Był bal

Lista utworów:
Sonatina (Szeligowski Tadeusz)

Spis treści:

Kolekcja 50 piosenek francuskiego poety i kompozytora - Georgesa Brassensa (ur. 1921, zm. 1981). Karierę zdobył w wieku 31 lat, po tym, jak dzięki staraniom przyjaciół wystąpił w słynnym kabarecie prowadzonym na Montmartre przez sławną piosenkarkę - Patachou. W 1967 roku Brassens otrzymał Grand Prix de Poésie Akademii Francuskiej, nagrodę będącą ukoronowaniem jego sukcesu literackiego. Utwory zawarte w publikacji zostały opracowane na głos wokalny z akompaniamentem (fortepian lub keyboard lub gitara). Wśród tytułów znajdziesz m. in.: "Au Bois De Mon Coeur", "La Marche Nuptiale", "Le Gorille", "Les Deux Oncles" i wiele innych.

Jamiroquai have been funking up our lives for much of the 1990s. In that time they have become a unique and genre-defying global force. selling in excess of 11 million albums and becoming one of the most sought after live acts in the word. Their brand of funk, jazz and disco-inspired music is not easily categorised by trainspotting industry pundits but by the time their last album. 'Travelling Without Moving', was released in 1996 it became clear that the real people didn't seem to care.

Miłosna ballada z filmu Walta Disney'a "Piękna i Bestia". W oryginale wykonywana była przez Celine Dion i Paebo Bryson'a. Liryczna melodia i bogata harmonia wspaniale oddają charakter filmu.
Czas trwania: około 3:35.

Keyboard sketches including melody, chords, and symbols for 55 Corea classics, featuring: La Fiesta • Tones for Joan's Bones • Now He Sings; Now He Sobs • Captain Marvel • Song to Gayle • and more. I'm happy this collection could be published. Since the usual effort is to publish only songs that are from whatever the latest recording is, it'a a pleasure to be able to present songs that were never recorded at all, or recorded and never released, or recorded, but the print music never published.

Professor Longhair (właściwie Henry Roeland Byrd), to pianista i wokalista bluesowy, który żył w latach 1918 - 1980. Jego muzyka cechuje się klarownością, synkopacja jest bardzo dokładna nawet pomimo dużego nieraz zaawansowania. Za te cechy nazywany był Bachem rock and rolla. W publikacji znalazły się dokładne transkrypcje dziewiętnastu jego kawałków (między innymi "Baldhead" i "No Buts No Maybes"). Tam, gdzie Longhair śpiewał, dodane zostały: linia melodyczna i teksty.

Duke Ellington od dzieciństwa związany był z muzyką, ale kształcił się w zupełnie innym kierunku, a po szkole założył warsztat malowania szyldów. Nie przestawał jednak grać i poznawać teorii muzyki, skomponował kilka utworów i zawsze trzymał się blisko sceny muzycznej. Od 1919 r. występował z kolegami z dzieciństwa, Sonnym Greerem, Artiem Whetsolem i Ottonem Hardwickiem. W 1923 r. wyjechał do Nowego Jorku, gdzie występował z Elmerem Snowdenem, a rok później założył własny zespół. W tym samym roku stworzył wraz z autorem tekstu Joem Trentem rewię "Chocolate Kiddies". W 1927 r. zespół Ellingtona był już dość znany na Wschodnim Wybrzeżu i w nowojorskich nocnych klubach. Pod koniec roku jego grupa wygrała konkurs i została zaangażowana w prestiżowym harlemowskim klubie Cotton Club. Wkrótce dzięki transmisjom radiowym klubowych koncertów słuchano w całych Stanach.
Publikacja zawiera 17 najpopularniejszych utworów fortepianowych w stylu jazz Duke'a Ellingtona. Wśród tytułów znajdziesz m. in.: "Caravan", "In a Sentimental Mood", "Prelude to a Kiss", "Satin Doll", "Take the A Train" i wiele innych.

