Pieśń

"Śpiewacy norymberscy" to opera Wagnera, napisana w roku 1867. Składa się z 3 aktów:

I - Rycerz Walter von Stolzing zakochuje się w Ewie - córce złotnika Pognera. W kościele św. Katarzyny Stolzing dowiaduje się, że złotnik obiecał rękę Ewy zwycięzcy turnieju śpiewaczego. W tym wypadku musi on zostać członkiem bractwa śpiewaczego i wziąć udział w konkursie. David - czeladnik szewca - uczy Stolzinga śpiewać. Walterowi nie udaje się jednak wejść do bractwa, ponieważ zazdrosny i zakochany w córce złotnika Beckmesser, specjalnie wytyka mu wszystkie błędy. Tylko szewc Hans Sachs poznaje się na pięknie śpiewu Waltera.

II - Magdalena - przyjaciółka Ewy, Dawid i inni czeladnicy radują się z powodu zbliżającego się dnia świętego Jana. Ewa natomiast martwi się o wynik turnieju śpiewaczego. Sachs zastanawia się nad pięknem głosu i nowatorstwem pieśni Waltera i w trakcie dostrzega zainteresowanie Ewy osobą Stolzinga. Ewa i Walter postanawiają uciec z miasta późnym wieczorem, ale Beckmesser śpiewa pod oknem Ewy nocną serenadę. Nie wie, że jej miejsce zajęła przebrana Magdalena. Sachs tym razem wytyka błędy Beckmesserowi, który w wyniku tego zaczyna śpiewać coraz głośniej. Zazdrosny Dawid wszczyna bójkę, gdy zauważa Magdalenę. Podczas zamieszania Ewa i Walter starają się uciec, ale zapobiega temu Sachs.

III - Podczas uroczystości świętego Jana, Dawid składa życzenia imieninowe Sachsowi. Dzięki niemu Walter komponuje pieśń. W tym czasie Beckmesser wchodzi do mieszkania Sachsa i odkrywa manuskrypty Waltera. W momencie, gdy chce je ukraść, wchodzi Sachs i... sam wręcza mu teksty. Nowa melodia Beckmessera nie pasuje jednak do słów pieśni Waltera. W konsekwencji turniej śpiewaczy wygrywa von Stolzing.