Mozart Wolfgang Amadeusz

Composition finished at Vienna, February 10, 1785. Played in public for the first time, and by the composer himself, at Vienna, February 11, 1785. New, revised edition, 1888.
The following passage concerning Mozart's piano - playing is taken from Jahn's "Biography".

Lista utworów:
Concerto No. 20 In D minor For the Piano KV 466 (Mozart W. A.)

Two Pianos, Four Hands. 2 Copies needed to perform.

This Concerto was written in the autumn of 1782 at Vienna and first published by Artaria & Co. in 1785. Concerning this work and two others composed at about the same time (K. 413, 415), Mozart wrote to his father on December 28, 1782: "These concertos are a happy medium between what is too easy and too difficult; they are very brilliant, pleasing to the ear, and natural, without being vapid. There are passages here and there from which connoisseurs alone can derive satisfaction, but these passages are written in such a way that the less learned cannot fail to be pleased, although without knowing why".
All the cadenzas in the present edition are by Mozart.

Lista utworów:
Conerto No. 12 In A major For The Piano KV 414 (Mozart W. A.)

Two Pianos, Four Hands. 2 Copies needed to perform.

Dowani 3 Tempi Play Along is an effective and time-tested method of practicing that offers more than conventional play-long editions. Dowani 3 Tempi Play Along enables you to learn a work systematically and with accompaniment at different tempi. The first thing you hear on the CD is the concert version in a first-class recording with solo instrument and orchestral, continuo, or piano accompaniment. Then the piano or harpsichord accompaniment follows in slow and medium tempo for practice purposes, with the solo instrument heard softly in the background at slow tempo. Finally you can play at the original tempo to the accompaniment of an orchestra, piano, or basso continuo. All versions appearing on the CD were recorded live by renowned soloist, accompanists, and orchestras. There are no synthesised sounds in a Dowani edition!

Concertante D-dur zostało skomponowane przez W. A. Mozarta w 1781 roku. W oryginale jest to utwór przeznaczony na dwa fortepiany. W prezentowanym wydaniu znajduje się transkrypcja utworu na dwoje skrzypiec i akompaniament fortepianowy.

"Koncert fortepianowy D-dur" KV 175 Mozart skomponował w Salzburgu, w grudniu 1773 roku. Jest to jedna z pierwszych jego kompozycji w tym gatunku. Mający wtedy siedemnaście lat Mozart, pisząc ten koncert, miał w dorobku jedynie aranżacje koncertów innych kompozytorów (w tym trzy koncerty skomponowane na podstawie sonat Johanna Christiana Bacha). Prezentowana publikacja zawiera opracowania na dwa fortepiany "Koncertu D-dur" KV 175 oraz "Ronda D-dur" KV 382. Zostały one wydane w oparciu o materiały źródłowe (urtext). Partia solisty (Fortepian I) posiada możliwie najbliższy oryginałowi zapis nutowy, z kolei w partii orkiestry zaaranżowanej na fortepian (Fortepian II) zachowano wszelkie źródłowe oznaczenia dynamiczne i artykulacyjne.

"Koncert Es-dur" na fortepian i orkiestrę Mozart skomponował w 1777 roku. Jest to ostatnie i najbardziej dojrzałe dzieło, jakie skomponował on podczas swojego pobytu w Salzburgu. W kompozycji tej ukazuje się już w pełni wykształcony, indywidualny styl Mozarta. Prezentowana publikacja jest opracowaniem "Koncertu Es-dur" na dwa fortepiany. Zostało ono oparte wyłącznie o materiały źródłowe (urtext) znajdujące się obecnie w Bibliotece Jagiellońskiej w Krakowie. Partia solisty (Fortepian I) została wydana w możliwie najbliższym oryginałowi zapisie nutowym, z kolei w partii orkiestry zaaranżowanej na fortepian (Fortepian II) zachowano wszelkie źródłowe oznaczenia dynamiczne i artykulacyjne.

