Pieśń

Wybór 21 pieśni dwóch wybitnych kompozytorów epoki romantyzmu - Franza Schuberta (1797 - 1828) i Johannesa Brahmsa (1833 - 1897), w opracowaniu na głos wokalny niski (alt lub baryton lub bas) z akompaniamentem fortepianowym. Utwory posiadają oryginalne teksty w języku niemieckim.

Pieśń Solvejgi Edwarda Griega jest to najbardziej znany utwór cyklu, mimo zdecydowanie większej popularności I części suity niż drugiej. Suita oparta jest na norweskich motywach ludowych i została napisana przez kompozytora do wzruszającej sceny powrotu Peer Gynta do Solwejgi. Wierna swojej pierwszej miłości, siedzi przed chatą w górach i śpiewa. Nie widzi zbliżającego się Peer Gynta, straciła wzrok płacząc z rozpaczy za nim przez tyle lat.
Pieśń Solwejgi, Edwarda Griega w opracowaniu na średni głos wokalny i fortepian.

Hugo Wolf (1860 - 1903) to austriacki kompozytor, znany przede wszystkim jako autor ponad 300 pieśni. Jego kompozycje wokalne charakteryzują się budową przekomponowaną, a więc tym, że muzyka (jej treść i forma) jest ściśle podporządkowana tekstowi słownemu. Przy tym partia fortepianu jest niemal zawsze równorzędna z głosem wokalnym. Niniejsza publikacja - "Mörike-Lieder" zawiera dwanaście pieśni Hugo Wolfa, napisanych do słów niemieckiego poety - Eduarda Mörike. Pieśni te są w opracowaniu na głos wokalny (niski, zapis w kluczu wiolinowym) oraz fortepian. Posiadają oryginalny tekst słowny w języku niemieckim oraz w języku angielskim w tłumaczeniu Julii von Bose.

Lista utworów:
Recit: Straight opening (AB 45) (Haydn)
Air: Now heav'n in all her glory shines (Haydn)
O Isis und Osiris (AB 46) (Mozart W. A.)
If You'll go dancing (AB 47) (Mozart W. A.)
Mit einem gemalten Band (AB 1) (Beethoven L. van)
Sehnsucht (AB 21) (Schubert F.)
Lied eines Schiffers an die Dioskuren (AB 20) (Schubert F.)
Du bist die Ruh (AB 19) (Schubert F.)
Der Musensohn (AB 18) (Schubert F.)
Mit Myrten und Rosen (AB 22) (Schumann R.)
Nachtlied (AB 23) (Schumann R.)
Wanderlied (AB 24) (Schumann R.)
Widmung (AB 25) (Wolf)
Das verlassen Mägdlein (AB 27) (Wolf)
Verborgenheit (AB 28) (Brahms)
In stiller Nacht (AB 7) (Brahms)
Sommerband (AB 6) (Brahms)
An die Nachtigall (AB 4) (Brahms)
Ständchen (AB 5) (Brahms)

W twórczości Roberta Schumanna (1810 - 1856) główne miejsce zajmują zarówno dzieła fortepianowe, jak również pieśni, które odzwierciedlają typowe cechy muzyki romantycznej. Istotą stał się taki dobór środków, by jak najbardziej uwypuklić tekst. Prezentowana publikacja stanowi wybór trzydziestu popularnych pieśni Schumanna w opracowaniu na głos wokalny niski (alt lub bas) z fortepianem. Utwory zawierają oryginalne teksty w języku niemieckim.

Hugo Wolf (1860 - 1903) to austriacki kompozytor, znany przede wszystkim jako autor ponad 300 pieśni. Jego kompozycje wokalne charakteryzują się budową przekomponowaną (treść i forma muzyki jest ściśle podporządkowana tekstowi słownemu). Przy tym, partia fortepianu jest niemal zawsze równorzędna z głosem wokalnym. Zbiór "Eichendorff-Lieder" zawiera dziesięć pieśni na głos wokalny i fortepian do słów niemieckiego poety - Josepha Karla Eichendorffa.

Niniejsza publikacja - "Cztery pieśni poważne" Johannesa Brahmsa to zbiór czterech pieśni w opracowaniu na średni lub niski głos wokalny oraz fortepian. Brahmsa można zakwalifikować do konserwatywnego prądu w rozwoju pieśni w XIX wieku. Główną inspiracją jego twórczości na głosy wokalne był bowiem dorobek Franza Schuberta. Kompozycje wokalne Brahmsa cechuje zatem romantyczna stylistyka. Wielokrotnie wykorzystuje on w swoich pieśniach budowę zwrotkową. Kompozycje te charakteryzują również: prymat melodii nad tekstem słownym oraz częste nawiązywanie do muzyki ludowej.

Johannes Brahms (1833 - 1897) był reprezentantem konserwatywnego nurtu w rozwoju pieśni w II połowie XIX wieku. Inspirował się bowiem głównie utworami twórcy pieśni romantycznej - Franza Schuberta. Wszystkie pieśni Brahmsa charakteryzuje dominacja czynnika melodycznego nad tekstem słownym. Przy tym wiele z nich posiada typową budowę zwrotkową. Prezentowana publikacja gromadzi w sobie trzydzieści trzy pieśni na głos wokalny i fortepian Brahmsa. Pośród nich odnaleźć można osiemnaście kompozycji z różnych, wybranych opusów oraz cykl piętnastu pieśni op. 33. Zbiór op. 33 zatytułowany - "Romanzen aus Tiecks Magelone" napisany został do słów Ludwika Tiecka. Niniejsze wydanie zawiera pieśni Brahmsa w języku niemieckim oraz angielskim (w tłumaczeniu A. Langa oraz R. H. Bensona).

