Suita II c

Zygmunt Noskowski był kompozytorem, dyrygentem i pedagogiem.Urodził się 2 maja 1846 r. w Warszawie, zmarł 23 lipca 1909 r. tamże.Kształcił się początkowo u Jana Hornziela (skrzypce) , następnie w latach 1864-67 w Instytucie Muzycznym w Warszawie u Apolinarego Kątskiego (skrzypce), Stanisława Moniuszki (harmonia) i Franciszka Ciaffeiego (śpiew). W latach 1872-75 kontynuował naukę u Friedricha Kiela (kompozycja) i Richarda Würsta (instrumentacja) w Berlinie,dokąd wyjechał dzięki uzyskaniu stypendium Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego. Od 1867.grał w orkiestrze Teatru Wielkiego w Warszawie, wstępując jako śpiewak i pianista. Prowadził żywą działalność w Warszawskim Towarzystwie Muzycznym. W listopadzie 1875 r. Towarzystwo urządziło jego koncert kompozytorski . W latach 1876-80 był dyrektorem Towarzystwa Śpiewaczego Bodan w Konstytucji, w latach 1881-1902 -dyrektorem Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego.Działał jako dyrygent opery i drugi dyrygent Filharmonii Warszawskiej .W 1886 r. objął klasę kompozycji w Instytucie Muzycznym w Warszawie.Obdarzony wybitnym zmysłem pedagogicznym, wykształcił w ciągu 20 lat całe pokolenie kompozytorów polskich. Do uczniów jego należeli m.in.: Henryk Melcer, Witold Frieman, Grzegorz Fitelberg, Mieczysław Karłowicz, Karol Szymanowski, Ludomir Różycki.Obszerna twórczość Noskowskiego obejmuje dzieła symfoniczne i kameralne, utwory wokalno-instrumentalne oraz utwory fortepianowe.