Burlesque

Sześć wariacji na popularne tematy muzyki hiszpańskiej i taniec andaluzyjski, hiszpańskiego pianisty i kompozytora Manuela Infante (1883-1958).

Temat jest prosty, bez uwydatniania dynamiki i ścisłego grania w tempie. Pierwsza wariacja utrzymuje ten sam charakter co temat; finałowa fraza jest utrzymana w charakterze expresive. Druga wariacja, ma najbardziej pianistyczny charakter, koniecznie musi być zagrana jasnym dźwiękiem, przestrzegając wskazanego cieniowania. Zalecane jest, aby nie przewyższać wskazanego tempa. 3. wariacja musi być zagrana w cieniującym pp, z pięknym sonoristy. Melodia w lewej ręce musi być wyraźnie słyszalna, ale bez przesady. Pedał una corda musi być trzymany podczas całej wariacji, która musi być zagrana bez ekspresji. 4. wariacja o charakterze burleski napisana jest w stylu tańca hiszpańskiego. Świetne akcenty na słabych częściach taktu i gwałtowność charakteru. 5. wariacja, o romantycznym charakterze, musi być zagrana ze świetną ekspresją, oczarowaniem i natężeniem dźwięku w pewnych momentach. 6. wariacja i następujący Dance, utrzymane są w dużej rozpiętości dynamiki oraz delikatnym rubato. Zawsze miej na uwadze, że rytm to najważniejsza cecha muzyki hiszpańskiej.

Romans na fortepian solo skomponowany przez Germaine Tailleferre (19 kwietnia 1892 - 7 listopada 1983) - kompozytora francuskiego. Należał do grupy kompozytorów "Six". Jego twórczość skupia się głównie wokół utworów fortepianowych, orkiestrowych i baletów. Najbardziej znanym utworem jest Suite Burlesque.

Zbiór utworów fortepianowych Roberta Schumanna, op. 124. Wśród tytułów znajdziesz m. in.: "Chanson du Berceau", "Romance", "Burlesque" i wiele innych. Robert Schumann był synem księgarza-wydawcy, od młodzieńczych lat życia obracał się wokół zainteresowań poetycko-literackich. Początkowo, nie zdawał sobie sprawy ze swojego muzycznego powołania. Jako 8-letni chłopiec zaczyna wprawdzie naukę muzyki u J. G. Kuntzscha (organisty), gra na fortepianie, lecz w 1828 wstępuje na wydział prawa uniwersytetu w Lipsku.

Publikacja autorstwa Lee Evansa wprowadza zagadnienia związane z wartościami szesnastkowymi w utworach. Zamieszczono tu informacje dotyczące przebiegów szesnastkowych w metrum 3/8, 4/8, 5/8, 6/8, 7/8, 2/4, 3/4, 4/4, sposobu liczenia szesnastek, uzupełniania taktów szesnastkami, itp. Ponadto zawarto wiele utworów kompozytorów klasycznych, a także folkowych i jazzowych.