Koncert na fortepian i orkiestrę b

Jonathan Dove is one of the most versatile and prolific composers of his generation - his music spans the worlds of opera, theatre, fil, church and the concert hall. His first full-length opera, "Flight", was premiered by Glyndebourne Touring Opera in 1998 and performed as a part of the main Glyndebourne Festival Opera season in 1999. Acknowleded as a highly accomplished composer of theatre music, Dove has written for the Royal National Theatre, the Royal Shakespeare Company and the Almeida Theatre, London. Dove's lively, celebrator style has often been sought for special occasions including commissions to mark the Purcell Tercentenary, the Mozart Bicentenary and the official UK Millenium celebrations.

Lista utworów:
The Magic Flute Dances, Concerto for Flute and Piano (Dove Jonathan)

Johann Joachim Quantz (1697 - 1773) to niemiecki flecista, pedagog i kompozytor. Pośród jego ogromnej ilości dzieł można odnaleźć aż 286 koncertów na flet, dwoje skrzypiec, altówkę i basso continuo. Do niektórych swoich koncertów na flet i orkiestrę Quanz w części wolnej dokomponował również partie dodatkowego instrumentu solowego. Niniejsza publikacja - "Koncert na flet, fagot (ad libitum), orkiestrę smyczkową i basso continuo" Quanza w opracowaniu na flet i fortepian - jest przykładem takiej kompozycji. W drugiej części utworu, w partii fletu, odnaleźć można dodatkową partię fagotu ad libitum. Koncert posiada klasyczna formę. Składa się z trzech części: cz. I - Allegro (zakończone kadencją), cz. II - Adagietto oraz cz. III - Allegretto.

Konzert G-Dur KV 313 Wolfganga Amadeusa Mozarta skomponowany w roku 1778. Oryginał przeznaczony jest na flet i orkiestrę, a w prezentowanej publikacji znajduje się transkrypcja na flet i fortepian. Koncert składa się z części:
I - Allegro maestoso;
II - Adagio non troppo;
III - Rondo

Andante w C-dur na flet i orkiestrę KV. 315 przetrwało jako oddzielny utwór, jednak współcześnie utrwala się opinia, że powinno być ono rozpatrywane w kontekście Koncertu na flet i orkiestrę G-dur KV 313, jako alternatywa dla środkowej części - Adagio ma non troppo. W pbecnym wydaniu utwór opracowany został na flet i fortepian. Publikacja zawiera tekst źródłowy dzieła.

Gabriel Fauré (1845 - 1924) to organista i kompozytor francuski, uczeń m. in. Kamila Saint-Saënsa. Razem z Cezarem Franckiem reprezentuje on narodową muzykę francuską. Fauré miał ogromną inwencję melodyczną oraz niezwykłą wrażliwość harmoniczną. Jego utwory cechują się klasyczną prostotą i klarownością. Szczególnym zamiłowaniem kompozytor darzył małe formy (miniatury). "Pavane" to kompozycja skomponowana latem 1887 roku. Pierwotnie przeznaczona była na orkiestrę. Fauré pisał ją z myślą o koncertach paryskiego dyrygenta - Julesa Danbé. Ten jednak nie wykonał dzieła. "Pawana" stała się bardzo popularną kompozycją. Istnieje wiele jej opracowań, m. in. na fortepian solo oraz na fortepian z orkiestrą. Prezentowane wydanie dzieła jest opracowaniem "Pawany" na sopran lub alt, tenor lub baryton, flet i fortepian. Tekst wykorzystany w partiach głosów wokalnych pochodzi z twórczości Roberta de Montesquiou-Fezensac. W niniejszej publikacji zamieszczono również angielskie tłumaczenie tej poezji dokonane przez edytora - Roya Howata, oraz francuską wersję Gundhilda Lenz-Mulligan.