Lista utworów:
Lets kiss for Celine (Lic L.)
Marsz Radeckiego (Strauss J.)
Romans cygański
Wiedniu o Wiedniu ty (Sieczyński R.)
Wiersz o Krakowie (Lic L.)
Twoim jest serce me (Lehar F.)
Witaj majowa jutrzenko
Poleczka lwowska
Dzwoń dzwoneczku
Polna różyczka (Schubert F.)
Melodie śląskie
Powrót - romans (Lic L.)
Ballada o Jurku Bitchanie

Niniejsze wydanie zawiera Koncert na saksofon altowy i orkiestrę (lub Band), w opracowaniu na saksofon i fortepian, Paula Crestona - kompozytora i saksofonisty, który był również profesorem na Central Washington State College. Do ważniejszych kompozycji z jego dorobku zaliczyć można: balet "A Tale about the Land", 6 symfonii, "Lydian Ode", Choreographic Suite, "Thanatopsis" i in. utwory na ork.; Concertino na marimbę i orkiestrę.

Lista utworów:
Dei tuoi fogli la madre ( Medea, Atto primo, Aria ) (Cherubini Luigi)
Caro oggetto il di cui nome ( LA Vestale, Giulia - Atto terzo, Aria ) (Spontini Gaspare)
Dormono entrembi ( Norma - Atto secondo, Scena ) (Bellini Vinzenzo)
Qui la voce sua soave ( I Puritani, Elvira - Patre seconda, Scena ed Aria "della pazzia") (Ballini Vinzenzo)
Al dolce guidami ( Anna Bolena, Scena ed Aria Finale ) (Donizetti Gaetano)
Ben io t'invenni- Anch'io dischiuso un giorno - Salgo gia del trono aurato ( Nabocco, Agigaille - Parte seconda, Scena ed Aria ) (Verdi Giuseppe)
E tardi!...- Addio, del passato bei sogni ridenti ( La Traviata, Violetta - Atto terza, Scena e Aria ) (Verdi Giuseppe)

Kniaź Igor (ros. ????? ????), opera znana też pod tytułem Książę Igor - napisana przez Aleksandra Borodina. Charakterem przypomina muzykę prawosławną, rosyjskie ballady i folklor. Dzieło powstało w ciągu około dwudziestu lat. Po śmierci Borodina instrumentalizacji dokonali Mikołaj Rimski-Korsakow i Aleksander Głazunow. Aleksander Borodin był chemikiem rosyjskim, hobbistycznie zajmował się komponowaniem i muzyką. Jednak powszechnie był znany tylko jako kompozytor, nad czym ubolewał.

Prokoview wrote his "Visions Fugitives" between 1915 and 1917 and gave the work its first performance on April 15, 1918, on a program of his own works which also included the first performances of the Third and Fourth Piano Sonatas. He took the title from a poem by Balmont.
Sergey prokoview, one of the forces of music in the twentieth century, was born in Russia in 1891. Like his compatriot Igor Strawinski, he was a student of Rimski - Korsakov at the St. Petersburg (Leningrad) Conservatory, where his first Piano Concerto won for him the Rubinstein Prize in 1910.

Lista utworów:
Visions Fugitives For the Piano op. 22 (Prokoview S.)

Drawing on the original G. Schirmer edition, this new G. Schirmer edition in the Hal Leonard Student Piano Library was created with today's developing pianist in mind. This fresh look at Hanon's popular studies includes innovative student worksheets; 'virtuoso' variation suggestions; informative historical and biographical facts; chromatic-scale exercises, and fully orchestrated accompaniments for each exercise in a variety of styles on CD. This package includes both a book and a CD. The CD includes both a practice and a performance tempo for each exercise. Download a complimentary Virtuoso Variations chart for these Hanon exercises today!

