Fragment

Errollyn Wallen (ur. 1968 r.) to angielska artystka zamieszkująca w Londynie. Uważa się ją za pierwszą czarnoskórą, brytyjską kompozytorkę. W muzyce Wallen odnaleźć można szeroki zakres przeróżnych wpływów. W kręgu jej inspiracji znajduje się bowiem zarówno współczesna muzyka awangardowa, jak i popularna muzyka rozrywkowa. "The Girl in my Alphabet" to kompozycja Wallen na dwa fortepiany. Utwór ten charakteryzuje się m. in. częstymi zmianami metrum, nowoczesną harmoniką, gęstą fakturą, zastosowaniem glissand, zawiera również wiele fragmentów (lub motywów) powtarzanych repetytywnie.

Koncert C-dur został napisany przez Mozarta dla żony jednego z salzburskich magnatów, hr. Lützowa. Rękopis partytury zaginął podczas ostatniej wojny światowej, zachowała się jedynie ręcznie przepisana kopia partii solowej fortepianu, którą Mozart poprawiał i gdzie zanotował krótkie kadencje do cz. I i II. Odczytując tę kopię, E. Mandyczewski zwrócił uwagę na wypisaną w niektórych miejscach realizację basu cyfrowanego. W wieku XVIII w ówczesnych koncertach klawesynowych, a także i późniejszych fortepianowych, w miejscach tutti instrument solowy brał czynny udział, potęgując tym samym brzmienie całości. W partyturach z tego okresu partia fortepianu była notowana jako bas cyfrowany. Zachowana autentyczna realizacja basu cyfrowanego pokazuje nam, jak ją sobie Mozart wyobrażał, dlatego w niniejszym wydaniu umieszczamy fotokopię zachowanych fragmentów z części I i II Koncertu.

Lista utworów:
Humoreska (Rastimaszenko T.)
Toccatina (Rastimaszenko T.)
Pionierskie Concertino (Rastimaszenko T.)
Concertino No. 2 (Rastimaszenko T.)

Christian Wolff (ur. 1934) to amerykański kompozytor współczesnej muzyki eksperymentalnej. W wielu swoich utworach stosuje on fragmenty improwizowane, uzależnione od inwencji wykonawców. Prezentowana publikacja zwiera kompozycję na dwa fortepiany "Duo for Pianists" Wolffa. Partytura tego utworu została ujęta w postaci pojedynczych motywów muzycznych lub akordów bez wartości rytmicznych, do których odnoszą się wskazówki w postaci układu liczb, np. jedna z liczb podanych przy danym odcinku oznacza czas trwania w sekundach, inna liczba natomiast określa ilość dźwięków jakie mają być wykonane w danym fragmencie. Wiele zależy jednak od wykonawców, którzy dowolnie kreują m. in. dynamikę utworu. Kompozytor ponadto stosuje również niekonwencjonalną grę na fortepianie - szarpanie w różny sposób strun fortepianu.