Abschied

Franz Schubert to jeden z najsłynniejszych kompozytorów pieśni w romantyzmie. Napisał on ponad sześćset kompozycji wokalnych. Jego muzyczną inspiracją była przede wszystkim poezja. Schubert jako jeden z pierwszych kompozytorów romantycznych zaczął nadawać znaczenie partii akompaniującego fortepianu. Publikacja "Liederbuch" zawiera sześćdziesiąt pieśni na głos wokalny i fortepian Franza Schuberta. Jest to wybór pieśni z różnych cykli. Wśród utworów odnaleźć można m. in. pieśń "Schwanengesang" (z wydanego pośmiertnie cyklu o tym samym tytule) oraz pieśń "Winterlied" (z cyklu "Podróż zimowa").

Niniejsza publikacja zawiera trzy cykle pieśni Franza Schuberta - "Die schöne Mullerin" op. 25 ("Piękna młynarka"), "Winterreise" op. 89 ("Podróż zimowa") oraz wydany po śmierci kompozytora zbiór "Schwanengesang" ("Łabędzi śpiew"). Ponadto zawiera również 34 wybrane pieśni pochodzące z różnych opusów (m. in. pieśni z wczesnego okresu życia Schuberta - op. 1 i op. 3). Schubert to jeden z najsłynniejszych twórców pieśni w romantyzmie. Stworzył on ponad sześćset dzieł wokalnych i wokalno - instrumentalnych (w tym przede wszystkim utwory na głos solowy z fortepianem). Inspiracją dla jego utworów była przede wszystkim poezja (m. in. teksty Wolfganga Goethe). Formę swoich pieśni uzależniał więc od budowy wybranego tekstu (często wykorzystywał formę pieśni zwrotkowej lub przekomponowanej). Schubert jako jeden z pierwszych kompozytorów nadał ogromne znaczenie partii fortepianu.

Niniejsza publikacja to trzeci zeszyt "Pieśni" Roberta Schumanna (1810 - 1856) - niemieckiego pianisty i kompozytora tworzącego w okresie romantyzmu. Podstawą jego twórczości, poza muzyką fortepianową, były pieśni na głos i fortepian. To właśnie w liryce wokalnej, łączącej w ścisły związek muzykę z poezją, Schumann mógł w pełni wyrazić swoje uczucia. Publikacja zawiera wybór kompozycji na głos solowy i fortepian pochodzących z różnych opusów. W zbiorze znajdują się m. in. pieśni z op. 98a, op. 104 oraz op. 135. Jedynie dziewięć, spośród osiemdziesięciu dwóch pieśni (w tym m. in. pieśni z op. 117), zostało zapisanych w kluczu basowym. Wszystkie pozostałe kompozycje posiadają zapis w kluczu wiolinowym.

Johannes Brahms (1833 - 1897) jest reprezentantem konserwatywnego nurtu w rozwoju pieśni w II połowie XIX wieku. Inspirował się głównie utworami najsłynniejszego twórcy pieśni romantycznej - Franza Schuberta. Wszystkie pieśni Brahmsa charakteryzują się dominacją czynnika melodycznego nad tekstem słownym. Wiele z nich posiada typową budowę zwrotkową. Prezentowana publikacja gromadzi w sobie czterdzieści osiem wybranych pieśni na głos wokalny i fortepian Brahmsa, które pochodzą z jego różnych opusów. W publikacji znajdują się m. in pieśni do słów Heinego op. 85 oraz pieśni do słów Wenziga op. 69 oraz cykl pieśni op. 121 pt "Vier ernste Gesänge", w którym wszystkie kompozycje zanotowane zostały w kluczu basowym. Wszystkie pieśni poza op. 121 posiadają zapis w kluczu wiolinowym.

Franz Schubert (1797 - 1828) to jeden z najsłynniejszych twórców pieśni w romantyzmie. Stworzył on ponad sześćset dzieł wokalnych i wokalno - instrumentalnych (w tym przede wszystkim utwory na głos solowy z fortepianem). Jego inspiracją była poezja, więc formę swoich pieśni uzależniał od budowy wybranego tekstu (często stosował formę pieśni zwrotkowej lub przekomponowanej). Niniejsza publikacja - trzeci zeszyt zbioru "Pieśni" Franza Schuberta zawiera czterdzieści pięć kompozycji na głos wokalny (średni) i fortepian. Są to utwory do słów m. in. Mayrhofera, Goethego, Schulze oraz Seidla.

