le Bourgeois gentilhomme". W obsadzie utworu znajdowały się flet, obój i kwartet smyczkowy. W kwietniu 1989 roku Fauré włączył "Sicilianę" do sztuki Maeterlincka "Pelléas et Mélisande", jako introdukcja do sceny, w której Melisanda gubi swój pierścień. Wówczas kompozytor opracował ten utwór na fortepian solo, a także na wiolonczelę i fortepian. Utwór "Elégie" Fauré ukończył w 1880 roku. Prawdopodobnie kompozycja ta miała być jedną z części sonaty. Premiera tego dzieła odbyła się w 1883 roku. Partię wiolonczeli wykonał Jules Loëb, a partie fortepianu - kompozytor. Prezentowana publikacja zawiera dwa utwory na wiolonczelę i fortepian - "Elegię" i "Sicilianę", wydane w oparciu o oryginalne rękopisy Fauré. Fauré's "Sicilienne" exists in several versions. Composed in 1893 as part of incidental music for Moliere's "Le Bourgeois gentilhomme", it remained unheard in this form as the theatre went bankrupt. A surviving manuscript from this time shows the piece scored for flute, oboe, and string quartet. In April 1898 Fauré incorporates it into his incidental music for Maeterlinck's "Pelléas et Mélisande", as an introduction to the fountain scene where Mélisande loses her ring. At the same time he made a reducion for solo piano and a version for cello and piano, the latter dedicated to the English cellist William Henry Squire. The authorship of the arrengement for violin is not known; it is probably not by Fauré. Fauré composed "Elégie" in 1880, possibly as a part of a sonata that was never completed. The public premiere was given in Paris by its dedicate, Jules Loëb, accompanied by Fauré, on 15 December 1883. Lista utworów: |
cena 109 zł. nuty.pl | Rutkowski Andrzej Trio op. 13 na skrzypce, wiolonczelę i fortepian (partytura i głosy) Trio op. 13 na skrzypce, wiolonczelę i fortepian (partytura i głosy) Trio Op. 13 for Violin, Cello and Piano (Score and Parts) Trio Op. 13 für Violine, Violoncello und Klavier (Partitur und Stimmen) Trio op. 13 pour violon, violoncelle et piano (partiton et parties)
Antoni Wincenty Rutkowski (ur. 1859, zm. 1886) to wybitny polski kompozytor, pianista i pedagog. W całokształcie jego dorobku twórczego da się wyróżnić dwa nurty. Pierwszy nurt reprezentują jego wczesne utwory nie odbiegające wiele od ówczesnej polskiej konwencji kompozytorskiej, choć nie pozbawionej niejednokrotnie ciekawszych elementów głównie w harmonii. Drugi - to kompozycje o dążnościach eksperymentatorskich o dość odważnych - jak na owe czasy i stosunki panujące w ówczesnej Polsce - próbach unowocześnienia swego języka muzycznego dochodzącego niekiedy do nowatorstwa Wagnera. Nurt ten cechują śmiałe zestawienia tonalne, operowanie następstwami akordów dysonansowych, zaś melodyka typu ornamentalno - figuracyjnego przestaje być pierwszoplanowym elementem muzycznym na korzyść współbrzmień harmonicznych. Antoni Wincenty Rutkowski - composer, pianist and teacher, was born in Warsaw on 21 January 1859. The period of his activity as a composer was short, lasting barely ten years, during which period he wrote approximately thirty works; eleven of them were lost. He composed mainly instrumental works, several of which - the shorter ones - were published during his lifetime. Two trends may clearly be distinguished throughout his oeuvre. The first is represented by his early works which do not differ significantly from contemporary Polish compositional conventions, even trhough they are frequently characterized by more interesting features, especially in harmonic content. The second trend comprises compositions characterized by experimental tendencies and, for the time and conditions precailing in contemporary Poland, audacious attempts at modernization of his musical language equalling sometimes the innovations of Wagner. This trend features bold, tonal juxtapositions, and the use of dissonant chord successions, while melody of an ornamental-figurative type ceases to be the foreground musical element in favour of harmonies. The autograph of the score of the Trio in G minor for violin, cello and piano is to be found in the library of the Warsaw Music Society. The Trio in G minor consists of three movements. The first of them is in sonata form, the second in ternary form (ABA), and the third is a rondo. Lista utworów: |
Wyszukiwarka
Strona główna
Centrum Dystrybucji Nut nuty.pl
FRAZA s.c., ul. Łużycka 28a, 51-111 Wrocław
tel./fax (071) 325-82-11, tel. 372-66-68
Copyright 1997 - 2014 Fraza s.c., Wrocław, Poland