I koncert fortepianowy b-moll, op. 23 Piotra Czajkowskiego (skomponowany w latach 1874-1875) należy do jednych z najbardziej znanych koncertów fortepianowych. Czajkowski zaproponował zagranie tego koncertu swojemu koledze z konserwatorium - Mikołajowi Rubinsteinowi, jednak ten odmówił, ponieważ dzieło to mu się nie spodobało. Prawykonanie miało miejsce w Bostonie 25 października 1875 roku, a solistą był Hans von Bülow.

13 piano solos from Lorie's 2005 annual holiday tour. Includes: Baby, It's Cold Outside • Bells of Christmas • Breath of Heaven (Mary's Song) • Up on the Housetop • What Child Is This? • Grown Up Christmas List • and more. Includes color photos and an introduction from Lorie Line.

Black Eyed Peas założyli Will Adams oraz Allan Pineda. Panowie spotkali się w szkole średniej, a połączyła ich miłość do tańca, obaj wchodzili w skład breakdance'owej formacji Tribal Nation. To przestało im wystarczać i postanowili się zająć także muzyką. Odeszli więc z Tribal Nation i założyli Atban Klann. Twórczość formacji z Los Angeles spotykała się z coraz większym uznaniem, ale dopiero z kolejnym wydawnictwem przyszedł ogólnoświatowy sukces. Mowa o albumie "Elephunk" z 2003 roku, na którym po raz pierwszy słychać czwartego członka zespołu, wokalistkę Fergie (Stacy Ferguson, byłą wokalistkę grupy Wild Orchid), która zastąpiła Kim Hill.
Publikacja zawiera 13 utworów z płyty "Elephunk", m.in.: Anxiety, Fly Away, Hands Up, Hey Mama, Labor Day (It's A Holiday), Latin Girls, Let's Get Retarded.

Wydanie zawiera koncert na trąbkę B lub C i fortepian Jeana Daetwylera. Daetwyler był współczesnym kompozytorem i dziennikarzem, stworzył aż 673 dzieła, w tym symfonie, koncerty, utwory kameralne, balety, utwory chóralne. Niniejszy koncert oryginalnie napisany był na trąbkę, smyczki i perkusję, jednak w tym wydaniu orkiestrę smyczkową i instrumenty perkusyjne zastępuje fortepian. Koncert składa się z 3 części: Allegro con brio, Misterioso i Tarantella (Vivo) i jest przeznaczony dla zaawansowanych trębaczy. Publikacja zawiera osobne materiały wykonawcze dla obu trąbek i fortepianu.

Wydanie zawiera koncert na trąbkę z fortepianem Alexandy Pachmutovej, w aranżacji Timofeia Dokshitsera. Pachmutova to współczesna kompozytorka rosyjska, która ma w swoim utwory na orkiestrę symfoniczną, balet, muzykę dla dzieci i muzykę filmową. Niniejszy koncert był pierwotnie napisany na trąbkę i orkiestrę, zastąpioną w tym wydaniu przez partię fortepianu. Jest to utwór jednoczęściowy, przeznaczony dla conajmniej średniozaawansowanych trębaczy, m.in. ze względu na duże zagęszczenie znaków przykluczowych. Publikacja zawiera osobne materialy wykonawcze dla trąbki i fortepianu.

"Symphonie Liturgique" Arthura Honeggera została napisana w 1946. Inspiracją stała się II wojna światowa. Utwór został zaaranżowany przez Dymitra Szostakowicza - kompozytora, który ukończył studia w Konserwatorium w Petersburgu.
Arthur Honegger to szwajcarski kompozytor muzyki klasycznej. Działał we Francji i pisał przede wszystkim symfonie, opery, koncerty, pieśni balety i oratoria. Był czołowym przedstawicielem tzw. "Grupy sześciu" (Les Six), czyli grupy komozytorów, którzy podchodzili do muzyki w sposób nowatorski.