Niniejsza publikacja jest trzecim zeszytem zbioru "Pieśni" na głos solowy niski (zapis w kluczu wiolinowym) i fortepian Franza Schuberta. Odnaleźć w niej można wybrane kompozycje wokalne pochodzące z różnych opusów. Dzieła te skomponowane zostały m. in. do słów Seidla, Goethego, Mayrhofera oraz Schlegela. Schubert to jeden z najsłynniejszych twórców pieśni w romantyzmie. Stworzył ponad sześćset dzieł wokalnych i wokalno - instrumentalnych (w tym przede wszystkim utwory na głos solowy z fortepianem). Główną jego inspiracją była poezja. Formę swoich pieśni uzależniał więc od budowy wybranego tekstu. Często stosował przy tym formę pieśni zwrotkowej lub przekomponowanej. Schubert jako jeden z pierwszych kompozytorów w romantyzmie zaczął nadawać ogromne znaczenie partii fortepianu.

Franz Schubert to jeden z najsłynniejszych twórców pieśni w romantyzmie. Stworzył on ponad sześćset dzieł wokalnych i wokalno - instrumentalnych (w tym przede wszystkim utwory na głos solowy z fortepianem). Jego inspiracją przede wszystkim była poezja. Czwarty zeszyt "Pieśni" to zbiór sześćdziesięciu dwóch wybranych utworów na głos wokalny oraz fortepian Franza Schuberta. Zawarte są w nim kompozycje do słów różnych poetów, m. in. Goethego, Mayrhofera, de Harolda, Seifla oraz Baumberga. Wszystkie pieśni, zamieszczone w prezentowanym wydaniu, posiadają oryginalne tonacje nadane przez kompozytora.

Edward Grieg (1843 - 1907) to norweski dyrygent, pianista i kompozytor, pochodzenia szkockiego, nazywany "Chopinem północy". Jeszcze za życia kompozytora opublikowano jego ponad 148 pieśni solowych. Grieg przywiązywał ogromną wagę do tekstu słownego. Pieśni przez niego skomponowane charakteryzują się niezwykłą zgodnością słowa i melodii, i to zarówno we frazowaniu, jak i w akcentacji. Zeszyt pierwszy "Complete Songs" jest to zbiór wybranych pieśni na głos i fortepian Edwarda Griega. Publikacja zawiera kompozycje od op. 2 do op. 49. Została wydana w oparciu o oryginalne materiały źródłowe (urtext).

Edward Grieg (1843 - 1907) to norweski dyrygent, pianista i kompozytor, pochodzenia szkockiego, nazywany "Chopinem północy". Jeszcze za życia kompozytora opublikowano ponad 148 jego pieśni solowych. Grieg przywiązywał ogromną wagę do tekstu słownego. Jego pieśni charakteryzują się niezwykłą zgodnością słowa i melodii (zarówno we frazowaniu jak i akcentacji). Zeszyt drugi "Complete Songs" jest to zbiór wybranych pieśni na głos i fortepian Griega. Publikacja zawiera kompozycje z op. 58, 59, 60, 61, 67, 69, 70 oraz pieśni sygnowane "EG" - od numeru 121 do 157. Jedynie w pieśni pt. "Doomed" głos wokalny został zanotowany w kluczu basowym. Partie głosu wokalnego we wszystkich pozostałych utworach posiadają zapis w kluczu wiolinowym.

Robert Franz (1815 - 1892) to niemiecki kompozytor, autor licznych pieśni (ok. 350). Artysta wzorował się przede wszystkim na dziełach słynnych niemieckich twórców pieśni - Roberta Schumanna oraz Franza Schuberta. Wiele ze swoich utworów wokalnych Franz skomponował do słów Heinricha Heinego. Prezentowana publikacja zawiera pięćdziesiąt wybranych pieśni Franza na głos wokalny i fortepian. Są to kompozycje o typowo romantycznej stylistyce oraz prostej, niejednokrotnie stroficznej budowie. Pośród tytułów odnaleźć można m. in. pieśń "Widmung" ("Dedykacja"), "Abschied" ("Pożegnanie") oraz "Waldfahrt" ("Leśna podróż").

Niniejsza publikacja - "Liederalbum für die Jugend" zawiera pieśni z opusu 79 Roberta Schumanna (1810 - 1856) - niemieckiego pianisty i kompozytora tworzącego w okresie romantyzmu. W publikacji znajdują się dwa zbiory pieśni - "Kinderlieder" ("Pieśni dziecięce") skomponowane do słów Hoffmanna von Fallerslebena, oraz "Lieder nach verschiedenen Dichtern" gromadzący pieśni do słów różnych poetów (m. in. pieśni napisane na podstawie zbioru melodii z "Des Knaben Wunderhorn" - "Czarodziejski róg chłopca"). Pośród pieśni na głos wokalny (wysoki) i fortepian, znajdują się również utwory wokalne przeznaczone są na dwa głosy solowe (wysokie) i fortepian - "Die Schwalben", "Spinnelied" oraz "Frühlingslied". Publikacja została w wydana w oparciu o oryginalne rękopisy kompozytora.

