Utwór op. 89 nr 7

I Koncert fis-moll Wieniawskiego należy do najtrudniejszych koncertów w całej literaturze skrzypcowej. Ten niezwykle efektowny, popisowy utwór, oprócz najwyższych umiejętności oraz specyficznych predyspozycji instrumentalnych wymaga od wykonawcy wyjątkowego hartu ducha, a także swego rodzaju instrumentalnej odwagi. Wyobrażenie o piętrzących się przed grającym, często karkołomnych trudnościach wykonawczych może dać notatka " il faut risquer" (trzeba ryzykować), umieszczana przez kompozytora w głosie skrzypcowym, najprawdopodobniej dla własnego użytku.

Lista utworów:
Melodia op. 3 nr 1 (Rubinstein Antoni)

Spis treści:

The Puppet-Show dość łatwy utwór Josephine Trott z 1923 r. Tonacja D-dur, w zapisie graficznym dominują ósemki i ćwiartki, szesnastki nie występują w ogóle.

Utwór ten napisali artyści młodzi, stojący dopiero u progu wielkiej kariery. Dzieło powstało w 1848 r., a ułożyli je 13-letni Henryś i niespełna 11-letni Józio Wieniawscy. Były to więc jeszcze dzieci, ale prawdziwie "cudowne dzieci". Podobno było "Allegro de sonate" zadaniem egzaminacyjnym braci Wieniawskich na zakończenie kursu harmonii i kontrapunktu w paryskim konserwatorium. Zostało zapewne wysoko ocenione przez profesorów oraz dyrekcję konserwatorium, przeznaczone bowiem zostało do druku. Utwór był potem często wykonywany przez braci na ich wspólnych koncertach. Stał się na tyle popularny, że niedługo po pierwszym wydaniu ukazał się w znanej oficynie u Kistnera w Lipsku.

Kolekcja łatwych utworów wielkich mistrzów muzyki poważnej, w opracowaniu na skrzypce solo z akompaniamentem fortepianowym. Utwory pochodzą różnych epok, począwszy od muzyki Telemanna, Bacha, przez muzykę Mozarta, Haydna i Beethovena do utworów romantycznych Schuberta, Mendelssohna i Czajkowskiego.

Czwarta Sonata amerykańskiego pianisty i kompozytora - Williama Bolcoma. Utwór składa się z czterech części:
I - Allegro brillante;
II - White Night;
III - Arabesque;
IV - Jota.

Sonata była prezentem urodzinowym dla skrzypka Henry'ego Rubina z Uniwersytetu w Houston. Premiera utworu miała miejsce w 1997 roku na Uniwersytecie Michigan w Ann Arbor, na której partię fortepianu zrealizował sam kompozytor.

Johannes Brahms, (ur. 7 maja 1833 w Hamburgu, zm. 3 kwietnia 1897 w Wiedniu), to wybitny niemiecki kompozytor, pianista i dyrygent okresu romantyzmu. Robert Schumann, po wizycie Brahmsa w 1853 roku i zaznajomieniu się z jego próbami kompozytorskimi, zamieścił artykuł w swoim "Neue Zeitschrift fur Müsic" obwieszczający pojawienie się geniusza muzyki niemieckiej.
Niniejsza publikacja zawiera Intermezzo op. 116 nr 4 na skrzypce i fortepian.

Stan publikacji: mocno wyeksploatowana, brzegi stron postrzępione, papier pożółkły, zabrudzenia.