Fernando Sor (1778-1839) was best known as a virtuoso guitarist and composer, although he also wrote ballets, vocal music, and piano music. Intermezzo was originally written as a study exercise for guitar, and in this arrangement Levin preserves Sor's trademark Spanish flavor and flair.

"Rigoletto" jest operą zawartą w czterech aktach. Autorem libretta jest Francesco Maria Piave, zaś muzykę skomponiował Giuseppe Verdi. Dzieło to zostało napisane na specjalne zamówienie dyrekcji Teatro la Fenice w Wenecji. Premiera miała miejsce w Wenecji dnia 11 marca 1851, natomiast w Polsce pierwsze przedstawienie odbyło się w Warszawie w 1853 roku.

Opera skomponowana na kanwie - Król się bawi Victora Hugo.
Osoby: książę Mantui - tenor; Rigoletto, błazen książęcy - baryton; Gilda, jago córka - sopran. Sparftucile, bandyta - bas; Magdalena, jego siostra - alt; Giovanna, służąca Rigoletta – mezzosopran, hrabia Monterone - bas; hrabia Ceprano - bas; dworzanie Marullo i Borsa - baryton i tenor; paź - mezzosopran, dowódca straży – bas, panie, panowie, dworzanie, straż. Akcja rozgrywa ale w Mantui i okolicach w XVI w.

Taniec Fox - Trot zatytułowany "Adieu New York" został skomponowany przez Georgesa Aurica (1899 - 1983) - kompozytora francuskiego. Auric studia muzyczne odbył w Paryskim Konserwatorium. Zasłynął głównie dzięki twórczości baletowej i utworom filmowym do takich filmów, jak m. in.: "Moulin Rouge" (1952), "Roman Holiday" (1953), "Notre-Dame de Paris" (1956), "Bonjour Tristesse" (1958), czy też "Goodbye Again" (1961).

The composition of the Suite bargamasque can be placed in the year 1890, closely following that of several piano works on a smaller scale and of little artistic importance: Revier, Ballade (slave), Danse, Valse romantique, Nocturne, Mazurka. But unlike most of these pieces d'occasion the Suite bermasque remained locked in the composer's drawer for over fifteen years. Not until 1905 did he decide to publish it, after having revised the original draft.

Lista utworów:
Suite bergamasque (Debussy Claude)

Arthur Honegger to szwajcarski kompozytor muzyki klasycznej. Działał we Francji i pisał przede wszystkim symfonie, opery, koncerty, pieśni balety i oratoria. Był czołowym przedstawicielem tzw. "Grupy sześciu" (Les Six), czyli grupy komozytorów, którzy podchodzili do muzyki w sposób nowatorski.
Prezentowana publikacja zawiera Sonatinę na klarnet A z towarzyszeniem fortepianu. Składa się z trzech następujących części:
I - Modere;
II - Lent et soutenu;
III - Vif et rythmique.

"Dziadek do orzechów" - jest to balet w dwóch aktach, trzech obrazach i prologiem. Libretto zostało napisane przez Mariusa Petipa, wg baśni E.T.A. Hoffmanna. Premiera odbyła się 6 grudnia 1892 w Teatrze Maryjskim w Petersburgu. Premiera polska miała miejsce 2 czerwca 1973 w Teatrze Wielkim w Warszawie. To baśń przedstawiająca świat zabaw i marzeń dziecięcych. Cała akcja rozgrywa się w okresie świąt Bożego Narodzenia. Widzom towarzyszą bajkowe postaci poruszające się w rytm pięknej muzyki Piotra Czajkowskiego.
Prezentowane wydanie jest doskonałym opracowaniem utworów na fortepian specjalnie dla dzieci - zawiera duży zapis nutowy.

