Cyt.. cyt..

Operę "Die lustigen Weiber von Windsor" Otto Nicolai (1800 - 1849) ukończył w 1849 roku. Kompozytor określił ją jako "komisch - phantastische oper", a więc jako operę komiczno - fantastyczną. Dzieło powstało do libretta w języku niemieckim Salomona Hermanna von Mosenthal, napisanego na podstawie słynnej sztuki Williama Szekspira - "The Merry Wives of Windsor". Biorąc pod uwagę liczne, występujące w operze dialogi mówione, dzieło to należy określić jako singspiel ("śpiewogrę"). Fabuła opery jest dosyć skomplikowana i wielowątkowa. Najważniejszy wątek dotyczy szlachcica Sir Johna Falstaffa, który postanawia uwieść równocześnie dwie zamężne mieszczanki - panią Page i panią Ford. Nie zdaje sobie jednak sprawy z tego, że kobiety te są najlepszymi przyjaciółkami. Szybko więc dowiadują się o planie Falstaffa i postanawiają się na nim zemścić. Biedny szlachcic, męczony żartami mieszczanek, kończy w Tamizie, gdzie zostaje wyrzucony razem z brudną bielizną. Po tekst sztuki Szekspira wielokrotnie sięgało wielu librecistów. Słynne są opery pt. "Falstaff" Giuseppe Verdiego oraz Antonia Salieriego. Niniejsze wydanie "Die lustigen Weiber von Windsor" zawiera opracowanie na głosy solowe, głosy recytujące, chór oraz fortepian (wyciąg fortepianowy partii orkiestry).

"Der Barbier von Sevilla" to dwuaktowa opera buffa Gioacchino Rossiniego. Powstała ona w zaledwie 13 dni, na przełomie 1815 i 1816 roku. Libretto do dzieła napisał Cesare Sterbini według komedii Pierre-Augustine’a Carona de Beaumarchais „Cyrulik sewilski albo daremna przezorność”. Premiera odbyła się w rzymskim Teatro Argentina 20 lutego 1816 roku. "Cyrulik sewilski" to najpopularniejsze dzieło Rossiniego oraz jedna z najczęściej wystawianych oper. Opera ta łączy pełne akcji i humoru libretto z piękną muzyką dającą pole do popisu śpiewakom. Szczególnie znana jest uwertura do opery. Często grana jest jako odrębny samodzielny utwór symfoniczny. Akcja dzieła rozgrywa się w Sewilli w XVIII wieku. Hrabia Almawiwa kocha urodziwą Rozynę. Rozyna natomiast kocha ujrzanego z okna Lindora, nie wiedząc, że on i Almawiwa to jedna i ta sama osoba. Sytuacja komplikuje się, gdyż Rozynę zamierza poślubić jej opiekun - stary Bartolo. W całą sprawę miesza się jego cyrulik Figaro, były służący Almawiwy. Figaro chce pomóc swemu dawnemu panu i oszukać obecnego klienta. Prezentowana publikacja jest opracowaniem opery "Cyrulik sewilski" na głosy wokalne, chór oraz fortepian (wyciąg fortepianowy partii orkiestry).