Anna Maria

Szkoła na fortepian Anny Marii Klechniowskiej jest zamieszczona w programie nauczania zatwierdzonym do użytku szkół muzycznych I stopnia. Jest to jedna z najstarszych szkół na fortepian, na której wykształciło się już wiele pokoleń obecnych muzyków. Od autorki: "Celem niniejszej Szkoły jest przyspieszenie nauki gry na fortepianie przez jej uproszczenie oraz zaznajomienie ucznia z podstawowymi wiadomościami z zakresu teorii muzyki. Ponieważ nauka o kluczach muzycznych jest dla dziecka na ogół nieco za trudna, uczę jednocześnie czytania nut basowych oraz wiolinowych bez kluczy i zaznajamiam ucznia z kluczami dopiero wtedy, gdy sam się przekona o konieczności ich wprowadzenia. Tym sposobem umożliwiam uczniowi grę równocześnie w wiolinie i basie, poczynając od pierwszych ćwiczeń, których przez to nie utrudniam, a oszczędzam uczniowi przykrości i straty czasu, nieuniknionych wówczas, gdy uczący się gra początkowo tylko w kluczu wiolinowym, a potem dopiero w kluczu basowym. Od pierwszych lekcji przyzwyczajam również ucznia do gry na czarnych klawiszach i staram się rozwijać technikę palcową obu jego rąk równocześnie. Ćwiczenia ugrupowałem w takim porządku, aby uczeń mógł korzystać z niniejszej Szkoły bez potrzeby uzupełniania jakichś problemów przy pomocy dodatkowych ćwiczeń."

"Lusterka", zbiór 21 ćwiczeń na fortepian, zostały napisane z myślą o uczniach szkół muzycznych. Główną ideą było wykorzystanie symetrii - w budowie dłoni oraz w budowie klawiatury fortepianu. Jako materiał dla młodszych pianistów, są cyklem "pięciopalcówek", rozwijających nie tylko technikę, ale również poczucie frazy, nierzadko nie wynikającej z ciążeń tonalnych systemu dur - moll, przygotowujące do rozumienia i wykonywania muzyki współczesnej. Jako zadania dla uczniów nieco starszych mogą spełniać - obok funkcji ćwiczebnej - funkcję wstępu do nauki improwizacji fortepianowej. Umiejętność wykorzystania struktur symetrycznych w połączeniu z automatyzacją procesu ich powstawania, jest niezwykle przydatna w procesie tworzenia muzyki "na żywo".
Materiałem dźwiękowym, użytym w ćwiczeniach, są pięciodźwiękowe skale o różnej budowie; ich budowa interwałowa zawsze jest symetryczna względem dźwięku "d" bądź "gis" ("as"), stanowiących osie symetrii klawiatury (dźwięki te nie muszą jednak wystąpić w danej skali). Zadania ujęte są w większości w klasyczne ośmiotakty, jako krótkie, zwarte wypowiedzi muzyczne. Każde ćwiczenie poprzedzone jest prezentacją użytej w nim skali wraz z palcowaniem dla każdego dźwięku (powinno być ono konsekwentnie stosowane), niekiedy ze wskazówkami dotyczącymi sposobów ćwiczenia.