Zbiór klasycznych utworów, a zarazem znanych motywów filmowych na fortepian solo. Aranżacji dokonał Phillip Keveren - kompozytor i pianista. Keveren tworzy rozmaite rodzaje utworów, począwszy od kompozycji fortepianowych po orkiestrowe. Odbył wiele tras koncertowych, po Kanadzie, USA, Azji i Europie. W publikacji znajdziesz takie utwory, jak m. in.: Ballade in G Minor, Op. 23 (Chopin), "Ode to Joy" (Beethoven), "Karnawał zwierząt" (Saint - Saens), "Contessa Perdono" (Mozart) i wiele innych.

Lyricists, composers and adaptors Robert Wright and George Forrest created songs for 24 stage productions and a whopping 62 films, sung by dozens of performers, including Joan Crawford, Jeanette McDonald, Nelson Eddy and Howard Keel. Wright and Forrest received the distinguished Richard Rodgers/ASCAP Award for Outstanding Lifetime Contributions to the American Musical Theatre. This collection presents 19 of their most memorable songs, with a full list of stage, film, radio and television credits. Includes: Always and Always • And This Is My Beloved • Baubles, Bangles and Beads • The Grand Tango • Night of My Nights • Now • Shadows on the Sand • Stranger in Paradise • What You Need • Willow, Willow, Willow • and more!

Przebój "Wait a minute" w opracowaniu PVG amerykańskiej, żeńskiej grupy muzycznej 'The Pussycat Dolls'. Zespół powstał w 2004 roku i szybko zdobył popularność na całym świecie, głównie dzięki singlowi "Don't Cha" z gościnnym udziałem rapera Busta Rhymesa. W skład grupy wchodzą: Nicole Scherzinger, Ashley Roberts, Carmit Bachar, Melody Thornton, Kimberly Wyatt, Jessica Sutta i Asia Nitollano. Obecnie przeboje "The Pussycat Dolls" wykonywane są na niemalże każdych imprezach klubowych.

Adam Sławiński urodził się w 1935 roku w Leśniczówce koło Szamocina. Studiował muzykologię na Uniwersytecie Warszawskim. W czasie studiów rozpoczął działalność publicystyczną w periodykach “Ruch Muzyczny” i “Jazz”. W latach 1957-63 był redaktorem muzycznym w Telewizji Polskiej. Tam zadebiutował jako autor muzyki dla Teatru Telewizji i cyklu programów Agnieszki Osieckiej Listy śpiewające. Pochodzące stąd piosenki zaczęły później istnieć samodzielnie. Współpracował także z Wojciechem Młynarskim i później z Jeremim Przyborą. Pierwsze prace zaowocowały propozycjami napisania muzyki do filmów: Sławiński jest autorem muzyki m.in. do seriali Chłopi, Komediantka (obydwa wg Reymonta) oraz Najdłuższa wojna nowoczesnej Europy. Od roku 1970 powstają utwory z zakresu nowej muzyki: Upamiętnienie na mezzosopran, fortepian przestrojony i taśmę do tekstu Wisławy Szymborskiej, Ballada dla sześciu perkusistów, Canto na orkiestrę smyczkową, Pulsar na perkusję i taśmę, Intermezzo na kwartet smyczkowy. Do nurtu bardziej popularnego należy Symfonia “Dokończona” na mezzosopran, bas, chór i orkiestrę z tekstem Jeremiego Przybory oraz adresowana do młodych słuchaczy baśń muzyczna Lis Witalis wg Jana Brzechwy na śpiewających aktorów, chór i orkiestrę. Sławiński należy do Związku Kompozytorów Polskich, działał w jego władzach. Pracował także krótko w Polskim Radiu – w latach 1990-91 był dyrektorem II programu.

Intermezzo powstało na zamówienie Programu II Polskiego Radia na początku 1996 roku i wiosną tego samego roku zostało wykonane przez Kwartet Wilanów na Zamku Królewskim w Warszawie podczas “Warszawskich Spotkań Muzycznych”. Ten sam zespół dokonał również nagrania archiwalnego Intermezza dla fonoteki Polskiego Radia.