Drugi zeszyt zbioru "Pieśni" zawiera siedemdziesiąt pięć wybranych utworów Franza Schuberta w opracowaniu na wysoki głos wokalny oraz fortepian. Są to kompozycje napisane do słów takich poetów, jak m. in. Goethe, Pyrker, Mayrhofer, Schulze oraz Rückert. Schubert to jeden z najsłynniejszych twórców pieśni w romantyzmie. Stworzył on ponad sześćset dzieł wokalnych i wokalno - instrumentalnych (w tym przede wszystkim utwory na głos solowy z fortepianem). Jego inspiracją przede wszystkim była poezja. Artysta nadawał swoim pieśniom formę odzwierciedlającą budowę wybranego tekstu (często stosował formę pieśni zwrotkowej lub przekomponowanej).

Niniejsza publikacja jest drugim zeszytem zbioru "Pieśni" Franza Schuberta w opracowaniu na głos wokalny średni i fortepian. Odnaleźć w nim można kompozycje pochodzące z różnych opusów, wszystkie o zapisie w kluczu wiolinowym. Schubert to jeden z najsłynniejszych twórców pieśni w romantyzmie. Stworzył on ponad sześćset dzieł wokalnych i wokalno - instrumentalnych (w tym przede wszystkim utwory na głos solowy z fortepianem). Wiele z jego pieśni zostało ujętych w cyklach: "Die schöne Mullerin" op. 25 ("Piękna młynarka"), "Winterreise" op. 89 ("Podróż zimowa") oraz wydany po śmierci kompozytora zbiór "Schwanengesang" ("Łabędzi śpiew"). Inspiracją dla kompozytora była przede wszystkim poezja. Swoim pieśniom nadawał więc formę w zależności od budowy wybranego tekstu (np. formę pieśni zwrotkowej lub przekomponowanej). Schubert jako jeden z pierwszych kompozytorów nadał ogromne znaczenie partii fortepianu.

Publikacja zawiera wszystkie pieśni jakie skomponował Ludwig van Beethoven. Mimo, iż są to utwory jednego z klasyków wiedeńskich, wyraźnie cechują się one romantyczną stylistyką. Beethoven bowiem uważany jest za prekursora romantyzmu w muzyce. Kompozytor starannie dobierał teksty do swoich pieśni. Inspirował go przede wszystkim temat miłości wiernej, ale także miłości nieszczęśliwej. Taką tematykę odnalazł przede wszystkim w poezji Goethego (pieśni op. 83), Matchissona oraz Reissiga. Oprócz tych poetów niemieckich, Beethoven komponował również pieśni do tekstów włoskich takich poetów, jak Giuseppe Carpani (pieśń "In questa tomba oscura") oraz Pietro Metastasio (pieśni "La partenza", czy "Odi l'aura"). W niniejszym zbiorze znajduje się 67 pieśni Beethovena na różne rodzaje głosów wokalnych z fortepianem. W tym również kompozycje na chór i głos solowy: pieśni "Der freie Mann", "Kriegslied der Österreicher" oraz "Urians Reise um dei Welt". Chór jest najczęściej wzmocnieniem linii melodycznej głosu solowego (śpiew jednogłosowy). Odnaleźć można w zbiorze również dwa duety: "Merkenstein" op. 100 oraz "Lebensgenuß" na sopran, tenor i fortepian. Jedynie utwór "Der Bardengeist" zapisany jest w kluczu basowym, wszystkie pozostałe pieśni posiadają zapis w kluczu wiolinowym.

Publikacja "30 ausgewählte Lieder" to wybór pieśni Ludwika van Beethovena pochodzących z różnych jego opusów. Mimo, iż są to utwory jednego z klasyków wiedeńskich, wyraźnie cechują się one romantyczną stylistyką. Beethoven bowiem uważany jest za prekursora romantyzmu w muzyce. Kompozytor starannie dobierał teksty do swoich pieśni. Inspirował go przede wszystkim temat miłości wiernej, ale także miłości nieszczęśliwej. Taką tematykę odnalazł przede wszystkim w poezji Goethego, Matchissona oraz Reissiga. Oprócz tych poetów niemieckich, Beethoven komponował również pieśni do tekstów włoskich takich poetów, jak Giuseppe Carpani (pieśń "In questa tomba oscura") oraz Pietro Metastasio ("La partenza").