Sonat a 6

The principal ain of the Editorial Committee has been to established a text which fully reveals Chopin's thought and corresponds to his intentions as closely as possible. For this reason the present edition has been based primarily on Chopin's autograph manuscripts, copies approved by him, and first editions.The Committee has had to take into account the fact that even though a manuscript may have served as a basis for a first edition, it is not always the final version of any particular piece.

Lista utworów:
Koncert e-moll na fortepian i orkiestrę op. 11 (Chopin Fryderyk)
Koncert f-moll na fortepian i orkiestrę op. 21 (Chopin Fryderyk)

Two Pianos, Four Hands. 2 Copies needed to perform.

Manuel Martinez-Sobral to znakomity kompozytor i pianista urodzony w Gwatemali w 1879 roku. Jemu to właśnie Gwatemala zawdzięcza pierwsze XX-wieczne prace kompozytorskie. Martinez-Sobral prawdopodobnie komponował niemal wyłącznie na fortepian tylko dlatego, iż w jego otoczeniu byli tylko pianiści i komponowanie na inne instrumenty byłoby bezcelowe. Mimo to, stworzył kilka kompozycji orkiestrowych, które de facto były adaptacją orkiestrową wcześniejszych utworów fortepianowych. Tak było w przypadku 4 scen symfonicznych Acuarelas Chapinas z 1907 roku, które powstały z kompozycji fortepianowych z 1903 roku i były jednocześnie zaczątkiem wariacji na 2 fortepiany z 1922 roku. Hojas de Album, Cinco piezas Caracteristicas y una romanza a także prezentowany Vals Brillante de Concierto były napisane na fortepian zanim kompozytor rozpisał je na orkiestrę.
Jego utwory fortepianowe ukazują stałą, postępową ewolucję począwszy od klasycznej Sonaty papa Piano (1906) po drugą Evocaciones z 1924. W tych pracach moża zauważyć postęp w jego formach wyrazu i coraz to wyższy poziom warsztatu kompozytorskiego jaki udało mu się osiągnać bazując i zaczynając wyłącznie na najprostrzych formach klasycznych.
Martinez-Sobral był kompozytorem, który żył w totalnym, przymusowym odosobnieniu od wpływów europejskich i amerykańskich trendów muzycznych przełomu XIX i XX wieku. Zanim zaczął komponować nigdy nie podróżował za granicę. Jakikolwiek kontakt z muzyką jego czasów musiał być bardzo ograniczony, jako że żył w małym miasteczku, zapomnianego przez świat państwa Ameryki Łacińskiej. W tym kontekście, jego kultura muzyczna była ewidentnie klasyczna a jego odosobnienie nie pozolilo mu wyjść poza 1860 rok. Dlatego też bardzo istotne jest, by mieć na uwadze te specyficzne geograficzne i kulturowe uwarunkowania podczas sluchania/grania Martineza-Sobral, który to obok Ricardo Castillo był jednym z pierwszych kompozytorów Ameryki Łacińskiej pierwszej połowy XX wieku.

Concertante D-dur zostało skomponowane przez W. A. Mozarta w 1781 roku. W oryginale jest to utwór przeznaczony na dwa fortepiany. W prezentowanym wydaniu znajduje się transkrypcja utworu na dwoje skrzypiec i akompaniament fortepianowy.

Publikacja zawiera dwie Sonaty B-dur Muzio Clementiego, włoskiego kompozytora i pianisty - wirtuoza. Do książki dołączono osobno zapis nutowy dla drugiego pianisty.
Clementi swoją twórczością zdołał połączyć odległe od siebie epoki baroku i romantyzmu. Był jednym z tych kompozytorów, którzy najbardziej przyczynili się do rozwoju muzyki. W XX wieku nieco zapomniany dorobek Clementiego zauważył i docenił pianista Vladimir Horowitz, który następnie szeroko ją propagował.

Pierwsza część zbioru Sonatin fortepianowych Friedricha Kuhlau (1786 - 1832), duńsko - niemieckiego kompozytora klasycznego i romantycznego. Kuhlau skomponował ponad 200 utworów na różne obsady wykonawcze. Wśród nich Sonatiny fortepianowe op. 20, w niniejszym wydaniu na dwa fortepiany. Partię drugiego fortepianu dokomponował August Riedel.

Friedrich Kuhlau (1786 – 1832) to niemiecki kompozytor tworzący na przełomie klasycyzmu i romantyzmu. Ogromny wpływ na jego twórczość wywarły dzieła Ludwika van Beethovena. Niniejsza publikacja zawiera trzy Sonatiny Kuhlau z opusu 55. Jest to opracowanie na dwa fortepiany. Partię drugiego fortepianu skomponował August Riedel (w katalogu jego dzieł - op. 18).

Wilhelm Friedemann Bach (1710 - 1784) to pierworodny syn Jana Sebastiana, nazywany często Bachem "drezdeńskim" lub "hallskim". Był kompozytorem i jednym z najznakomitszych organistów epoki. Wiele z jego kompozycji nie zostało opublikowanych. W niniejszej publikacji zawarto Sonatę F-dur na 2 fortepiany, w oryginale skomponowaną na 2 klawesyny. Utwór składa się z trzech części: I - Allegro moderato, II - Andante, III - Presto.

"Koncert fortepianowy D-dur" KV 175 Mozart skomponował w Salzburgu, w grudniu 1773 roku. Jest to jedna z pierwszych jego kompozycji w tym gatunku. Mający wtedy siedemnaście lat Mozart, pisząc ten koncert, miał w dorobku jedynie aranżacje koncertów innych kompozytorów (w tym trzy koncerty skomponowane na podstawie sonat Johanna Christiana Bacha). Prezentowana publikacja zawiera opracowania na dwa fortepiany "Koncertu D-dur" KV 175 oraz "Ronda D-dur" KV 382. Zostały one wydane w oparciu o materiały źródłowe (urtext). Partia solisty (Fortepian I) posiada możliwie najbliższy oryginałowi zapis nutowy, z kolei w partii orkiestry zaaranżowanej na fortepian (Fortepian II) zachowano wszelkie źródłowe oznaczenia dynamiczne i artykulacyjne.

A close look at the compositional workmanship of the pieces for two keyboard instruments in this volume will make it clear that this is truly keyboard music which can be played as well on organs (or positive organs) as on harpsichords or pianos without falsifying its character. On the organ, a contrast in sound can be obtained by opposing the diapason chorus to the flute chorus. However, one should limit the use of reed pipes so as not to exceed the possibilities of eighteenth - century Italian organs.

Lista utworów:
Sonata Concertata G-dur für Orgel und Cembalo (Giussani Severo)
Sonata F-dur für zwei Orgeln (Piazza Gaetano)
Sonata D-dur für zwei Orgeln (Terreni Bonaventura)