Johannes Brahms (1833 - 1897) jest reprezentantem konserwatywnego nurtu w rozwoju pieśni w II połowie XIX wieku. Inspirował się głównie utworami najsłynniejszego twórcy pieśni romantycznej - Franza Schuberta. Wszystkie pieśni Brahmsa charakteryzują się dominacją czynnika melodycznego nad tekstem słownym. Wiele z nich posiada typową budowę zwrotkową. Prezentowana publikacja gromadzi w sobie sześćdziesiąt pięć wybranych pieśni na głos wokalny i fortepian Brahmsa, które pochodzą z jego różnych opusów (m. in. pieśni do słów Schenkendorfa op. 63 oraz pieśni do słów Platena op. 32).

Zeszyt pierwszy zbioru klasycznych pieśni niemieckich obejmujący 45 pozycji. Wśród nich znajdują się utwory Ludwiga van Beethovena, Carla Marii von Weber, Friedricha Silchera, Carla Loewe i Franza Schuberta. Niniejsze pieśni pochodzą głównie z pierwszej połowy XIX wieku.

Zeszyt drugi zbioru klasycznych pieśni niemieckich obejmujący 55 pozycji. Wśród nich znajdują się utwory Felixa Mendelssohna - Bartholdy'ego, Ryszarda Wagnera, Franza Liszta, Roberta Schumanna, Roberta Franza, Petera Corneliusa, Johannesa Brahmsa, Adolfa Jensena i Hugo Wolfa. Niniejsze pieśni pochodzą głównie z drugiej połowy XIX wieku.

Niniejsza publikacja jest trzecim zeszytem zbioru "Pieśni" na głos solowy niski (zapis w kluczu wiolinowym) i fortepian Franza Schuberta. Odnaleźć w niej można wybrane kompozycje wokalne pochodzące z różnych opusów. Dzieła te skomponowane zostały m. in. do słów Seidla, Goethego, Mayrhofera oraz Schlegela. Schubert to jeden z najsłynniejszych twórców pieśni w romantyzmie. Stworzył ponad sześćset dzieł wokalnych i wokalno - instrumentalnych (w tym przede wszystkim utwory na głos solowy z fortepianem). Główną jego inspiracją była poezja. Formę swoich pieśni uzależniał więc od budowy wybranego tekstu. Często stosował przy tym formę pieśni zwrotkowej lub przekomponowanej. Schubert jako jeden z pierwszych kompozytorów w romantyzmie zaczął nadawać ogromne znaczenie partii fortepianu.

Publikacja "Lieder" Franza Schuberta zawiera wszystkie pieśni jakie zostały wydane i skatalogowane za życia kompozytora (a więc pieśni od op. 1 do op. 36). Wyboru pieśni połączonych jednym opusem dokonał sam Schubert. Jego numeracja nie jest jednak chronologiczna. Kompozytor bardzo starannie dobierał pieśni, które miały zostać opublikowane. Wiele z tych połączonych jednym opusem oprócz wspólnej tematyki zbliżonych jest również pod względem muzycznym (np. kompozytor łączył pieśni o pokrewnych tonacjach). Niniejsze wydanie pieśni Schuberta zostało oparte o oryginalne rękopisy kompozytora (urtext).

Niniejsza publikacja to czwarty zeszyt zbioru "Pieśni" na głos solowy i fortepian Franza Schuberta. Odnaleźć w niej można wybrane kompozycje wokalne pochodzące z opusów od 81 do 108. Dzieła te skomponowane zostały m. in. do słów Pietro Metastasio, Wolfganga Goethego oraz Ernsta Schultze. Pośród kompozycji na głos solowy i fortepian znajdują się również dwie pieśni o innej obsadzie: "Zur guten Nacht" op. 81 nr 3 na głos solowy, fortepian i chór (dwa tenory i dwa basy) oraz pieśń "Widerspruch" op. 105 nr 1 na chór i fortepian (dwa tenory, dwa basy). Schubert to jeden z najsłynniejszych twórców pieśni w romantyzmie. Stworzył on ponad sześćset dzieł wokalnych i wokalno - instrumentalnych (w tym przede wszystkim utwory na głos solowy z fortepianem). Główną jego inspiracją była poezja. Formę swoich pieśni uzależniał od budowy wybranego tekstu. Często stosował przy tym formę pieśni zwrotkowej lub przekomponowanej. Schubert jako jeden z pierwszych kompozytorów w romantyzmie zaczął nadawać ogromne znaczenie partii fortepianu.

Robert Franz (1815 - 1892) to niemiecki kompozytor, autor licznych pieśni (ok. 350). Artysta wzorował się przede wszystkim na dziełach słynnych niemieckich twórców pieśni - Roberta Schumanna oraz Franza Schuberta. Wiele ze swoich utworów wokalnych Franz skomponował do słów Heinricha Heinego. Prezentowana publikacja zawiera pięćdziesiąt wybranych pieśni Franza na głos wokalny i fortepian. Są to kompozycje o typowo romantycznej stylistyce oraz prostej, niejednokrotnie stroficznej budowie. Pośród tytułów odnaleźć można m. in. pieśń "Widmung" ("Dedykacja"), "Abschied" ("Pożegnanie") oraz "Waldfahrt" ("Leśna podróż").

Lista utworów:
A Hundred More Years (Ben Glover, Francesca Battistelli)
Center (Charlie Hall, Matt Redman)
God Gave Me You (Blake Shelton, Dave Barnes)
Household Of Faith (John Rosasco)
I Will Be Here (Steven Curtis Chapman)
If You Could See What I See (Geoff Moore & The Distance)
Love Never Fails (Brandon Heath)
Shine On Us (Phillips, Craig & Dean)
'Til The End Of Time (Steve Green)
Today (As For Me And My House) (Brian Doerksen, Sandra Gage)