Wolfgang Amadeusz Mozart skomponował koncert fortepianowy F-dur (KV 413) zimą z 1782 na 1783 rok. Razem z koncertami A-dur (KV 414) i C-dur (KV 415) utwór ten tworzy jednorodną stylistycznie grupę. Niniejsze wydanie koncertu F-dur jest opracowaniem tej kompozycji na dwa fortepiany. Zostało ono oparte wyłącznie o materiały źródłowe znajdujące się obecnie w Bibliotece Jagiellońskiej w Krakowie. Partia solisty (Fortepian I) została wydana w możliwie najbliższym oryginałowi zapisie nutowym, z kolei w partii orkiestry zaaranżowanej na fortepian (Fortepian II) zachowano wszelkie źródłowe oznaczenia dynamiczne i artykulacyjne.

Mozart skomponował koncert fortepianowy C-dur (KV 413) wiosną 1783 roku. Razem z koncertami A-dur (KV 414) i F-dur (KV 413) utwór ten tworzy jednorodną stylistycznie grupę. Niniejsze wydanie koncertu C-dur to opracowanie tej kompozycji na dwa fortepiany. Zostało ono oparte wyłącznie o materiały źródłowe znajdujące się obecnie w Bibliotece Jagiellońskiej w Krakowie. Partia solisty (Fortepian I) wydana jest w możliwie najbliższym oryginałowi zapisie nutowym, z kolei w partii orkiestry zaaranżowanej na fortepian (Fortepian II) zachowano wszelkie źródłowe oznaczenia dynamiczne i artykulacyjne.

Koncert fortepianowy F-dur (KV459) Mozart włączył do swojego katalogu dzieł 11 grudnia 1784 roku. Niniejsze wydanie tego utworu, w opracowaniu na dwa fortepiany, zostało oparte wyłącznie o materiały źródłowe pochodzące z Staatbibliothek Preußischer Kulturbesitz w Berlinie. Partia solisty (Fortepian I) została wydana w możliwie najbliższym oryginałowi zapisie nutowym, z kolei w partii orkiestry zaaranżowanej na fortepian (Fortepian II) zachowano wszelkie źródłowe oznaczenia dynamiczne i artykulacyjne.

Koncert fortepianowy c-moll (KV 491) Mozart skomponował w 1786 roku. Jest to utwór o typowej, klasycznej budowie: cz. I - Allegro, cz. II -Larghetto, cz. III - Allegretto. Niniejsze wydanie kompozycji w opracowaniu na dwa fortepiany zostało oparte wyłącznie o materiały źródłowe znajdujące się w British Library w Londynie. Partia solisty (Fortepian I) została wydana w możliwie najbliższym oryginałowi zapisie nutowym, z kolei w partii orkiestry zaaranżowanej na fortepian (Fortepian II) zachowano wszelkie źródłowe oznaczenia dynamiczne i artykulacyjne.

Koncert fortepianowy D-dur (KV 537) Mozart ukończył 24 lutego 1788 roku. Po raz pierwszy wykonany on został przez kompozytora 15 października 1790 roku, podczas uroczystości koronacyjnych we Frankfurcie. Mimo, iż Mozart zagrał wtedy również swój koncert F-dur (KV 459), jedynie Koncertowi D-dur nadano tytuł - "Koronacyjny". Mozart wielokrotnie wykonywał ten utwór podczas swoich podróży m. in. w Dreźnie, Lipsku oraz Berlinie. Niniejsza publikacja zawiera opracowanie na dwa fortepiany (wyciąg fortepianowy z partii orkiestry). Wydanie to zostało oparte o oryginalny rękopis Mozarta znajdujący się w Pierpont Morgan Library w Nowym Jorku.

Koncert fortepianowy D-dur (KV 537) Mozart ukończył 24 lutego 1788 roku. Po raz pierwszy wykonany on został przez kompozytora 15 października 1790 roku, podczas uroczystości koronacyjnych we Frankfurcie. Mimo, iż Mozart zagrał wtedy również swój koncert F-dur (KV 459), jedynie Koncertowi D-dur nadano tytuł - "Koronacyjny". Mozart wielokrotnie wykonywał ten utwór podczas swoich podróży m. in. w Dreźnie, Lipsku oraz Berlinie. Niniejsza publikacja zawiera opracowanie na dwa fortepiany (wyciąg fortepianowy z partii orkiestry). Książka używana w stanie dobrym, kartki lekko pożółcone, okładka przyciemniona.

Stan publikacja: nuty czyste, strona tytułowa popisana długopisem, okładka poplamiona, pozaginane rogi.