Fuga op. 72 nr 4

Wielka popularność muzyki Chopina, istniejąca już za jego życia, trwa nieprzerwanie do dnia dzisiejszego. Muzyka Chopina symbolizowała w okresie zaborów uczucia patriotyczne, jej kult znalazł odbicie w powstaniu Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. F. Chopina w Warszawie (1927) oraz Instytutu im. F. Chopina. Od 1946 odbywa się Festiwal Chopinowski w Dusznikach, od 1959 w Mariańskich Łaźniach. W interpretacji wykonawczej utworów Chopina wyróżniły się rozmaite nurty - do głównych należą nurt romantyczny oraz klasycyzujący, jednak wielość interpretacji wykonawczych muzyki Chopina stała się przedmiotem licznych klasyfikacji. Twórczość Chopina, wyjątkowa poprzez przekazane w niej bogactwo kategorii wyrazowych i emocjonalnych, wywarła szeroki wpływ na muzykę romantyzmu i I połowie XX w. Niniejsze wydanie zawiera drobne utwory Fryderyka Chopina: Boléro op. 19, Tarantelle op. 43, Marche Funebre (D' apres l'édition de Fontana oraz d' Oxford) c-moll op. 72 nr 1, Nocturne c-moll, Nocturne cis-moll, Contredanse Ges-dur, Cantabile G-dur, Feuille d ' Album E- dur, Largo Es -dur oraz Fuga a-moll.

Trzy Intermezza fortepianowe Johannesa Brahmsa (1833 - 1897). Brahms pierwsze utwory skomponował już w wieku 12 lat, a mając 15 lat wystąpił publicznie. W 1853 Remencji zatrudnił Brahmsa jako swojego akompaniatora. Później kompozytor pracował jako dyrygent, prowadził Towarzystwo Muzyczne, koncertował i uczył. Brahms czerpał głównie z klasyków, szkół przedklasycznych i romantyzmu niemieckiego. Odrzucał działalność Wagnera i Liszta. Od Beethovena przejął sposób przekształcenia tematu, oraz technikę wariacyjną, natomiast od kompozytorów późnego baroku przejął formy polifoniczne (fuga, passacalia). Brahms preferował w swojej twórczości pełne brzmienie orkiestry.