SONATA OP 36 NO 3

Concertante D-dur zostało skomponowane przez W. A. Mozarta w 1781 roku. W oryginale jest to utwór przeznaczony na dwa fortepiany. W prezentowanym wydaniu znajduje się transkrypcja utworu na dwoje skrzypiec i akompaniament fortepianowy.

Publikacja zawiera dwie Sonaty B-dur Muzio Clementiego, włoskiego kompozytora i pianisty - wirtuoza. Do książki dołączono osobno zapis nutowy dla drugiego pianisty.
Clementi swoją twórczością zdołał połączyć odległe od siebie epoki baroku i romantyzmu. Był jednym z tych kompozytorów, którzy najbardziej przyczynili się do rozwoju muzyki. W XX wieku nieco zapomniany dorobek Clementiego zauważył i docenił pianista Vladimir Horowitz, który następnie szeroko ją propagował.

A close look at the compositional workmanship of the pieces for two keyboard instruments in this volume will make it clear that this is truly keyboard music which can be played as well on organs (or positive organs) as on harpsichords or pianos without falsifying its character. On the organ, a contrast in sound can be obtained by opposing the diapason chorus to the flute chorus. However, one should limit the use of reed pipes so as not to exceed the possibilities of eighteenth - century Italian organs.

Lista utworów:
Sonata Concertata G-dur für Orgel und Cembalo (Giussani Severo)
Sonata F-dur für zwei Orgeln (Piazza Gaetano)
Sonata D-dur für zwei Orgeln (Terreni Bonaventura)