Sonate Es

Kolekcja Sonat i Sonatin fortepianowych Ludwiga van Beethovena. Wiele z nich powstało głównie w celach dydaktycznych. Są to typowe utwory mające pomagać w pracy nad techniką u młodego wykonawcy. Są ważniejszymi dziełami muzyki klasycznej, napisanymi w celach dydaktycznych. Proste, krótkie utwory, nie mają szczególnie zachwycać muzycznie, ale widocznie kształtować technikę w grze na fortepianie.

Pierwsza część kolekcji Sonat fortepianowych Wolfganga Amadeusza Mozarta. Wśród 10 tytułów znajdziesz m. in. Sonatę D-dur KV 284 (München 1775 r.), Sonatę B-dur KV 281 (Salzburg, 1774 r.) czy też Sonatę C-dur KV 330 (Paris, 1778 r.). Wszelkie uwagi dotyczące wykonawstwa zostały podane na początku publikacji przez edytora.

Zeszyt drugi zbioru Sonat fortepianowych Ludwika van Beethovena, jednego z najwybitniejszych kompozytorów wszechczasów. Zawiera 15 utworów, między innymi "Hammerklavier op. 106". W twórczości Beethovena wyróżnia się trzy okresy:
1. wczesny (klasyczny), w którym kompozytor bazował na osiągnięciach m. in. Mozarta i Bacha, jak również odkrywał nowe kierunki twórczości i stopniowo poszerzał ramy i ambicje swoich dzieł. W okresie tym powstało pierwszych dwadzieścia sonat fortepianowych, w tym słynna Patetyczna op. 13 i tzw. Księżycowa op. 27 nr 2.
2. środkowy (heroiczny), związany jest z kryzysem osobistym kompozytora, wywołanym odkryciem postępującej i nieodwracalnej głuchoty. Charakterystyczne są dzieła dużych form ukazujące idee bohaterstwa i walki z chorobą. W okresie tym powstaje kolejne siedem sonat fortepianowych (m. in. Waldsteinowska op. 53 i Appassionata op. 57).
3. Ostatni (romantyczny), jest to okres, w którym dzieła charakteryzują się wielką głębią intelektualną, licznymi innowacjami formalnymi i silnie osobistym wyrazem. Beethoven skomponował w nim ostatnich pięć sonat fortepianowych, m. in. Hammerklavier op. 106.

Ludwig van Beethoven (1770 - 1827) skomponował łącznie 32 sonaty fortepianowe. Część z nich posiada charakter właściwy dla wczesnego okresu twórczości (tzw. klasycznego), w którym Beethoven podążał ścieżkami wytyczonymi przez poprzedników - Haydna i Mozarta, ale powoli odkrywał nowe kierunki twórczości. Drugi okres twórczości - środkowy (tzw. heroiczny) - w którym Beethoven dowiedział się o swojej postępującej głuchocie, cechują kontrasty w melodii, rytmie, dynamice i artykulacji, oraz "heroiczny" charakter wielu utworów. Ostatni okres twórczości - tzw. romantyczny - obejmuje dzieła charakteryzujące się głębią intelektualną, licznymi innowacjami formalnymi i silnie osobistym wyrazem. Niniejsza publikacja zawiera Sonatę fortepianową Es-dur op. 27 nr 1 ze środkowego okresu twórczości Beethovena. Wydanie posiada wskazówki wykonawcze w języku angielskim i niemieckim.
Stan publikacji: dobry, nuty czyste, papier pożółkły, okładka zabrudzona i z zagnieceniami.